به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان  گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، چندی پیش خبری در مورد یک خانم 35 ساله استرالیایی منتشر شد که به‌دلیل بی‌حسی در پاها سریع خود را به اورژانس رساند و مشخص شد که دلیل بروز این بی‌حسی، مشکلات عروقی ناشی از شلوار تنگی بوده که در طول روز به پا داشته است. او صبح زود بعد از پوشیدن این شلوار تنگ برای کمک به اسباب‌کشی به خانه دوستش می‌رود اما عصر موقع بازگشت به خانه احساس می‌کند پاهایش بی‌حس شده‌اند و نمی‌تواند از جا برخیزد و سریع به کمک اطرافیان، خود را به بیمارستان می‌رساند. در سال 2009 نیز تحقیق دیگری نشان داده بود که این نوع شلوارها می‌تواند باعث بروز مشکلات عروقی غیرقابل‌جبران در ناحیه ران و لگن شود اما متاسفانه این روزها شلوارهای تنگ مد شده‌اند و کمتر کسی به عوارض آنها توجه می‌کند.

در این مطلب دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده، متخصص پوست و رئیس مرکز تحقیقات سلول‌های بنیادی در همین زمینه هشدار داده‌ است.

چرا پزشکان توصیه می‌کنند لباس تنگ و مخصوصا شلوار تنگ نپوشیم؟

چون غیر از آثار مضری که پوشیدن لباس‌های تنگ و مخصوصا شلوارهای جین تنگ بر باروری آقایان دارد، مهم‌ترین تاثیر سوء لباس‌های تنگ‌ بر عروق است. پوشیدن لباس تنگ جریان خون را مختل می‌کند مخصوصا در لگن، ران، سینه و حلقه آستین. اگر دقت کرده باشید، لباس‌‌های خیلی تنگ در طولانی‌مدت در بدن ایجاد خستگی و کوفتگی می‌کنند که دلیل آن هم گردش نادرست خون است. حتی گاهی لباس‌های خیلی تنگ یا گن‌های چند سایز کوچک‌تر می‌توانند باعث کبودی ناحیه تحت فشار شوند. مشکلات گوارشی، ریفلاکس و درد شکم از عوارض به اثبات رسیده پوشیدن لباس‌های تنگ به شمار می‌روند. نکته دیگر مربوط به جریان نیافتن هوا بین لباس و پوست است. لباس‌های زیر تنگ در خانم‌ها احتمال ابتلا به عفونت‌ را بالا می‌برند زیرا فضای تنگ و مرطوبی که این لباس‌ها ایجاد می‌کنند، فضای مناسبی برای رشد باکتری‌هاست و می‌تواند باعث انتقال باکتری‌های مقعد به دستگاه تناسلی شود.

یکی از دلایل بروز کهیر، مخصوصا کهیر فشاری، پوشیدن لباس‌های تنگ است مخصوصا در افرادی که زمینه ابتلا به کهیر دارند. در این افراد 6-4 ساعت بعد از پوشیدن لباس، پوست دچار درد و سوزش و خارش می‌شود. گاه این نوع کهیر تا 4-3 روز باقی می‌ماند و حتی با تب و لرز و خستگی همراه می‌شود.

این موضوع زمینه را برای بروز زخم‌های پوستی فراهم می‌کند. وقتی خونرسانی به عروق پوستی خوب نباشد، رشد بافتی هم خوب نیست و چون پوست خوب تغذیه نمی‌شود، احتمال زخم شدن پوست و دیر خوب شدن جراحات زیاد است.

بله، پوشیدن لباس‌های خیلی تنگ مخصوصا اگر لباس از جنس نخ نباشد (که اصولا هم نیست و از جنس نایلون هستند) ایجاد اگزما یا درماتیت تماسی می‌کند. اگر به اگزمایی‌ مبتلا هستید که خوب نمی‌شود، بهتر است به لباسی که می‌پوشید توجه بیشتری داشته باشید.

بله و به نظر می‌رسد دلیل آن همان مشکلاتی باشد که در خونرسانی بروز می‌کند. خارج نشدن لنف و مواد سمی از بافت می‌تواند زمینه ابتلا به سرطان را فراهم کند.

 پس باید قید مد را بزنیم و لباس‌های گشاد بپوشیم؟

بحث مد، بحث دیگری است ولی من از منظر پزشکی می‌توانم این را بگویم که لازم نیست لباس خیلی گشاد بپوشید. کافی است لباس به گونه‌ای باشد که روی مفاصل فشار نیاورد و فرد با پوشیدن آن احساس خفگی نکند. امکان حرکت در لباس و تبادل هوا باید وجود داشته باشد. اگر لباس تنگ می‌پوشید، حداقل به جنس آن توجه کنید و از الیاف نخی استفاده کنید. لباس‌های چسبناک نایلونی اصلا مناسب نیستند. پوشیدن لباس تنگ روی ریشه‌های عصبی هم اثر منفی می‌گذارد و گزگز و مورمور پوست ناشی از همین فشارهاست. نباید وقتی لباسی را از تن درمی‌آوریم، احساس کنیم از زندان فرار کرده‌ایم. خلاصه اینکه بهتر است لباس تنگ نپوشید. افرادی که دچار اختلال‌های اعصاب محیطی در اثر پوشیدن لباس تنگ می‌شوند، 6 هفته بعد از تعویض لباس بهبود می‌یابند و این یعنی لباس بر سلامت جسم و روان تاثیرگذار است. اگر می‌خواهید لباس تنگ بپوشید، فقط برای مهمانی آن هم برای ساعات بسیار محدود باشد. لباس تنگ مناسب کار روزانه و ورزش نیست.

 نگاه فوق‌تخصص زنان و زایمان، دکتر مریم کاشانیان، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران

یکی از عادت‌ها یا مدهای آسیب‌رسان امروزی، اصرار به پوشیدن شلوارهای تنگ و چسبان، جوراب شلواری یا گن‌های جمع‌‌کننده ران و شکم در طول روز بین خانم‌هاست. متاسفانه، استمرار این عادت نادرست باعث افزایش تعریق در ناحیه کشاله ران می‌شود. هرچقدر شلوار، جوراب شلواری، لباس زیر یا گن ما تنگ‌تر و الیاف به کار رفته در آنها، مصنوعی‌تر باشد، شانس تعریق و ایجاد رطوبت در این قسمت‌های بدن هم بیشتر خواهد شد. افزایش رطوبت در ناحیه کشاله ران با بالا رفتن دمای این نواحی از بدن همراه است. از طرف دیگر، این بخش‌های بدن در معرض نور هم قرار ندارند و در نتیجه با پوشیدن لباس‌های پایین‌تنه تنگ و پلاستیکی، 3 عامل رطوبت، گرما و تاریکی، دست به دست هم می‌دهند تا شرایط کافی را برای ایجاد، رشد و تکثیر قارچ‌های عفونی و پوستی فراهم شود. به‌همین دلیل هم برخی از خانم‌هایی که عادت به پوشیدن شلوار یا لباس‌ زیرهای تنگ و پلاستیکی دارند، در بیشتر اوقات از خارش ناحیه کشاله ران یا ابتلا به عفونت‌های واژینال شکایت می‌کنند. برای پیشگیری از بروز این مشکل باید استفاده از شلوارهای تنگ و پلاستیکی را به موارد ضروری، محدود کنید. از شلوارهای تنگ برای محل کار استفاده نکنید. تا جایی که می‌توانید، ساعت استفاده از این تن‌پوش‌ها را کم کنید و اگر شلوار تنگ می‌پوشید، حتما لباس زیر سفید و نخی بپوشید.

انتهای پیام/

منبع سیمرغ