به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران ؛ ماه مهمانی خدا، ماه تمرین انسانیت و معنویت و در یک جمله ماه خود سازی است و از عبادات پر فضیلت در این ماه، صله رحم است.

انسان قسمتی از وقت خود را صرف دیدن پدر و مادر و خواهر و برادر و اقوام نزدیک خود می‌کند و به قول معروف به بهانه این ماه با اعضای فامیل و خانواده دیدار تازه می‌کند که همراه با دلجویی، حل مشکلات و همدلی با آن‌ها است و اجر و ثوابی عظیم را هم به ارمغان خواهد داشت.

دکتر جعفر بای درباره صله رحم و لزوم آن می گوید: صله رحم فضایی سالم را فراهم می‌کند تا افراد با بیان چالش‌های زندگی، استرس ناشی از زندگی روزمره خود را کاهش دهند و همچنین روایات متعددی گواه بر آن هستند و انسان در پناه صله رحم به آرامش روانی و در نهایت سلامت جسم خواهد رسید.

*از صله رحم تا سفره‌های افطار

وقتی صحبت از دیدارهای رایج در ماه رمضان و صله رحم می‌شود، به دعوت کردن به افطاری و پهن کردن سفره های رنگارنگ افطار که گاهی به عرصه مسابقه می‌‌ماند، ختم می‌شود. مسابقه‌ای که غافل از معنای واقعی ماه رمضان، تمام ارزش‌های آن را زیر سوال می‌برند و در این ماه که به خصوص تمرین انسانیت و معنویت است، گاهی اوقات سفره‌های رنگین و رقابت در پهن کردن سفره‌های خوش آب و رنگ تر ما را از مسیر اصلی و معنویت این ماه دور می‌سازد.

دکتر جعفر بای می‌گوید: به خاطر مشکلات اقتصادی که دامن گیر بسیاری از خانواده‌ها است، در اطراف می‌توانیم شاهد کسانی باشیم که حتی از خرید نان محروم هستند، در حالی که برخی از افراد در این شب‌ها، سفره ها و ضیافت‌هایی را برپا می کنند که بیشتر اوقات حتی برای سلامتی آنها مضر و باعث آسیب‌های جسمی به آن‌ها می‌شود.

زهرا 27 ساله می گوید: بیشتر اوقات غذاهای موجود در سفره‌های افطار دور ریخته می‌شود و این در حالی است که بانوان ایرانی می‌توانند با کم ترین مواد غذایی زیباترین سفره را بچینند.

*از سفره افطار تا میز رستوران

یاد و خاطرات سفره‌های قدیم افطار و بوی نان تازه و چند عدد خرما، سفره‌ای ساده اما پر برکت را زنده و تداعی می‌کند که تنها یک چیز گران بها در آن خودنمایی می کند، آن‌ هم صفا و صمیمیت اعضای خانواده دور سفره سحر بود، که نه از غذاهای رنگین خبری بود و نه از تشریفات که این روزها دست و پای خیلی از افراد را برای برپایی یک سفره ساده بسته است.

این روزها گاهی با کارت دعوت مخصوص ولیمه افطاری به تالار و یا رستوران‌هایی اسم و رسم دار دعوت می شویم، هرچند، چند وقتی است که جز خانه پدر بزرگ و مادر بزرگ‌ها که شاهد پهن کردن سفره افطار هستیم، این روزها  با میز افطار ، میزی اعیانی در تالاری شیک که سراسر پز از غذاهای رنگین و به قول معروف با افطاری مفصل روبرو می‌شویم. در نهایت منجر به اسراف زیادی در این مراسم‌ها به خاطر چشم هم چشمی می‌شود که با نفس کار که درک کردن حال گرسنگان و محتاجان واقعی است، تناقض دارد.

محمد 30 ساله کارمند می‌گوید: با حقوق کارمندی زندگی می‌کنم و هر سال درماه رمضان به خاطر افطاری‌های مفصلی که همسرم برگزار می‌کند، با بی پولی مواجه می‌شوم.

*بازار داغ تالارهایی با منوهای مخصوص افطار

تالارهایی که این روزها بیشتر میزبان برگزاری مراسم افطاری بسیاری از افراد مرفه و حتی متوسط از نظر مالی هستند، که درخواست خانم و آقا به دلیل ریخت و پاش حاصل از مراسم و هم کوچک بودن آپارتمان‌های امروزی تمایل به برگزاری افطاری در تالار و یا رستوران‌ها هستند که هم از دیدگاه بسیاری از آن‌ها کلاس خاص خودش را خواهد داشت و هم گویای رفاه مالی فرد خواهد بود .

و راضی ‌تر از قبل صاحبان تالار و رستوران‌ها هستند، چرا که در یک فامیل مرفه 50 یا 60 نفره به نوبت مراسم افطاری را برای ربودن گوی رقابت از یکدیگر همگی افطاری خود را در یک یا چند تالار خاص برگزار می‌کنند و بازار کسب و کار داغی برای آن راه می‌اندازند، تاجایی که بسیاری از افراد به راحتی هزینه این تالارها را می‌پردازند و بعضی از افراد هرچند در یک فامیل مرفه به خاطر نداشتن شرایط مساعد در آن برهه زمانی ناچار به قرض گرفتن پول برای برگزاری این ضیافت الهی می شوند، که خدایی نکرده از دیگر اعضای فامیل جا نمانند و به قول خودشان آبرویشان را حفظ کنند و بعد نوبت به نوح پوشش مخصوص این مراسم‌ها می‌رسد و بحث معمول "چی بپوشم"؛ سوالی که معمولا  تکرار میشود.

افراد مجبور هستند برای هر میهمانی و افطار یک دست لباس عوض کنند و ضرب المثل معروف "آستین من بخور پلو" و در واقع در بسیاری از مراسم‌ها به نوع پوشش و لباس‌های استفاده شده ارزش داده می‌شود و پوششی که در قضاوت افراد روی شخص‌ها تاکید دارد، کاهش بیشتر شاهد برپایی سفره‌هایی ساده و دور از تجمل و چشم و هم چشمی رایج این روزها باشیم که تنها هدف رضای خدا باشد و بس!

امیرحسین 20 ساله می‌گوید: متاسفانه برپایی مراسم افطار در خانواده‌ها به شکل مسابقه‌ای درآمده که هر سال با برگزاری یکی از افراد فامیل در یک رستوران و یا تالار بقیه اعضای فامیل به نوبت آن تالار یا رستوران را رزرو که حتما باید در همان حد یا بالاتر باشد که خدای نکرده از هم جا نمانند و من پارسال به مدت 30 روز ماه رمضان هرشب در یک تالار دعوت بودم که از تنها 5 یا 7 را حاضر به شرکت در این مراسم‌های خسته کننده شدم و به نظر من مانند نمایشی خاص بود که هر شب شرکت کنندگان با لباس‌های خاص خود تنها خودنمایی می‌کردند و تنها چیزی که مهم نبود، ثواب این عمل بود.

*سفره‌هایی ساده اما پر برکت و باصفا

در این ماه مبارک که میهمانی خداوند کریم است و درهای رحمت و کرم او باز است، با زنده نگه داشتن رفتارهایی مانند صله رحم و افطاری سفره‌های ساده پهن کنیم و از آداب و رسومی که از گذشته نسل به نسل به ما رسیده است، پیروی کنیم و از غذاهای حجیم، رنگارنگ و اسراف در سفره‌های افطاری خودداری کنیم و اگر تصمیم به برگزاری مراسمی با هزینه‌های هنگفت در تالار داریم ، قبل از آن به محتاجان واقعی این روزها فکر کنیم و با هزینه کمتر این مراسم را برگزار و بقیه هزینه آن را صرف افطاری به محرومان و نیازمندان واقعی کنیم که نه لباس مخصوص برای این افطارهای خاص دارند و نه امکانی برای داشتن سفره‌های رنگارنگ در خانه‌‌هایشان!

گزارش : مهسا گل محمدی

انتهای پیام/