روشن است که بهره‌مندی از جاذبه‌های طبیعی و باستانی در یک منطقه نقش کلیدی را در جذب گردشگر ایفا می‌کند، با این وجود به باور کارشناسان، گردشگری دانشی چند رشته‎ای است كه اگر بدون انجام تجزیه و تحلیل‎های امنیتی، سیاسی و فرهنگی دقیق به آن پرداخته شود، در مسیر توسعه و تکامل قرار نخواهد گرفت. گفته می‌شود اطلاع رسانی و تبلیغات در سطوح ملی و بین‌المللی،گسترش حمل‌ونقل، فراهم آوردن امکانات رفاهی برای گردشگران و نیز تلاش برای تامین امنیت گردشگران، اساسی‌ترین اقداماتی هستند که در راستای توسعه گردشگری باید انجام داد، زیرا با ارائه تبلیغات مناسب، مهم‌ترین قدم در راستای شناساندن امکانات و استعداد‌های طبیعی و جاذبه‌های متنوع توریستی و نیز فرهنگ یک کشور برداشته می‌شود و این در حالی است که هر قدر هم منطقه‌ای عیان از جاذبه‌های توریستی باشد، مادامی که تلاشی برای معرفی این ظرفیت‌ها صورت نگیرد،نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت.

در رابطه با گسترش حمل‌و‌نقل نیز نا گفته پیداست که سهولت ورود به یک کشور یا منطقه به لحاظ دسترسی به وسایل ارتباطی و حمل‌و‌نقل،تاثیر بسزایی در جذب گردشگر دارد؛به طوری که در صورت نبود امکانات مناسب حمل‌ونقل،علی‌رغم بهره‌مندی از جاذبه‌های فراوان گردشگری،رغبتی برای عزیمت به آن مکان در گردشگر ایجاد نمی‌شود.بدیهی است که فراهم کردن امکانات رفاهی مسافران از قبیل هتل،رستوران،راهنمای سفر و کلیه مواردی که از انتظارات یک گردشگر به شمار می‌روند نیز، از ملزومات ایجاد فضایی مطلوب برای گردشگران است.مهم‌ترین شاخص موثر بر توسعه گردشگری اما "امنیت"برشمرده می‌شود،به گونه‌ای که گسترش ناامنی در ابعاد جانی و مالی در یک منطقه،میزان رغبت و تمایل جهانگردان را برای سفر به آن به صورت تصاعدی کاهش می‌دهد.

کشور ما با بهره‌مندی از چشم‌ انداز‌های طبیعی و خصوصیات اقلیمی کم نظیر، فرهنگ‌و‌تمدن کهن و آداب‌‌و رسوم باستانی‌-اسلامی و نیز روستاها و شهرهایی با معماری اصیل متاثر از این آداب و سنت‌ها، از ظرفیت‎های گسترده‌ای برخوردار است، به گونه‌ای که ایران در حال حاضر در کنار تمدن‌هایی چون روم باستان، یونان، چین و مصر در گروه 10 تمدن اصیل و کهن جهان قرار دارد و این در حالی است که این روز‌ها آنچه که مورد توجه جهانگردان، به ویژه جهانگردان غربی است، سفر به مقصدی عیان از مظاهر مدرنیسم نیست، بلکه رویارویی با تمدن‎های کهن و دارای فرهنگ و پیشینه‌ای غنی و اصیل است.