فاصله‌ای از زمین تا آسمان بین جشنواره ونیز و فیلم‌هایش
برترین فیلم‌های جشنواره ونیز همگی نمادی از مصیبت‌های جهان امروز هستند.
به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از نیویورک تایمز؛ این روزها جشنواره فیلم ونیز، قدیمی‌ترین جشنواره فیلم دنیا، در شهر ونیز در حال برگزاری است اما نکته قابل توجه تناقض بین فیلم‌های به نمایش درآمده در این جشنواره و محیط اطراف آن است.
در حالی که شرکت‌کنندگان در محیطی زیبا در کنار ساحل ونیز که یکی از زیباترین چشم‌اندازهای دنیا به شمار می‌آید، حضور دارند، فیلم‌های اکران شده تفاوت زیادی با دنیای بیرون دارند.
فیلم‌های اکران‌شده تا کنون نمایشی از بدبختی‌ها و مصائب جهان امروز بوده‌اند.
فیلم سینمایی «اورست» به کارگردانی بالتازار کورماکور که در مراسم افتتاحیه هفتاد و دومین جشنواره فیلم ونیز به نمایش در آمد، ماجرای واقعی صعود کوهنوردان به قله اورست که در سال 1996 اتفاق افتاد را به تصویر کشیده که طی آن هشت کوهنورد جان خود را از دست می‌دهند.
«در مرکز توجه» ساخته توماس مک کارتی از دیگر فیلم‌های جشنواره است که داستان و سوء استفاده‌های جنسی مقامات کلیسای کاتولیک را روایت می‌کند.
«ماساچوست سیاه» با درخشش جانی دپ و به کارگردانی اسکات کوپر دیگر فیلم جشنواره ونیز است که با استفاده از داستانی واقعی به یکی از جنبه‌های سیاه جهان امروز می‌پردازد. وایتی بالجر (جانی دپ) تبهکاری ایرلندی است که پس از متحدشدن با مأموران اف.بی.آی (برای از بین بردن مافیا، دشمن مشترکشان) با سوء استفاده از موقعیت خود، تبدیل به یکی از خطرناک‌ترین تبهکاران بوستون می‌شود.
این مجموعه فیلم‌ها با فیلم سینمایی «هیولاهای بی‌سرزمین» به کارگردانی کری فاکوناگا از آمریکا کامل می‌شود. در این فیلم که در بخش رقابتی جشنواره ونیز حضور دارد، «ادریس البا» نقش اول را ایفا کرده است. «هیولاهای بی‌سرزمین» به زندگی کودک سربازهای آفریقایی می‌پردازد که درگیر زندگی بسیار دشواری هستند.
به نظر می‌رسد فیلم‌های حاضر در جشنواره امسال ونیز با نوعی افراط همگی اوضاع وخیم اخلاقی جهان امروز را نشانه گرفته‌اند، گرایشی که سنخیت چندانی به محیط برگزاری جشنواره ندارد.
انتهای پیام/
