دکتر نیلفروش زاده متخصص پوست ومو در گفتگو با خبرنگار کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان گفت : خارش یک حس ناخوشایند است که فرد را متمایل به خراشاندن بدن می کند. این حس يکي از شايع ‌ترين شکايات پوستي است و گاهي آن ‌قدر شديد مي ‌شود که خواب و آرامش را از فرد مي‌ گيرد. 

شدت خارش گاهي به حدي است که بيمار با خاراندن‌ هاي مکرر، بدنش را زخم مي‌ کند. دلايل متعددي براي خارش پوست وجود دارد که برخي از آنها مربوط به بيماري ‌هاي پوستي است و برخي مربوط به بيمار‌ي‌هاي عمومي مثل هپاتيت C.

وی افزود : بيماري‌ هاي انسدادي کبد، نارسايي کليه، کم‌ کاري يا پرکاري تيروئيد، کم‌ خوني ، فقر آهن، پُرخوني، برخي سرطان‌ هاي خوني ، انگل ‌هاي روده‌اي، ام ‌اس، ايدز و برخي بيماري‌ هاي اعصاب و روان و ديابت نيز به کرات جزو علل داخلي خارش مطرح مي ‌شود، اما گفتنی است که اغلب افراد مبتلا به ديابت خارش ندارند.

دکتر نیلفروش زاده عنوان کرد : خارش عمومی بر اساس نوع بیماری که ایجاد می کند به خارش کلیوی، خارش صفراوی، خارش ناشی از بیماریهای خونی، خارش بیماریهای غدد درون ریز، خارش در ارتباط با بدخیمی ها و خارش بدون علت عمومی طبقه بندی می شود.

وی در خصوص خارش های ناشی از بیماری های کلیوی و صفراوی تصریح کرد :خارش ناشی از بیماریهای کلیوی معمولا به دلیل نارسایی مزمن کلیه اتفاق می افتد. در این بیماری افزایش سطوح یونهایی مثل کلسیم، منیزیم و فسفات می تواند نقش موثری در بروز این نوع خارش باشد. از طرفی افزایش سطح ویتامین A اپیدرم و سطوح بالای سروتونین در بروز خارش، خشکی و درد پوست موثر است. خارش ناشی از بیماریهای صفراوی با کاهش جریان صفرا منجر به بروز خارش می شود، تئوری اصلی بروز خارش رسوب نمک صفراوی است که امروز این تئوری تاحدی ناصحیح عنوان شده است. 

این متخصص پوست و مو درپایان خاطر نشان کرد : برخي داروهاي موضعي نيز مي ‌توانند موجب کاهش‌ خارش‌ هاي موضعي شوند، مانند بي‌ حس‌ کننده‌ ها و آنتی هستامین های موضعي (مثل کرم ليدوکائين) . همچنین کرم يا لوسيون کالامين نيز مي ‌تواند مفيد باشد اما بايد توجه داشت که تمام داروهاي موضعي گاهي مي ‌توانند خود موجب ايجاد آلرژي و حساسيت شده و موجب تشديد خارش گردند، بنابراين مصرف اين داروها بايد زير نظر پزشک و ترجيحا با تجويز متخصص پوست باشد تا از مشکلات احتمالي جلوگيري شود. 

انتهای پیام/