در این مورد تا به حال فرمول های علمی مشخصی نوشته نشده اما قطعا تاثیرگذار است. مثلا مادری که در 16 سالگی زایمان می کند، هنوز به رشد و تکامل فکری، اجتماعی و اقتصادی نرسیده است. البته این مساله در نظریه های پیاژه (روان شناس فرانسوی) تا حدودی آمده است.

خیلی از افراد معتقدند اگر اختلاف سنی شان با کودک کمتر باشد، راحت تر می توانند با او ارتباط داشته باشند در این مورد چه نظری دارید؟

فرزندآوری خودش به تنهایی استرس آور است و یک مادر باید مراحل مختلفی را بگذراند تا بتواند موجود دیگری را پرورش دهد. هرچه سن مادر کمتر باشد، طبیعتا آموخته هایش هم کمتر خواهدبود. مادری که خودش به استقلال نرسیده است، چگونه می خواهد کودکی با استانداردهای جامعه امروزی تربیت کند؟ به خصوص اینکه در حال حاضر سن نوجوانی به 20 سال رسیده است؛ یعنی یک فرد 20 ساله تازه دوره نوجوانی را پشت سر می گذارد. از طرفی دیگر، یک خانم باید برای باروری به رشد کافی جسمی و روانی رسیده باشد. بنابراین بهتر است شرایط سنی والدین را درنظر گرفت.

به هر حال شاید افرادی این خصلت را داشته باشند، مثلا سعی می کنند کودکشان را در پر قو بزرگ کنند و همه امکانات را برایش فراهم کنند اما با این کار عملا به کودکشان اجازه انتخاب و زندگی نمی دهند و یک فرد با اعتماد به نفس و قوی نمی شود. توقعاتش از زندگی و آدم های اطرافش هم بالا می رود.

پزشکان معتقدند بارداری باید در سن مناسب باشد. بارداری در سن بالا باعث بروز بعضی ناهنجاری های ژنتیکی در جنین می شود. همچنین خطر ابتلا به بعضی از بیماری های ناشی از بارداری در مادر را بالا می برد و اگر خانمی در سن بالا باردار شد، بهتر است حتما در ماه های مختلف بارداری آزمایش غربالگری انجام دهد.

سیمرغ