به گزارش خبرنگار كلينيك گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سالمندی دوره ای حساس از زندگی است که فرد را مستعد ابتلا به بیماری های زیادی می کند. بروز بسیاری از بیماری ها را می توان با معاینه های دوره ای به تاخیر انداخت یا به خوبی آنها را کنترل کرد ولی بیماری هایی هم هستند که دانشمندان با وجود سال ها مطالعات و تلاش، هنوز نتوانسته اند منابع بروز آنها شوند.

در این مطلب اشاره ای داریم به 4 بیماری عمده مرتبط با سیستم مغز و اعصاب که انسان ها را در سنین بالا گرفتار می کنند. بیماری های مغز و اعصاب به 2 گروه عمده تقسیم می شوند؛ بیماری هایی که مغز و نخاع را درگیر می کنند (مانند سکته مغزی، پارکینسون و زوال عقل) و بیماری هایی که اعصاب محیطی را درگیر می کنند (مانند ALS). در هر 2 گروه بیماری هایی وجود دارد که بروزشان در سنین بالاتر بیشتر است.

نتایج مطالعات نشان می دهد آقایان بیشتر از خانم ها دچار سکته مغزی می شوند. سن و جنسیت از مواردی هستند که قابل پیشگیری نیستند ولی با کنترل بیماری های زمینه ای و کاهش وزن و داشتن شیوه زندگی سالم می توان احتمال سکته مغزی را خیلی کاهش داد.

زوال عقل
سردسته بیماری دمانس یا زوال عقل، آلزایمر است. این بیماری با افزایش سن ارتباط زیادی دارد. اولین علامت، اختلال حافظه است. البته اختلال حافظه ای جدی گرفته می شود که با کارکرد زندگی شخص تداخل ایجاد کند. یکی از شکایت های افراد سالمند به خصوص افرادی که به افسردگی مبتلا هستند، اختلال حافظه است. این افراد از اینکه مدام دچار فراموشی می شوند شکایت دارند. اختلال حافظه ای که روی زندگی روزمره تاثیری نگذارد چندان جدی محسوب نمی شود. یکی از نکته های برجسته این افتراق سالمندانی که دچار فراموشی می شوند از سالمندانی که آلزایمر دارند، این است که در اختلال حافظه معمولی بیمار شخصا به پزشک مراجعه می کند و از اینکه بعضی چیزها را فراموش می کند شکایت دارد. در حالی که مبتلایان به آلزایمر از فراموشی شان اطلاعی ندارند بلکه اطرافیان آنها را به پزشک ارجاع می دهند.

بیماران مبتلا به آلزایمر مشخصه دیگری هم دارند و وقتی از آن ها بپرسیم ناهار چه خوردید شروع به جمله سازی و حرف درآوردن از خود می کنند ولی افراد مسنی که دچار اختلال حافظه ناشی از افسردگی هستند در جواب سوال می گویند نمی دانیم و از ندانستن ناراحت هستند. سن بروز دمانس معمولا بعد از 50 سالگی است. برخی افراد معتقدند فعالیت های مغزی مانند حل کردن جدول یا بازی شطرنج جلوی ابتلا به آلزایمر را می گیرد اما باید گفت این فعالیت ها باعث می شود از تعداد بیشتری از سلول های مغزی کار کشیده شود در نتیجه ذخیره سلول های فعال بیشتر است. اگر چنین افرادی دچار آلزایمر شوند با توجه به ذخایر سلولی شان، سرعت علائم و تشدید بیماری را به تاخیر می اندازند ولی این به آن معنا نیست که افراد تحصیل کرده به این بیماری مبتلا نمی شوند.

 سیمرغ