به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی‌ باشگاه خبرنگاران جوان _ ندا فاضلی:

 با تمام کوچکی‌اش به اندازه تمام بدبختی‌‌های‌ شهر است و خیلی از حقارت‌های دنیا در آن جمع شده.

کودکان، دختران و پسران فراوان دارد که از هر 10 نفر 9 تای آنها بی خانمان هستند و  اصولا آدم خوشبخت از اینجا رد نمی‌شود چه برسد به زندگی !

 زندگی برای خیلی از آنها مرده اصلا کسی با این واژه آشنا نیست و معنی آن را نمی‌داند.در اینجا پارکی وجود ندارد، سبزه و گلی نروییده ولی تا دل بخواهد هستند مکان‌هایی با آدم‌های معتاد و خلافکار . اینجا درختان بجای نور آفتاب، گرفتگی آسمان و بوی دود و مواد را  استشمام می‌کنند.

ازدحام شلوغی صف‌های طولانی گوشت و مرغ و نان جای خود به صف های طویل مواد داده، اینجا  اعتیاد است و کارهای خلاف که کوچه و پس کوچه‌ها را پر کرده.

 در اینجا کوچه‌های تنگ و تاریک از صبح خروس خوان تا شب رفت و آمد‌های بی اساس را فریاد می‌زنند، اینجا پر است از خانه ها و اتاق‌هایی که با قیمت و پول توجیبی بچه‌های وسط شهر اجاره داده می‌شود.

 خانه‌هایی که هر روز بدترین و کثیف‌ترین خلاف‌ها را در خود شاهد است اینجا دروازه غار است، همان دروازه‌ای که روزی برای گذشتن از آن باید اسم شب را می‌دانستی ! ولی امروز برای گذر از آن باید یا معتاد باشی یا خلافکار!

 دیگر اسم شب نیاز نیست فقط نام  مواد را بگو...

انتهای پیام /