از سوی بیمه مرکزی اعلام شد
شناسايي عوامل ريسك بر محاسبه حق بيمه در بيمه آتش‌سوزي
عوامل ريسك و مؤلفه‌هاي مؤثر در نرخ‌گذاري بيمه‌هاي آتش‌سوزي با هدف كاهش ميزان خسارت هاي پرداختي در اين رشته بيمه اي، شناسايي و طبقه بندي شد.
به گزارش حوزه بیمه گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از اداره كل روابط عمومي و امور بين الملل بيمه مركزي، بر اساس مطالعات پژوهشگران پژوهشكده بيمه، متغيرهاي اندكي در نرخ‌گذاري بيمه هاي آتش‌سوزي در كشورمان مدنظر قرار مي‌گيرد و عملاً بسياري از متغيرهاي مهم ديگر در محاسبات لحاظ نمي‌شود، بر همين اساس، پژوهشگران با بررسي تجارب جهاني و مباني نظري۱۰ كشور ( ايالات متحده آمريكا، كانادا، انگلستان، آلمان، فرانسه، ايتاليا، تركيه، ژاپن، هند و امارات متحده عربي) عوامل ريسك و مؤلفه‌هاي مؤثر در نرخ‌گذاري بيمه‌هاي آتش‌سوزي را در ده گروه مهم يعني ويژگي‌هاي ساختمان، ماشين‌آلات، فعاليت‌هاي توليدي و صنعتي، تأسيسات، مايعات قابل اشتعال، مخازن مايعات قابل اشتعال، مديريت ريسك، تجهيزات و امكانات ايمني، انبارها و سوابق خسارتي گذشته، شناسايي و طبقه‌بندي كردند.
در‌حال‌حاضر ريسك‌هاي شناسايي‌شده در بيمه هاي آتش‌سوزي در بخش ساختمان در ايران عمدتاً نشاني محل مورد بيمه، قدمت بنا، نوع سازه، كيفيت مصالح ديوارها و سقف‌ها و كف‌ها، تعداد طبقات، نزديكترين ايستگاه آتش‌نشاني و امكان ورود آتش‌نشاني به محل مورد بيمه است.
بر اساس اين پژوهش، در ساير كشورهاي دنيا، ريسك‌هاي شناسايي‌شده در بخش ساختمان مشتمل بر نوع سازه، سقف، ديوارها، كف، قدمت، ارتفاع ساختمان، وضعيت تعميرات، وضعيت بام، وضعيت تهويه، فاصله نزديكترين ايستگاه آتش نشاني، شيب زمين در محل مورد بيمه، زيرساخت جاده‌اي (جاده‌ها، راه‌هاي دسترسي و الگوي ترافيك)، موقعيت قرار گرفتن ساختمان‌ها و تراكم آنها نسبت به يكديگر، ريسك اماكن همجوار با مورد بيمه، سطوح نازك‌كاري ساختمان، سطوح باز ساختمان (شامل درب‌ها، پنجره‌ها و تنوره ساختمان ( شامل راه‌پله‌ها، آسانسورها و نورگيرها))، نوع فعاليت و ميزان بار حريق است.
در خصوص نه گروه ديگر مورد نظر اين پژوهش يعني ويژگي‌هاي ماشين‌آلات، فعاليت‌هاي توليدي و صنعتي، تأسيسات، مايعات قابل اشتعال، مخازن مايعات قابل اشتعال، مديريت ريسك، تجهيزات و امكانات ايمني، انبارها و سوابق خسارتي گذشته نيز وضع به همين صورت بوده و به هنگام صدور بيمه‌نامه، اطلاعات چنداني از بيمه‌گذار دريافت نمي‌شود ضمن اينكه در صورت دريافت نيز، اين اطلاعات در محاسبات حق بيمه لحاظ نمي شود. به‌عبارت ديگر فرم‌هاي پيشنهاد و همچنين فرم‌هاي بازديد اوليه شركت‌هاي بيمه نيز تا حد زيادي ناقص بوده و عمدتاً اطلاعات ضروري مورد نياز بيمه‌گر براي ارزيابي ريسك را شامل نمي‌شود.
بنابراين، بازنگري در ضوابط نرخ‌گذاري و لحاظ نمودن تمامي مؤلفه‌هاي مؤثر بر ريسك و ارائه نرخ‌هاي متناسب با سطح ريسك، مي‌تواند نقش برجسته‌اي در كاهش ضريب خسارت اين رشته بيمه‌اي داشته باشد.
در‌حال‌حاضر شركت‌هاي بيمه در اقصي نقاط دنيا، حق‌بيمه آتش‌سوزي را با توجه به ابعاد ذكر شده و ساير هزينه‌هاي اداري، دفتري، كارمزد شبكه فروش و ... تعيين مي كنند.
گفتني است شناسايي ريسك در كليه رشته‌هاي بيمه‌اي از اهميت زيادي برخوردار است و مي‌توان با مديريت صحيح، ريسك‌ها را كنترل و خسارت‌هاي ناشي از آن را به حداقل رساند و در اين راستا گام مهمي در جهت توسعه صنعت بيمه و نهايتاً توسعه اقتصاد كشور برداشت.
انتهای پیام/
