خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان _ افشین حیدری :
دهه 60 که هنوز مثل حالا خیابان های تهران پر از ماشینهای روز خارجی و چند صد میلیونی نشده بود عشق ماشین بازها، پیکان های ارزان قیمتی بود که همگان وسع خرید آن را داشتند. لاستیک های دور سفید، قالپاق های پره ای ، داشبوردهایی پوشیده از پرچم های کشورها و... گوشه ای تزئین های این ماشین نوستالژی ما ایرانیان بود.
پیکان در سال 1346 توسط شرکت ایران ناسیونال (ایران خودرو) با همکاری گروه صنعتی روتس(Group rootes) انگلستان خط تولید خود را راه اندازی کرد و اولین ماشین را روانه بازار کرد. این ماشین که اولین خودروی ایرانی است از روی خودروی «هیلمن هانتر» مدل ۱۹۶۶ طراحی شده است. در آغاز، بخشی از قطعات این ماشین مونتاژی بود، اما بعد تلاش شد تا بیشتر قطعات در داخل کشور ساخته شود تا پیکان به خودرویی وطنی بدل شود.
با توجه به عمر طولانی نزدیک به ۴۰ سال پیکان در ایران، این خودرو همیشه با یک تصویر ثابت در میان ایرانیان همراه نبوده و در دورههای مختلف زمانی جایگاه مختلفی داشته است. زمانی سوار شدن به آن لوکس سواری بود، بعدتر خودروی تکراری پرزحمت شد و یک دوره هم خودروی فرسوده. اما هنوز عشق پیکان ها کم نیستند.
*تنها ربط میان من و پیکان" عشق" است
مجید که پیکان مدل 63 سوار می شود، این ماشین را بخشی از خاطرات زندگی خود می داند و می گوید چه کارهایی که با این ماشین نکرده است. از شمال رفتن های هر هفته ای تا دور دور بازی هایی که در خیابان های تهران با آن داشته ام همگی نمی تواند ذره ای از عشق من را به این ماشین کم کند و جای آن را با ماشین دیگری پر کند.
او در پاسخ به این سؤال که چرا در روزگاری که دیگر استقبال و توجهی به این ماشین در خیابان های تهران نمی شود باز سوار این ماشین می شود، این طور می گوید: من کاری به این که مردم چه چیز پشت سر من بگویند و چه تفکری نسبت به من داشته باشند ندارم و تنها چیزی که بین من و پیکانم وجود دارد عشق است و لا غیر.
در خیابان شاید بارها تیکه هایی از مردم شنیدم و شاید هم بارها خواستند که ماشین من را بخرند ولی تا الان ذره ای از این موارد من را نسبت به ماشینم دل سرد نکرده است.
*پیکان، خودرویی برای طبقه متوسط جامعه
پیکان وقتی به بازار آمد، ماشینی اسپرت و جوانپسند بود، در تبلیغاتی که برای این خودرو انجام میشد هم بر این موضوع تاکید میشد؛ خودرویی بهروز، ارزان و مقاوم که شعارش امید به روزی بود که هر ایرانی یک پیکان داشته باشد.
اگر به عکسهای قدیمی این خودرو نگاه کنید، آن را واقعا زیبا و حرفهای میبینید؛ ماشینی که چیزی ازخودروهای روزکم ندارد. عکس این خودروی محبوب در کنار خانواده ها در دشت و دمن در آلبوم عکس خیلی از قدیمیها پیدا میشود؛ اتفاقی که برای ماشین های دیگر اتفاق نمیافتد. پیکان در واقع خودروی طبقه متوسط بود؛ طبقهای که امکان خرید خودروهای لوکس خارجی را نداشت، اما با خرید پیکان میتوانست زندگی مرفه و لوکس را تجربه کند.
*خودروی محبوب همه اقشار جامعه
نگاه به تاریخ کشورمان نشان می دهد که پیکان سواری نه تنها در میان مردم عادی بلکه در میان شخصیت های مشهور سیاسی، ورزشی، فرهنگی و ... هم محبوبیت داشته است. این محبوبیت تا دهه ۵۰ هم ادامه پیدا کرد و پیکان همچنان خودروی بسیاری از طبقات مختلف جامعه بود.
دهه شصت دهه انحصار پیکان بود. با مرور خاطرات دهه شصت، پیکان جزوی جدا نشدنی از خاطرات این روزگار است. روزگار جنگ تحمیلی، کالاهای کوپنی، صفهای طولانی نفت و سفرهای دستهجمعی که گاهی تا ۹ نفر سوار یک پیکان میشدند. آن هم پیکانی که دیگر ماشین روز نبود و بیشتر انتخاب ناگزیر آن روزها به حساب میآمد.
اما پیکان در دهه 70 که ماشین های خارجی بسیاری مثل هیوندا، تویاتا، میتسوبیشی و ... وارد کشور شدند باز از استقبال در خور توجهی در میان خانواده های ایرانی برخوردار بود. شاید یکی از دلایل این استقبال، قیمت نسبتاً ارزان، پایین بودن هزینه های نگهداری و مقاوم بودن این ماشین برای قشر متوسط جامعه بود که آن را تبدیل به مناسب ترین گزینه می کرد.
*عشق بازی با پیکان هنوز هم وجود دارد
پیکان همیشه علاقهمندان خاص خودش را دارد؛ دوستدارانی که با بالا و پایین کردن در خیابان های شهر، سعی دارند تا خودشان را نشان دهند. کسانی که خود را پیکان باز یا عشقبازِ پیکان مینامند و علاقهمندیشان اسپرتکردن پیکان و حتی کروک و سانروف کردن این خودروی 48 ساله است و در بازارهای اینترنتی این خودرو را را با قیمتهای عجیب و غریب رد و بدل میکنند.
گذشته از این نگاه مجموعهدارانه به خودرو، هنوز پیکان با وجود مشکلات زیست محیطی که دارد، در بسیاری از منطقه های تهران و شهرستان ها دیده میشود و حتی طرحهایی چون طرح تحویل خودروی فرسوده نتوانسته خیابانهای ایران را خالی از این خودرو کند.
انتهای پیام /