دلار در چند ماه گذشته در محدوده سههزارو ٢٠٠ تا سههزار و ٤٠٠ با مرکز ثقلی در حدود سههزارو ٣٠٠ تومان نوسان آرامی میکرد، اما از زمان قطعیشدن توافق میان ایران و قدرتهای بزرگ بر سر پرونده هستهای بهآرامی رو به افزایش بوده است؛ مواردی نظیر کاهش قیمت نفت، محیط تورمی و تقاضای انباشتشده دلار در این تغییر محدوده تعادلی دلار مؤثر بودهاند.
در محیط تورمی برای کشوری که منابع زیرزمینی خود را میفروشد تا کالاهای مصرفی وارد کند، تثبیت قیمت ارز منجر به تلاطمهایی میشود، نظیر چیزی که در سالهای ٩٠ و ٩١ در بازار ایران دیده شد. دولتی ناتوان از مدیریت صحیح تورم، دلارهای نفتی بادآورده را وارد بازار میکند تا تورم را کنترل کند و ضعفهای مدیریتی خود را بپوشاند، اما نتیجه آن، ضربات سنگین بر پیکره صنایع و کشاورزی است. بهنظر میآید دولت جدید با انضباط مالی درصدد است این اشتباه را تکرار نکند و نرخ ارز را به مرور زمان و بهآرامی همگام با تورم جابهجا کند.
پس از اجرای توافق و برداشتهشدن تحریمها ورود سرمایههای خارجی به صنایع نفت و گاز و صنایع بزرگ دیگر نظیر خودروسازی دور از انتظار نیست. از طرفی سیاستهای انقباضی بسیار شدید بانک مرکزی برای کنترل نقدینگی و تورم در شرایط خاص و بحرانی سالهای اخیر که ناشی از سوءمدیریت، فساد و تحریمها بوده است، اما در بلندمدت هیچ اقتصادی تاب تحمل آن را ندارد، پس از اجرای توافق بهآرامی تعدیل خواهد شد. در یک سال آینده میتوان بهبود اوضاع اقتصادی را متصور بود، که نتیجه آن بهبود شرایط بازار سهام و همینطور تعدیل قیمت ارز در محدوده تعادلی جدید خواهد بود. با توجه به اینکه بازار سرمایه بازار انتظارات است، در چند ماه آینده بازار از شرایط رکود موجود خارج خواهد شد و به پیشواز گشایش در اقتصاد خواهد رفت؛ به نظر نگهداری سهام شرکتهای بزرگ و با بنیاد قوی در چند ماه آینده ریسک بالایی نداشته باشد.
در هفته گذشته اغلب شرکتهای بزرگ بازار مطابق همان روند چند هفته قبل از آن، نوسان قیمتی چندانی نداشتند، مگر در نمادهای موردعلاقه سفتهبازان حقیقی مانند پارسخودرو یا در نمادهایی که از طرف حقوقیها حمایت میشوند مانند بانک صادرات. در روز پایانی هفته نزدیک به ١٠ شرکت بزرگ بازار که نمادهایشان بسته بود، یکجا بازگشایی شدند و شاخص با نزدیک به یکونیم درصد منفی کارش به پایان رسید. در دوره مدیریت جدید بورس به یکی از اصول مهم بازار سرمایه یعنی نقدشوندگی توجه بیشتری میشود، برخلاف دورههای قبل که عدد شاخص اهمیت بالاتری از تمامی اصول داشت و در مواردی یک سهامدار حتی تا سالها با توقف نماد سهامش، از توانایی فروختن سهامش محروم میماند.
هفته گذشته در بازارهای جهانی از شدت نوسان نفت و طلا کاسته شد، گرچه بازارهای سرمایه همچنان بسیار نوسان میکنند؛ مثلا شاخص نیکی ٢٢٥ در یک روز، نزدیک به هشت درصد افزایش داشت و در روز پس از آن نزدیک به چهار درصد کاهش؛ این تلاطم بازارها ناشی از نقدینگی بسیاری است که در سالهای گذشته از طرف بانکهای مرکزی برای خروج از رکود به بازارها پمپ شده است؛سیاست انبساطی که به نظر نمیآید بسیاری از بانکهای مرکزی بزرگ بهزودی به دنبال تعدیل آن باشند.
در این هفته همه نگاهها به جلسه کمیته اعضای بانک مرکزی آمریکا خواهد بود، که در آن درباره افزایش نرخ بهره تصمیمگیری خواهد شد. بسیاری معتقدند بانک مرکزی آمریکا نمیتواند سیاستی ناهمسو با دیگر اقتصادهای بزرگ در پیش گیرد و از این رو افزایش نرخ بهره را در کوتاهمدت نامحتمل میدانند؛ اما از طرف دیگر برخی معتقدند تورم و بیکاری به سطوح مورد نظر بانک مرکزی آمریکا برای افزایش نرخ بهره نزدیک شده است. بههرروی تصمیم این کمیته، بازارهای مالی جهان از جمله نفت و طلا را بسیار متأثر خواهد کرد.
انتهای پیام/