عباس عبد‌الله‌زاده کارگردان تئاتر در گفتگو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص گرایش و توجه کمتر هنرمندان به نمایش‌های آیینی و سنتی گفت: بهترین اثر هر هنرمند از دل فرهنگ خودش خلق می‌شود در صورتی که ما کمتر شاهد این اتفاق در ایران هستیم گرایش به آثار غربی و ایرانیزه کردن نمایشنامه‌های سایر کشورها بد نیست و در برخی مواقع ضروری بوده اما با دوری یک هنرمند از فرهنگش و غفلت از داستان‌هایی که در حکم ثروت عظیمی برای ماست مخالفم و اقتباس از ادبیات و متون کهن ایرانی را جایگزین بهتری به جای بهره‌گیری از آثار غربی می‌دانم.

وی ادامه داد: به عقیده من بهره‌گیری از علوم و تکنولوژی غرب و دست‌آورد هنرمندان سایر کشورها برای نمایش‌های ایرانی شاید راه بهتری باشد اما باید آن‌ها را بومی کرد. متأسفانه امروزه علاوه بر نبود شناخت ذائقه ایرانی از سوی هنرمندان با فرهنگ‌گریزی آنان نیز روبه‌رو هستیم و همین مسئله در کم لطفی که به نمایش‌ها و داستان‌های آیینی و سنتی می‌شود بی‌تأثیر نیست.

عبدالله‌زاده اظهار داشت: کاش نگاه مسئولان نیز تنها برای رفع تکلیف نباشد و نمایش‌های آیینی و سنتی را در حکم حیاط خلوت ندانند در حالی که این آثار قابلیت دارند که از آنها به عنوان تابلو تئاتر ایران یاد شود.

کارگردان نمایش «تک سرباز» بیان کرد: پرهیز هنرمندان از تقلید تئاتر غرب و قالب‌های محدود و کلیشه‌ای تئاتر ایرانی و قدم در راه نوآوری فرم‌هایی برای نمایش داستان‌های ایرانی در کنار حمایت مسئولان و اختصاص بودجه، امکانات و سالن‌ها به گروه‌های نمایشی می‌تواند باعث پویایی تئاتر ایران شود. ما به همراه مسئولان همه باید برای هویتمان تلاش کنیم.

عباس عبد‌الله‌زاده در خصوص نمایش «گرگ دختر» گفت: «گرگ دختر» جزء نمایش‌های پذیرفته‌ شده در بخش بازبینی جشنواره آیینی و سنتی برگرفته از یک داستان عاشقانه واقعی از استان مازندران است البته در نگارش نمایشنامه آن تغییرات را در جهت دراماتیک شدن هرچه بیش‌تر آن لحاظ کردم بر اساس این قصه که سال‌ها سینه به سینه نقل شده و حتی به شعر و موسیقی این خطه نیز راه پیدا کرده دختری دلباخته پلنگی می‌شود اما در نمایش کمدی تراژدی «گرگ دختر» قصه عشق دختری به فردی کوه‌نشین و وحشی که بی‌شباهت به پلنگ نیست روایت می‌شود.

وی در مورد ویژگی‌های فرمی و شیوه کارگردانی نمایش «گرگ دختر» تصریح کرد: در کارگردانی این اثر که هنرمندان با تجربه و نیروی جوان مستعد و با انگیزه را گردهم آورده است، در استفاده از قالب‌های شناخته شده نمایش‌های موسوم ایرانی و ملی پرهیز و تا حد امکان از المان‌ها و نشانه‌های بومی و سنتی استفاده کردم و طراحی صحنه نیز در معنا و شکل‌ کاربردی و غیر رئالیسم است.

انتهای پیام/