به گزارش خبرنگار
حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نشست خبری نمایش «هامون بازها» با حضور محمد رحمانیان نویسنده، کارگردان مهتاب نصیرپور بازیگر، اشکان خطیبی بازیگر، هومن برقنورد بازیگر، سها سناجو بازیگر، پرستو رحمانیان بازیگر در تالار وحدت برگزار شد.
محمد رحمانیان در ابتدای نشست در خصوص نمایشنامهی «هامون بازها» عنوان کرد: نمایش «هامون بازها» برای اولینبار بهار سال 88 تمرینهایش را آغاز کرد و قرار بود در اولین سالگرد درگذشت خسرو شکیبایی این نمایش به روی صحنه برود ولی این اتفاق رخ نداد.
وی ادامه داد: همچنین قرار بود در سال 89 این نمایش برای سومین بار اجرا شود اما دوباره به دلیل برخی دیالوگهای کار ممیزی خورد و این موضوع در حالی بود که این دیالوگها در فیلم هامون پخش شده بود و دوباره اجرا نکردیم.
رحمانیان تصریح کرد:نمایش «هامون بازها» 100 دقیقه است و 7 بازیگر دارد و تورج منصوری مدیر فیلمبرداری فیلم «هامون» در این نمایش با ما همکاری خواهد داشت.
وی افزود: داستان نمایش هامون بازها بین پاییز 85 و 30 تیر 87 روایت میشود و موضوع شبیه فیلم هامون بوده که تنها یک شخصیت به نمایشنامه اضافه شده است.
رحمانیان تصریح کرد: آن چیزی که برایم بسیار اهمیت داشت آن بود که نسبت بین شخصیتهای فیلم «هامون» و «هامون بازها» حفظ شود و میخواستم وجوهی از آن کاراکترها را در این کار ببینیم.
وی در پاسخ به اینکه چرا آثارش بیشتر به سمت موسیقی نمایش رفته اظهار داشت: سال 83 نمایشی را تحت عنوان مسافران کار کردم که تلفیقی از موسیقی و نمایش بود اما فقط به دلیل شرایط صحنهای که داشتیم یکبار اجرا شد و این اثر اولین نمونهی کارم در تلفیق موسیقی و نمایش است که به نظرم آن موقع ارتباط خوبی را کار با مخاطب برقرار کرد.
رحمانیان ادامه داد: در زمستان سال 87 نمایشی را در مورد بمباران سردشت کار کردم که در آن هم قطعات موسیقی وجود داشت اما سال 90 «اینجا تهران است» را اجرا کردم و در شهریور 92 به اسم «ترانههای قدیمی» این کار را به روی صحنه بردم مدتهاست که به این موضوع فکر میکردم چطور میشود نمایشی را کار کرد که پیوند ارگانیک با موسیقی داشته باشد و این نوع کار پیچیده نیست در همهی جهان هم انجام میشود.
وی اضافه کرد: قرار نیست به وسعت دید شما کار کنم اگر به نظر شما موسیقی خوب نیست برای من اینطور نیست.
رحمانیان در پاسخ به سؤال دیگری مبنی بر آنکه فضای ممیزی تئاتر امروز چگونه است، بیان کرد: از شهریور 92، شاهد ممیزیهای عجیب و غریب نبودم و خوشحالم افرادی چون محمد یعقوبی و نغمه ثمینی توانستهاند آثار خود را کمترین ممیزیهای سلیقهای به روی صحنه ببرند در حقیقت از این تعامل به وجود آمده که دوستان برای ایجاد ممیزی ابتدا با نمایشنامهنویس دارند خوشحال هستم.
در ادامه هومن برقینورد بازیگر نمایش «هامون بازها» اظهار داشت: از کار کردن با محمد رحمانیان خسته نمیشوم و در طول تمرین درسهای بسیاری از او یاد گرفتم.
وی دربارهی نقشش عنوان کرد:من هامون باز دو آتیشه هستم و به حمید فیلم «هامون» نزدیکترم که امیدوارم بتوانم خوب اجرا کنم.
مهتاب نصیرپور دیگر بازیگر نمایش «هامون بازها» اظهار داشت: من با کارهای آقای رحمانیان به دنیا آمدم، بزرگ شدم و پیر شدم در واقع 30 سال است که با او کار میکنم و خوشحالم که این مسیر را با هم طی کردیم.
وی ادامه داد:«هامون بازها» نمایش تازهای است که میخواهد قصهای را به مخاطبش بگوید تا ساعتی که در سالن حضور دارد از نمایش لذت ببرد و به طور حتم ما به روح تئاتر وفاداریم.
اشکان خطیبی در پایان گفت:من، مهتاب نصیرپور و علی عمرانی تنها بازماندههای نمایش «هامون بازها» در سال 89 هستیم و بسیار خوشحالم که دوباره این کار اجرا میشود فقط امیدوارم درگیر حواشی مرسوم تئاتر نشویم.
انتهای پیام/