حضرت آیت‌الله سید‌محمد امین خراسانی مرجع تقلید در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به شبهه وارد شده در مورد سیر و سلوک علمای اهل تشیع اظهار داشت: وهابیون و برخی گروه های تندرو عرفان و شیوه زندگی علمای شیعه را با مرتاضان هندی و غیرهندی مقایسه می کنند.

وی ادامه داد: این مسئله برای همه روشن است که وجود انسان از دو بخش  تشکیل شده که یک بخش جنبه مادی و جسمانی دارد و برای بقای حیات جسمانی و مادی محتاج به تغذیه مناسب است و بخش دیگر جنبه روحی و معنوی آن است.

وی افزود: باید گفت که بخش فعالیت‌های جسمانی و حرکتی که توسط اعضا صورت می‌گیرد تابعی از قدرت روحی است، اگر هر اندازه قدرت روحی انسان قوی‌تر باشد انسان می‌تواند جنبه جسمانی را به حالت روحانی مبدل کند.

وی ادامه داد: بنابراین انسان از یک نیروی مرموز معنوی برخوردار است که در موارد مختلف می‌تواند آنرا تقویت بکند و روح در واقع به عنوان فرمانده اصلی همه فعالیت‌هایی است که انسان انجام می‌دهد و تقویت آن موجب می‌شود که قدرت‌های خارق‌العاده در انسان ایجاد شده و این مسئله‌ای غیر قابل انکار است.

 آیت‌الله امینی خراسانی اظهار داشت: علمای سیر و سلوک و عرفانی اسلام روش‌هایی برای تقویت نیروی روحی در نظر می‌گیرند، برای نمونه از طریق توجه به عبادات، رعایت آداب و شرایط معنوی در انجام طاعات و عبادات، توجه به مستحبات و ترک مکروهات و یکسری دستور‌العمل‌های خاص از اذکار، ادعیه و نماز شب و این یک روش معمول و مشروع و پسندیده است، وقتی انسان از طریق آنها قدرت بالای روحی پیدا می‌کند که انجام برخی کارهای خارق‌العاده برای او ممکن و عادی می‌شود آن را نباید با ریاضت‌هایی که مرتاضان هندی دارند، مقایسه بکنیم چرا که دستور العمل‌های مخصوص مرتاضان از نظر علما مشروع و پسندیده نیست.

وی افزود: علمای اسلام با مرتاضان هندی در انگیزه، اهداف و شیوه‌ها کاملاً تفاوت دارند و مقایسه روش‌های عرفان عالمان ربانی با مرتاضان یک قیاس ناپسند و مع‌الفارق است، هدف یک عارف از اهتمام به این برنامه‌ها برای قرب الهی است اما هدف مرتاضان تأمین معیشت بوده و از طریق کارهای خارق‌العاده‌ می‌خواهد زندگی مادی خودشان را تأمین بکنند.

وی تصریح کرد: از نظر روش‌ها و شیوه‌ها در عرفان، عرفان اسلام مطرح می‌کند که همه روش‌ها باید مشروع و پسندیده و منطبق با نظام ارزشی اسلام باشد، خلاف اخلاق نبوده و جنبه نفسانی در آن وجود نداشته باشد در حالیکه در اعمال مرتاض‌های هندی چنین دستوراتی نیست و گاهی از راه‌های نامشروع برای دستیابی به آن قدرت‌ها استفاده می‌کنند و آنها را برای خود مجاز می‌دانند.

آیت الله امین خراسانی در پایان اظهار داشت: مرتاض‌ها در برابر کارهایی که انجام می‌دهند از مردم کاری را طلب می‌کنند یا آنکه می‌خواهند با انجام کارهای فوق‌العاده در میان مردم شهرت پیدا بکنند در صورتی که علمای شیعه وقتی به آن قدرت‌ها دست پیدا می‌کنند هیچگاه آنها را آشکار نمی‌کنند و اگر مشاهده می‌کنیم که مردم از قدرت علما آگاه هستند دلیلش آن است که پس از مرگشان توسط شاگردان یا افراد بسیار نزدیک آن مسائل را آشکار می‌کنند.

انتهای پیام/