همچنین در بسیاری از افراد این قسمت جزء مکان‌هایی است که خیلی زود برآمده شده و خیلی دیر رفع می‌گردد.

گفتنی است که هر نوع عدم تعادل هورمونی باعث می‌شود با تلاش‌های کاهش وزن و عادات ورزشی از بین برود.

ابتدا لازم است که هورمون‌های دخالت کننده در چاقی شکمی را از بین برده و سپس طی یک برنامه راهبردی به هدف خود نزدیک شوید.

بالا بودن میزان چربی شکمی می‌توان نشان از عدم تعادل هورمون‌هایی نظیر انسولین بالا، استروژن بالا، تستوسترون پایین، پایین بودن هورمون رشد و همچنین بالا بودن میزان کورتیزول باشد.

انسولین یک ماده ضروری بدن است که کمک می‌کند تا روند قند در جریان خون به خوبی پیش برود..

بالا بودن سطح انسولین خون عامل خطری برای افزایش چربی‌های شکمی و دیابت نوع2 به شمار می‌رود.

علت اصلی بالا بودن میزان انسولین، مصرف بیش از حد شکر و کربوهیدرات‌های تصفیه شده در رژیم‌های غذایی امروز است.

بر اساس مطالعات 2002 مصرف پروتئین بالا کمک می‌کند تا چربی‌های شکمی آب شود. در آزمایشاتی که بر روی 54 مرد و زن مبتلا به دیابت نوع2 انجام گردید، مشخص شد افرادی که مصرف پروتئین بالا داشتند به طور قابل توجهی با کاهش چربی و کلسترول LDL همراه بودند.

لذا مصرف پروتئین بالا باعث می‌شود تا قند خون متعادل شده و چربی‌ها به سرعت کاهش یابند.

بهترین پیشنهاد غذایی برای این دست افراد غذاهای کم‌چرب و ارگانیک چون مرغ، گوشت بوقلمون، پنیرهای کم‌چرب، تخم‌مرغ‌های امگا3، حلزون صدف‌دار می‌باشد که حاوی 100 درصد پروتئین هستند همچنین توصیه می‌شود که موادی نظیر برگ‌های سبز تیره سبزیجات، غذاهای حاوی فیبر مصرف کرده و از مصرف الکل، غذاهایی حاوی چربی ترانس و شیرین بپرهیزید.

از دیگر عواملی که باعث بروز چربی‌های شکمی می‌شود عدم تعادل هورمون کورتیزول است. زمانی که افراد سطح بالای استرس را تجربه می‌کنند عملکرد طبیعی بدن تولید میزان کورتیزول باعث بالا رفتن میزان خواب، مشکلات حافظه، خستگی و افزایش چربی‌های بدن می‌شود. غذاهای پیشنهادی برای رفع این مشکل شامل اسفناج، میوه‌های حاوی اسید سیتریک، اسید چرب‌های امگا3، روی و شکلات تلخ می‌باشد.

انتهای پیام/