به گزارش خبرنگار
حوزه راه وشهرسازی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان ساکنان خانه های فرسوده کمتر سراغی از آفتاب می گیرند، هوش و حواس آنان به فرسودگی بنا و پوسیدگی اسکلت سرپناه است.
عمر برخی از خانه های بنا شده در تهران بعضاً تا یکصد سال و شاید بیش از آن می رسد، تهران به کلان شهر شهره شد اما وضعیت بناها و خانه های آن هماهنگ با رشد شهر، تغییر نکرد!
براساس این گزارش طرح اصلاح و نوسازی بافت های فرسوده در تهران و برخی از شهرها امیدواری ساکنان این گونه خانه ها را در پی داشته اما اجرای این طرح با فراز و فرودهای بسیاری همراه بوده است.
این گزارش می افزاید : این روزها ساخت وساز در تهران نسبت به سال های گذشته افزایش یافته و دولت در این زمینه سعی دارد بافت فرسوده کلان شهرها را تغییر و نوساز کند این در حالی است که از باطن و کیفیت این ساخت وساز ها خبر ندارند.
براساس این گزارش بافت های فرسوده ای که این روزها تبدیل به خانه های با نماهای بسیار زیبا توسط بساز بفروش ها می شوند بیش از یکسال این زیبایی بیشتر دوام نمی آورد ،بسیاری از این نماهایی که باعث زیبایی واحدهای مسکونی می شوند بعد از مدتی تبدیل به آوری برای ساکنان خانه ها می شوند وبراساس گزارشات میدانی تا به امروز بسیاری از نماهای واحدهای مسکونی نوساز باعث ایجاد مشکل و تخریب خانه ها شده است.
این گزارش می افزاید : در حال حاضر حدود 75 هزار هکتار بافت فرسوده در کشور وجود دارد که در دولت دهم سعی شد بخشی از این بافت ها از طریق مسکن مهر نوسازی شود اما افسوس که این نوسازی تنها برای مدت کوتاهی دوام آورد .
براساس این گزارش دولت یازدهم بر خلاف دولت دهم تصمیم گرفت به جای نوسازی بافت های فرسوده به سراغ ارائه تسهیلات برود بنابراین تسهیلات را از 35 میلیون تومان به 50 میلیون تومان ارتقا داد ولی افسوس که هیچ نظارتی بر کیفیت ساخت وساز ها از سوی دولت وجود ندارد.
عدم وجود مهندس ناظر ،سازه نگهبان ،کاردان و معمار تجربی و از همه مهم تر عدم استفاده از مصالح ساختمانی باعث شده کیفیت ساختمان ها به این سطح برسد و در حال حاضر سن این ساختمان های نوساز بیش از 10 سال قد ندهد.
همچنین زاهدی یک کارشناس مسکن ، تقویت سازمان نظام مهندسی را ضروری دانست و گفت: مسوولان باید از این سازمان حمایت کنند. مردم نیز باید خود را عادت بدهند که ساخت و سازها را به دست افراد متخصص بسپارند تا به خودشان و کشور ضرر نزنند.
این کارشناس مسکن اظهار داشت: از زمان کرباسچی خرید تراکم مطرح شد و تا الان هم ادامه دارد. شهرداری بعضا ناگزیر است برای تامین بودجه خودش تراکم را بالا ببرد. در نتیجه از تخریب ساختمانها استقبال میکند
وی توضیح داد: ولی اگر از من بپرسید میگویم همین عمر ساختمانهای موجود با همین کنترلی که نظام مهندسی دارد که از نظر من کامل و رضایتبخش نیست 50 سال تضمین میشود که اگر رضایتبخش باشد میتواند تا 100 سال هم برسد .
این گزارش می افزاید : کارشناسان صنعت ساختمان، عمر مفید ساختمان های نوساز در کشور را 10 سال عنوان می کنند و معتقدند که اغلب آپارتمانهای نوسازی که امروزه ساخته می شوند، 10 سال دیگر نیاز به تعمیرات و بازسازی اساسی دارند و به ندرت میتوانند در مقابل حوادث طبیعی مقاومت داشته باشند.
براساس این گزارش این کارشناس مسکن با بیان اینکه هزینهی 5-6 درصدی خدمات مهندسی ارزش بهبود کیفیت ساختمانها را دارد، تصریح کرد: اگر ساخت و ساز را به دست یک شرکت مهندسی بدهید کل پول اضافهای که میپردازید حدود 5-6 درصد است. مثلا یک ساختمان 100 میلیون تومانی شاید حدود 110 میلیون تومان هزینه بردارد که این 10 میلیون تومان بهایی است که شهروندان برای کیفیت، ایمنی و آسایش میپردازند.
حوادثی که هنگام گود برداری ساختمانها در تهران اتفاق می افتد هم از موضوعاتی است که می تواند نقش کمرنگ نظارت را بر ساخت و سازهای تهران نشان دهد و گرچه هریک از نهادهای مسئول، دیگری را مقصر این حوادث اعلام می کند اما هنوز هم کار اساسی در این خصوص انجام نشده است.
براساس این گزارش بسیاری از دلالان به خاطر بدست آوردن پول وسود بیشتر از مصالح ساختمانی ارزان تر و بی کیفیت تر استفاده می کنند که متاسفانه میزان تلفات بسیار بیشتر از میزان سود در ساخت وساز ها است.
در حال حاضر دولت تصمیم گرفته است که برای ارائه این تسهیلات سدهای محکمی را پیش پای متقاضیان قرار دهد اما غافل از آنکه که دلالان وبساز بفروش ها بسیار زرنگ هستند و ترفندهای که آنها به کار می برند حتی خود دولتی ها را نیز غافلگیر می کند.
دولت تصمیم گرفته براساس کیفیت تسهیلات را ارائه کند و قصد دارد این میزان تسهیلات را از سوی 25 بانک پرداخت کند اما متاسفانه تا به امروز تنها 5 بانک با کلی منت بر عهده گرفته است.
حال باید منتظر باشیم وببینیم که بعد از گذشت چند سال وضعیت کیفیت ساختمان ها چه میزان تغییر می کند وعمر آنها آیا مانند عمر انسان ها کاهش می یابد.
انتهای پیام/