وی افزود : ساکنان مناطق حاشیه نشین تبریز مهاجرانی هستند که از شهرستانهای کلیبر، اهر، هشترود و بستانآباد و در پی اشتغال به این مناطق روی آورده اند.
این مدرس دانشگاه در رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری علت انتخاب این مناطق از سوی مهاجران را نداشتن شغل و درآمد مناسب دانست که به علت بیثباتی شغلی مجبور هستند در گوشه و کنار شهر و بدون خدمات شهری زندگی کنند.
وی خاطر نشان کرد : شرایط بد اقتصادی مهاجران ساکن در مناطق حاشیه ای شهر تبریز موجب شده آنان فقط به دنبال ایجاد سرپناه برای خانواده خود بوده و به استانداردهای لازم در ساخت مسکن اهمیت ندهند.
به اعتقاد این کارشناس فرزندان خانواده های ساکن در مناطق حاشیه ای شهر به علت شرایط نامناسب سکونتی بیشتر اوقات زندگی را در بیرون از محیط خانواده و در شرایط فرهنگی و اجتماعی نامناسب محلههای این مناطق سپری می کنند که این خود زمینه تربیت ناصحیح کودکان و سوق یافتن آنان به سمت بزهکاری، خشونت، وجرم است .
به گفته این عضو شورای شهر حدود 80 درصد از کاربری مناطق حاشیهنشین کلانشهر تبریز مسکونی بوده و مابقی آن نیز به شبکه معابر اختصاص دارد.