براساس این گزارش، باراک اوباما همچنین در گفتگوی اختصاصی با شبکه رادیویی ان پی آر درباره احتمال رد توافق هسته ای با ایران گفت: " برخی از جمهوری خواهان با هر اقدامی که من انجام  می دهم، سر مخالفت دارند. چنین اقدامی بازتاب موضع همیشگی بخشی از جمهوری خواهان است که با هر کاری که من انجام بدهم، مخالفت می کنند ولی زمانی که این توافق اجرایی شود، دیگر کسی یادی از این مخالفت ها نمی کند."

وی در ادامه مدعی شد: توافق هسته ای با ایران همه راه های پیش روی این کشور برای ساخت سلاح اتمی را مسدود می کند.

اوباما این ادعاها را در این مصاحبه خطاب به جوانان ایران، اسرائیل و آمریکا در دفاع از توافق هسته‌ای مطرح کرد.

این مصاحبه بخشی از تلاش مداوم رئیس جمهور آمریکا برای جلب حمایت برای این توافق است، پیش از آن که کنگره برای از بین‌ بردن آن تلاش کند.

باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا در برابر انتقادات گسترده ای که از طرف اکثریت جمهوریخواه کنگره علیه وی مطرح شده است اعلام کرد: جمهوریخواهان به این علت با توافق هسته ای ایران مخالفت می کنند که نام اوباما به این توافق الصاق شده است. وی این سخنان را در حالی اعلام کرد که به کار خود با هدف جلب حمایت های بیشتر از این توافق جنجالی ادامه می دهد.

اوباما در آستانه رای گیری قریب الوقوع کنگره آمریکا که با هدف تلاش برای منحرف کردن این توافق صورت خواهد گرفت، در چند گفتگوی خود که روز دوشنبه منتشر شد چنین استدلال کرد که هیچ کس نباید از اینکه جمهوریخواهان به صورت جمعی با این توافق مخالفت کرده اند، تعجب کند.

وی همچنین به مخالفت جمهوریخواهان با قانون اصلاح خدمات بهداشت و درمان و قانون بودجه آمریکا اشاره کرد و از این موارد به عنوان شواهد خصومت های اخیر جمهوریخواهان نام برد و افزود: " این خصومت ها، هیچ ارتباطی با محتوای توافق هسته ای ایران ندارد."

اوباما در گفتگو با ان پی آر اعلام کرد: " متاسفانه بخش زیادی از حزب جمهوریخواه با هر آنچه که من انجام می دهم مخالفت خواهند کرد. وی افزود قضاوت های این نمایندگان معمولا نه بر اساس منفعت ها، بلکه بر اساس "سیاست های خود آنها " انجام شده است. 

براساس این گزارش، البته شرایط همیشه بدین شکل نبوده است. این نمایندگان جمهوریخواه بودند که در ماه ژوئن (خرداد-تیر) گذشته، قانونی را در کنگره آمریکا به تصویب رساندند که بر اساس آن اوباما اختیار گسترده ای در مذاکره درباره موافقتنامه های تجاری با اروپا و آسیا پیدا می کرد. این در حالی است که خود اعضای حزب دموکرات به شدت با این مساله مخالف بودند.

بسیاری از نمایندگان جمهوریخواه همچنین تمایل خود را مبنی بر همکاری با اوباما در خصوص اصلاحات قضایی و همچنین افزایش بودجه نظامی اعلام کردند. 

اکنون با وجود آنکه اکثریت عمده کنگره با توافق هسته ای ایران مخالف بوده اند، اوباما به دنبال راهی است تا با استفاده از آن مخالفان خود را بی اعتبار جلوه دهد و بدین ترتیب، حمایت هر چه بیشتر دموکرات ها را در رای گیری کنگره درباره این موافقتنامه جلب کند. این رای گیری قرار است حدود یک ماه دیگر انجام شود.

پیش تر، کاخ سفید این موضوع را مورد تایید قرار داد که کنگره آمریکا احتمالا قانونی را در مخالفت با این موافقتنامه به تصویب خواهد رساند، و اوباما نیز این قانون را وتو خواهد کرد. هدف اوباما از این اقدامات، جلب میزان کافی آرای حزب دموکرات است تا بتواند مانع بی اثر شدن وتوی وی در کنگره شود.

هفته گذشته چاک شومر، سناتور ایالت نیویورک که از نمایندگان ارشد دموکرات در سنای آمریکا شمرده می شود، مخالفت خود را با مواضع اوباما اعلام کرد. این اقدام، ضربه ای چشمگیر به این تلاش های اوباما اعلام شد.

گفتگوهای اوباما با رسانه ها، پیش از اظهار نظرهای شومر ضبط شده بود، اما روز دوشنبه منتشر شد. علت این اقدام نیز آن بود که کاخ سفید قصد داشت صدای رئیس جمهور آمریکا در این مناظرات را زمان تعطیلات کنگره، ماه اوت (مرداد-شهریور)، منتشر نکند.

مجری شبکه رادیویی ان پی آر در ادامه مصاحبه با رئیس جمهور آمریکا گفت: منتقدان می گویند این توافق باعث می شود منطقه از ثبات کمتری برخوردار شود. همانطور که می دانید، همسایگان ایران که بسیاری از آنان متحدان آمریکا هستند، به این توافق بدبین هستند و آمریکا در کنار وعده هایی مانند سلاح که به آنان داده است، تضمین هایی ارائه کرده است. سلاح های بیشتر برای کشورهایی که شاید متحد باشند ولی برنامه های خود را دنبال می کنند، می تواند باعث بالا رفتن احتمال بی ثباتی شود. 

اوباما مدعی شد: "اول اینکه حمایت دفاعی ما از این کشورها به صورت خودکار، مربوط به سلاح های بیشتر نمی شود بلکه مربوط به این می شود که بودجه دفاعی آنان به صورتی موثرتر به کار آید. برای شما یک مثال می آورم، کشورهای خلیج فارس اگر بتوانند سامانه دفاع موشکی خود را هماهنگ کنند، می توانند موثرتر عمل کنند تا اینکه هرکدام به شیوه خود بخواهند سامانه دفاع موشکی خود را اجرایی کنند. لازم نیست برای این کار پول بیشتری هزینه شود، بلکه باید در عملکردشان انسجام داشته باشند. از این رو، این دیدگاه که با رد توافقی که باعث می شود ایران نتواند به سلاح اتمی دست یابد و به جای آن باعث می شود ایران سانتریفوژهای بیشتری را نصب کند و زمان فرار هسته ای را کاهش دهد، منجر به این نمی شود که امنیت بیشتری به دست آوریم. این بحث، هیچ منطقی ندارد."

مجری افزود: " به موضوع زمان فرار هسته ای اشاره کردید، باید این موضوع را برای مردم توصیف کنیم، مدت زمانی که ایران در صورت تصمیم برای ساخت بمب، برای چنین اقدامی نیاز دارد. ما می بایست این مدت را برای دوره زمانی، طولانی تر کنیم. نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل می گوید اگر توافق بعد از سیزده، چهارده یا پانزده سال دیگر منقضی شود، زمان برای فرار هسته ای بار دیگر به نزدیک به صفر کاهش می یابد. وی در گفتگو با ما از شما نقل قول کرد که پانزده سال دیگر که برخی از بندها منقضی شوند، مدت زمان فرار هسته ای ایران چه مدتی خواهد بود؟"

اوباما گفت: این مدت، فرار هسته ای، به مدت زمانی که در حال حاضر وجود دارد باز می گردد.

مجری گفت: "یعنی همان نزدیک به صفر؟"

اوباما مدعی شد: " خوب صحبت از چند ماه است زیرا باید به یاد داشت که مدت زمان فرار هسته ای از لحاظ نظری با مدت زمان فرار هسته ای عملی همخوانی ندارد. قرار نیست یک بمب اتمی تولید شود زیرا می بایست آزمایش، تسلیحاتی کردن، کوچک سازی، سوار کردن روی موشک و کارهای پیچیده دیگری صورت گیرد. موضوع اینجاست که ما به شکلی از آن اطلاع می یابیم که بتوانیم واکنش نشان بدهیم. با این حال، این بحث پیش می آید که البته این نیز منطقی نیست؛ اگر در واقع مدت زمان فرار هسته ای در حال حاضر چند ماه باشد و بتوانیم آن را به یک سال عقب برانیم، مدت زمان زیادی در اختیار داریم که ببینیم آیا ایران در حال فریبکاری است یا نه، بازرسان را اخراج کرده و به سوی ساخت سلاح اتمی حرکت می کند یا نه.

اگر مدت زمان فرار هسته ای به مدت پانزده سال افزایش یابد و بار دیگر به مدت زمانی که هم اکنون قرار دارد بازگردد، چرا باید گفت این توافق بدی است؟ چرا در حالی که با رد توافق، مدت زمان توافق هسته ای در شش ماه یا نه ماه کاملا کم می شود، در حالی که هیچ بازرسی وجود ندارد، نظارت کمتری بر برنامه آنان داریم، اتحاد بین المللی را به خاطر این موضوع که آمریکا با زحمت به توافق رسید، جامعه جهانی را بسیج کرد و در نهایت کنگره آن را قبول نکرد، از بین ببریم اوضاع بهتر است؟ این وضعیت در مقایسه با آنچه که به مدت پانزده سال ایجاد می کنیم، مدت زمان فرار هسته ای را همان مدت زمان فعلی نگاه می داریم، در حالی که همه تاسیسات و فعالیت هایی که ایران انجام می دهد، زیر نظر ماست و همه جامعه جهانی نیز پشت سر ماست، بهتر نیست؟ این چالشی است که من در چند هفته گذشته در گوش کردن به سخنان منتقدان داشتم. برخی حتی پیش از خواندن توافق، با آن مخالفت کرده بودند."