به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛ کم رویی و گوشه گیری در کودکان حالت‌های متفاوتی دارد. کودکان کناره گیر و بی‌حال به طور معمول از موقعیت‌های اجتماعی مثل مدرسه و مهمانی دوری می‌کنند این کودکان سعی می‌کنند که محیط اجتماعی خود را به کسانی که آن‌ها را خوب می‌شناسند، محدود کنند آن‌ها معمولا در خانه مشکلی ندارند. این کودکان به علت تماس‌های اجتماعی محدود، مهارت‌های متناسب با سن خود را یاد نمی‌گیرند و همین مساله در سنین بالاتر مشکلات بزرگ‌تری را برای کودک ایجاد می‌کند. 

در این گزارش قصد داریم شما را با علل و عوامل کم‌رویی و گوشه گیری در کودکان آشنا کنیم. 

فرهادی فوق تخصص روانپزشکی با اشاره به علل کم‌رویی و گوشه گیری در کودکان می‌گوید: گوشه گیری از نظر لغوی به معنی یک جا نشستن، منزوی بودن و از جمع دوری کردن است هر انسانی دوست دارد که مدتی از ساعات روزانه‌اش را در تنهایی سپری کند بنابراین آنچه مهم است این است که هر عزلت و در تنهایی ماندن به معنی گوشه‌گیری نیست. این گوشه گیری ها در کودکان زمانی باعث ابتلا به بیماری می‌شود که کودک از رویارویی با جمع بیم داشته باشد و هرگز تمایلی از خود نشان ندهد، حتی اگر در آن جمع کودکانی هم سن و سال خودش وجود داشته باشد.

بنابراین کم‌رویی و گوشه گیری از مهم ترین مشکلات کودکان است که باید به آن رسیدگی شود. کودکی که منزوی باشد به علت رنج و ناراحتی از بی‌کفایتی خود همیشه غمگین است و هرگز احساس خوش‌حالی نمی‌کند‌.

وی ادامه می‌دهد: کودکی که گوشه‌گیر است نمی‌تواند مشکلاتش را در عالم واقعیت حل کند. بنابراین به تخیل فرد می‌رود و خیال بافی می‌کند. 

کودکان گوشه گیر و بی‌حال کودکانی بدون هدف هستند که نمی‌توانند برای ‌آینده‌ی خود طرحی بریزند این افراد با هم دچار کشمکش می‌شوند و هرگز از حق خود دفاع نمی‌کنند. آن‌ها معمولا خجالتی و ساکت‌اند و دائم احساس خستگی می‌کنند. علاقه‌ای به درس و مدرسه ندارند و از رقابت‌های مربوط به درس جلوگیری می‌کنند. 

فرهادی معتقد است: والدین این کودکان باید بدانند که برای فرزند خود مثل یک آینه عمل می کنند بنابراین کودکان رفتاری را انجام می‌دهند که والدینشان آن را انجام می‌دادند پس تحت هیچ شرایطی نباید به کودکان بر چسب بزنیم. رفت و آمدهای خانوادگی را بیشتر کنید و کودک خود را بیشتر در جمع‌هایی قرار دهید که بتوانند بازی کنند. فرزند خود را در باشگاه‌های ورزشی ثبت نام کنید. باشگاه‌های ورزشی و ورزش کردن به او اعتماد به نفس می‌دهد. حوصله به خرج بدهید و صبور باشید تا فرزندتان صحبتش را به پایان برساند. و در آخر سعی کنید که کودک خود را با دیگران مقایسه نکنید و فقط او را با خودش مقایسه کنید. 

طبق تحقیقات دانشمندان آمریکایی که بیش از هزار کودک را از بدو تولد تا 26 سالگی تحت نظر قرار داده بودند، افرادی که در کودکی‌شان منزوی بودند در بزرگسالی بیش از دیگران به بیماری‌های قلبی عروقی مبتلا می ‌شوند. این افراد فاکتورهای خطر بیماری‌های قلبی عروقی را بیش از کودکان عادی داشتند. 

تیرنگ نیستانی در همین راستا نیز می‌گوید: ضعف و بی‌حالی در کودکان گاهی به عوامل تغذیه‌ای نیز مربوط می‌شود کمبودهای تغذیه‌ای در طی دوره‌ی زندگی می‌تواند علائم گنگ و مهیبی داشته باشد و در برخی مواقع خود را به صورت بی حالی نشان می‌دهد.

آهن از مهم‌ترین مواد معدنی است که در صورت کمبود، ابتدا خود را به صورت ضعف، بی‌حال، خستگی‌های مفرط، کاهش قدرت تمرکز و سرگیجه نشان می‌دهد. و در مراحل بعدی به صورت کم‌خونی خودش را نشان می‌دهد. 

وی ادامه می‌دهد: گاهی کمبود برخی از ویتامین‌ها نیز باعث ایجاد ضعف و بی‌حالی به خصوص در کودکان می شود اگر کودکی از الگوی غذایی نامناسبی پیروی کند احساس ضعف و بی‌حالی می‌کند و حوصله ندارد تا با دیگران ارتباط برقرار کند.  کمبود ویتامین D نیز یکی از عوامل مهم و اصلی در ایجاد ضعف و بی‌حالی است. هر چه این ویتامین در کودک کمتر باشد تعداد دفعات زمین خوردن او بیشتر است و در واقع انقباض ماهیچه‌ای با کمبود ویتامین D یک رابطه مستقیم دارد و موجب بروز بی‌حالی و سستی در کودکان می شود این ویتامین در روغن کبد ماهی نیز به مقدار فراوان وجود دارد.

برای فرزند خود شربت‌های حاوی آهن بخرید و به او تاکید کنید که هر شب از شربت آهن بخورید در طول هفته چند بار برای عصرانه‌ او از عدس پخته و پیاز سرخ شده استفاده کنید. خود را درگیر فعالیت‌های فرزندتان کنید و دائم به او بگویید که او را در جمع‌های شلوغ تنها نمی‌گذارید با پدر و مادرهایی که کودکی هم سن و سال فرزندتان دارند دوستی کنید و در آخر سعی کنید که در طول مدرسه برای گردش، تغذیه و درس کودکتان برنامه ریزی کنید. 

گزارش از سوشیانت فرهادی

انتهای پیام/