سوران حریری دانشآموخته کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی پزشکی در گفتوگو با خبرنگار
حوزه فنآوریهای نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به استفاده گسترده از ایمپلنتهای فلزی به ویژه آلیاژهای تیتانیوم به عنوان جایگزین بافتهای استخوانی آسیبدیده بدن گفت: توانایی و کیفیت اتصال این گونه ایمپلنتها به بافت زنده استخوان موضوع بسیار مهمی است که نادیده گرفتن آن موجب افزایش احتمال لقی و نیاز به جراحی مجدد میشود.
وی بااشاره به اینکه این مشکل موجب هزینههای فراوان و رنجش بیمار میشود؛ تصریح کرد: استفاده از فرآیندی که بتواند برای بیمار اطمینان به عمل جراحی را به واسطه اتصال مناسب ایمپلنت و استخوان بالا ببرد اهمیت زیادی دارد.
حریری اظهار داشت: در این پژوهش به روش تقلید زیستی، یک پوشش سرامیکی مشابه با ساختار استخوان بر روی ایمپلنت تشکیل داده شد.
این پژوهشگر درباره روش کار خود گفت: ابتدا با تهیه قطعاتی از آلیاژ تیتانیوم، عملیات سطحی برای بهبود کیفیت چسبندگی پوشش سرامیکی با سطح ایمپلنت انجام شد و در مرحلهی بعد داخل محلولی با ترکیباتی کاملاً مشابه پلاسمای خون که در این پژوهش ساخته شد قرار گرفت.
وی مرحلهی بعدی کار را آزمونهای سلولی و سپس حیوانی ذکر کرد و خاطرنشان کرد: ادامه این تحقیق میتواند با انجام آزمونهایی مانند کشت سلولهای استخوانی بر روی سطح ایمپلنت بعد از تشکیل پوشش صورت گیرد که توانایی رشد این سلولها بررسی شود و این موضوع در اتصال استخوان به ایمپلنت مهم است.
انتهای پیام/