به گزارش خبرنگار  حوزه فن‌آوری‌های نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خببرنگاران جوان  از اواخر قرن نوزدهم، مردم ساخت پارچه را با استفاده از مواد طبیعی همچون ژلاتین به عنوان یک منبع ارزان و کم آلرژی تجربه کرده اند

اگرچه ظهور الیاف مصنوعی پایانی برای استفاده از این مواد در ساخت پارچه بود، این روش جدید ممکن است استفاده از نخ های ژلاتینی را در کانون توجه قرار دهد. گفته می شود که الیاف کیفیت ایزوله ای شبیه به پشم گوسفند مرینوس دارد و کلاژن مورد استفاده برای ساخت آن می تواند با استفاده از زباله های باقی مانده از فرایند استفاده از گوسفندان به دست آید.

این فرایند با کمک یکی از دانشجویان در موسسه مطالعاتی زوریخ سوئیس بدست آمده است. در این فراید برای شروع مواد باقیمانده از حیوانات همچون پوست، استخوان و تاندون ها از کشتارگاه های جمع آوری می شوند. کلاژن مورد نیاز از آنها بدست می آید و سپس تبدیل به یک ژل آبی رنگی می گردد و زمانی که این ژل گرم می شود و حلال ایزوپروفیل به آن اضافه گردد، پروتئین کلاژن در پایان فرایند باقی می ماند.

رسوب به جا مانده از آن حذف می گردد، و پس از آن با استفاده از لوله های سرنگ به رشته هایی بلند تبدیل می گردد. رشته های بدست آمده در یک فرایند دورانی در وان حمام شسته می شوند. و در نهایت اتانول پوششی بر روی آن باعث می شود که الیاف های سخت تر گردند و با بافتن آنها در داخل یکدیگر تبدیل به نخ می شوند.

در حالی که فرایند تولید نخ با استفاده از باقیمانده های حیوانات در کشتارگاه ها به اتمام می رسد و نخ تولید می شود؛ این نخ را در آب می اندازند تا به درخشانی بیشتر پشم کمک نماید و به گفته سازندگان، این نخ ها از مقاومت و سفتی بالایی در مقابل فشار هایی که به آن وارد می شود برخوردارند.

انتهای پیام/