تنها جایگزین بشار اسد خود اسد است
پیشنهاد حضور اسد به مدت شش ماه در مصدر قدرت از میز مذاکرات کنار گذاشته شد. و تحت فشار ایران، طرف‌های مذاکرات از درخواست خود در خصوص اینکه اسد بخشی از دولت انتقالی نبوده و یا در انتخابات آتی شرکت نکند نیز دست کشیدند - موردی که درباره آن توافقی بین‌المللی وجود دارد اما جدول زمانی برای آن هنوز حاصل نشده است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان نشریه صهیونیستی هاآرتص در مطلبی ادعا کرد که گفتگوهای وین در خصوص سوریه نتوانست خبرهای خوبی را برای میلیون‌ها سوری آواره به ارمغان آورد جز اینکه حضور ایران را در میز مذاکرات تثبیت کرد.
این نشریه اسرائیلی در ادامه گزارش خود ادعا کرد که نشست وین طی روزهای پنجشنبه و جمعه به منظور یافتن راه‌های ممکن (و غیرممکن) برای حل بحران سوریه، پس از هفت ساعت گفتگو و دست نیافتن به هیچ رویکرد یا راه حلی آشکار برای سوریه به پایان رسید. در این کنفرانس نمایندگان دولت سوریه و شورشیان حضور نداشتند. و در غیاب آن‌ها یا عدم رضایت آن‌ها نمی‌توان به هرگونه توافقی دست یافت.
هاآرتص نوشت که هرچند این نشست چیزی جز حرف‌های پوچ و بی‌نتیجه در بر نداشت، اما مهمترین اتفاقی که طی این نشست رخ داد، این بود که برای اولین بار - با رضایت آمریکایی‌ها و سعودی‌ها - ایران در آن مشارکت کرده و به عنوان بخشی از راه‌حل و نه بخشی از مشکل به حساب آمد. این امر یک تغییر عمده هم در سیاست ایالات متحده - که در در کنفرانس پیشین ژنو در سال‌های 2012 و 2014 درباره سوریه حضور ایران را رد کرده بود - و هم سیاست ایران است، جایی که رهبر عالی آن به صورت مرتب عنوان داشته است که به غیر از موضوع هسته‌ای هیچ گفتگویی با آمریکایی‌های انجام نخواهد شد.
رقیب ایران، عربستان سعودی نیز موضع خود را تغییر داده و برای اولین بار وزرای خارجه ایران و عربستان بر سر یک میز برای مذاکره درباره موضوع سوریه گردهم آمدند. همچنین مشروعیتی که ایران پس از توافق هسته‌ای کسب کرد از سوی دیگر کشورهای عرب - شامل مصر و دولت‌های حاشیه جنوبی خلیج فارس - نادیده نگرفته شده است، در آنجا که با مشارکت ایران مخالفت نکردند. این رخداد ایران را به یک شریک در رسیدگی به دیگر نزاع‌های منطقه‌ای، همچون بحران یمن تبدیل می‌کند. البته در مورد داعش این اتفاق از پیش رخ داده است.
اجتماع وین همچنین زمینه‌ساز منبع اقتدار نوینی برای حل بحران سوریه شد، بحرانی که دیگر موجب تقویت تفاوت‌ها و اختلافات سنتی بین این رقبا نیست - جایی که روسیه، ایران و دولت سوریه مقابل ایالات متحده، عربستان سعودی و شورشیان سوری ایستاده‌اند.
این رویکرد نوین و بین‌المللی در وهله اول تلاش خواهد کرد تا اصول مورد توافق بین کشورهای حاضر - به غیر از سوریه - را شکل دهد، شرایطی که در آن اسد و مخالفانش تنها نقش‌آفرینان درجه دومی خواهند بود که باید مطیع توافقات بین‌المللی باشند. تلاش برای یافتن یک مفاهمه بین‌المللی در عدم وجود هرگونه اشاره‌ای به اسد در بیانیه پایانی وین نمایان می‌شود، جایی که بر خلاف آن به نهادهای دولتی اشاره می‌شود. این مسأله همچنین در عدم اشاره به جدول زمانی برای حذف اسد نیز منعکس شده است.
پیشنهاد حضور اسد به مدت شش ماه در مصدر قدرت از میز مذاکرات کنار گذاشته شد. و تحت فشار ایران، طرف‌های مذاکرات از درخواست خود در خصوص اینکه اسد بخشی از دولت انتقالی نبوده و یا در انتخابات آتی شرکت نکند نیز دست کشیدند - موردی که درباره آن توافقی بین‌المللی وجود دارد اما جدول زمانی برای آن هنوز حاصل نشده است.
در نبود توافق بر سر وضعیت اسد یا مشارکت وی در هرگونه فرآیند دیپلماتیک، طرف‌های مذاکرات به دنبال تعویق بحث بر سر چنین پرسش‌هایی بوده و تلاش می‌کنند تا حوزه‌ها و موضوعات دیگری را برای توافق بیابند، این امر در نشست دو هفته آتی در نظر گرفته خواهد شد.
برای آگاهی از آخرين اخبار و پيوستن به کانال تلگرام باشگاه خبرنگاران جوان اينجا را کليک کنيد.
منبع: خبرگزاری تسنیم
انتهای پیام/
این نشریه اسرائیلی در ادامه گزارش خود ادعا کرد که نشست وین طی روزهای پنجشنبه و جمعه به منظور یافتن راه‌های ممکن (و غیرممکن) برای حل بحران سوریه، پس از هفت ساعت گفتگو و دست نیافتن به هیچ رویکرد یا راه حلی آشکار برای سوریه به پایان رسید. در این کنفرانس نمایندگان دولت سوریه و شورشیان حضور نداشتند. و در غیاب آن‌ها یا عدم رضایت آن‌ها نمی‌توان به هرگونه توافقی دست یافت.
هاآرتص نوشت که هرچند این نشست چیزی جز حرف‌های پوچ و بی‌نتیجه در بر نداشت، اما مهمترین اتفاقی که طی این نشست رخ داد، این بود که برای اولین بار - با رضایت آمریکایی‌ها و سعودی‌ها - ایران در آن مشارکت کرده و به عنوان بخشی از راه‌حل و نه بخشی از مشکل به حساب آمد. این امر یک تغییر عمده هم در سیاست ایالات متحده - که در در کنفرانس پیشین ژنو در سال‌های 2012 و 2014 درباره سوریه حضور ایران را رد کرده بود - و هم سیاست ایران است، جایی که رهبر عالی آن به صورت مرتب عنوان داشته است که به غیر از موضوع هسته‌ای هیچ گفتگویی با آمریکایی‌های انجام نخواهد شد.
رقیب ایران، عربستان سعودی نیز موضع خود را تغییر داده و برای اولین بار وزرای خارجه ایران و عربستان بر سر یک میز برای مذاکره درباره موضوع سوریه گردهم آمدند. همچنین مشروعیتی که ایران پس از توافق هسته‌ای کسب کرد از سوی دیگر کشورهای عرب - شامل مصر و دولت‌های حاشیه جنوبی خلیج فارس - نادیده نگرفته شده است، در آنجا که با مشارکت ایران مخالفت نکردند. این رخداد ایران را به یک شریک در رسیدگی به دیگر نزاع‌های منطقه‌ای، همچون بحران یمن تبدیل می‌کند. البته در مورد داعش این اتفاق از پیش رخ داده است.
اجتماع وین همچنین زمینه‌ساز منبع اقتدار نوینی برای حل بحران سوریه شد، بحرانی که دیگر موجب تقویت تفاوت‌ها و اختلافات سنتی بین این رقبا نیست - جایی که روسیه، ایران و دولت سوریه مقابل ایالات متحده، عربستان سعودی و شورشیان سوری ایستاده‌اند.
این رویکرد نوین و بین‌المللی در وهله اول تلاش خواهد کرد تا اصول مورد توافق بین کشورهای حاضر - به غیر از سوریه - را شکل دهد، شرایطی که در آن اسد و مخالفانش تنها نقش‌آفرینان درجه دومی خواهند بود که باید مطیع توافقات بین‌المللی باشند. تلاش برای یافتن یک مفاهمه بین‌المللی در عدم وجود هرگونه اشاره‌ای به اسد در بیانیه پایانی وین نمایان می‌شود، جایی که بر خلاف آن به نهادهای دولتی اشاره می‌شود. این مسأله همچنین در عدم اشاره به جدول زمانی برای حذف اسد نیز منعکس شده است.
پیشنهاد حضور اسد به مدت شش ماه در مصدر قدرت از میز مذاکرات کنار گذاشته شد. و تحت فشار ایران، طرف‌های مذاکرات از درخواست خود در خصوص اینکه اسد بخشی از دولت انتقالی نبوده و یا در انتخابات آتی شرکت نکند نیز دست کشیدند - موردی که درباره آن توافقی بین‌المللی وجود دارد اما جدول زمانی برای آن هنوز حاصل نشده است.
در نبود توافق بر سر وضعیت اسد یا مشارکت وی در هرگونه فرآیند دیپلماتیک، طرف‌های مذاکرات به دنبال تعویق بحث بر سر چنین پرسش‌هایی بوده و تلاش می‌کنند تا حوزه‌ها و موضوعات دیگری را برای توافق بیابند، این امر در نشست دو هفته آتی در نظر گرفته خواهد شد.
برای آگاهی از آخرين اخبار و پيوستن به کانال تلگرام باشگاه خبرنگاران جوان اينجا را کليک کنيد.
منبع: خبرگزاری تسنیم
انتهای پیام/
