به گزارش دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ عمل رمز نگاری یا رمز گذاری روی اطلاعات تا حدودی شبیه گذاشتن پول یا اشیاء با ارزش در گاو صندوق است. بدین ترتیب تنها افرادی که دارای کلید بوده یا رمز گاو صندوق (رمز عبور) را می‌ دانند به محتویات آن دسترسی خواهند داشت.

این شباهت خصوصا از آن جهت اهمیت پیدا می‌کند که TrueCrypt و دیگر نرم‌ افزار هایی از این دست، به جای آن که هر بار فقط یک فایل را رمز گذاری و محفوظ کنند، در‌ واقع فضایی در بسته و امن ایجاد می‌ کنند که به آن‌ ها اصطلاحاً «صندوق‌ های رمز گذاری شده» گفته می‌شود.

این صندوق‌ ها می‌ توانند تعداد زیادی فایل را در خود جای دهند. لازم به گفتن است که این‌ گونه ابزار ها، از فایل‌ هایی که در دیگر قسمت‌ های رایانه‌ شما یا در حافظه‌ های USB و عملاً خارج از صندوق‌ های رمزگذاری شده قرار دارند، محافظت نمی‌کنند.

اگرچه نرم‌ افزار های خوب دیگری نیز با توان مشابه برای رمز گذاری و پنهان کردن فایل‌ ها وجود دارند اما TrueCrypt دارای ویژگی های مهم دیگری است که به شما امکان می دهد تا استراتژی امنیتی برای اطلاعات خود طراحی کنید. این برنامه امکان رمزنگاری کامل دیسک رایانه شما که شامل تمامی فایل ها، و کلیه فایل های موقتی که در هنگام کار با رایانه ایجاد شده اند، را فراهم می آورد. همچنین تمامی برنامه هایی که نصب کرده اید و کلیه فایل های سیستمی سیستم عامل ویندوز شامل رمز نگاری می شوند. علاوه بر این، TrueCrypt نگهداری «صندوق رمزگذاری شده» در ذخیره‌ سازهای قابل حمل را پشتیبانی می کند. این برنامه همچنین دارای ویژگی «انکار کردن» است.

ذخیره‌ اطلاعات محرمانه برای شما و افرادی که در ارتباط با شما هستند، خطراتی به همراه دارد. رمز گذاری اطلاعات، میزان این خطرات را کاهش می‌ دهد ولی همه تهدید ها را بر طرف نمی‌ کند. نخستین گام برای مراقبت از اطلاعات محرمانه، کاستن از حجم اطلاعاتی است که در گوشه و کنار ذخیره کرده‌اید. اگر دلیلی برای نگهداری برخی از اطلاعات خود ندارید، بهتر است آن‌ ها را پاک کنید. در گام دوم، بهتر است تا از نرم‌ افزاری مطمئن برای انجام عمل رمز گذاری استفاده کنید.

در هنگام استفاده از این دست برنامه ها، نکته‌ هایی را باید مد نظر داشته باشید. بهتر است به مثال گاو صندوق باز گردیم؛ محکم ترین گاوصندوق دنیا هم اگر درش باز مانده باشد، عملاً هیچ امنیتی برای محتویات درونش ایجاد نمی‌کند. دقیقاً به همین ترتیب، زمانی که صندوق رمزگذاری شده TrueCrypt را برای مشاهده‌ محتویات آن می‌ گشایید، اطلاعات خود را با خطر مواجه می‌کنید. پس توصیه می‌شود همواره در این صندوق ها را بسته نگه دارید مگر آن که نیازی ضروری به مطالعه یا ایجاد تغییر در فایل‌ های درون آن باشد.

مواردی که در زیر به آن اشاره می‌شود از جمله موقعیت‌ هایی است که صندوق رمز گذاری شده‌ TrueCrypt را نباید تحت هیچ شرایطی به صورت باز و رمزگشایی شده رها کنید:

* زمانی که از پشت رایانه‌ خود حتی برای مدتی کوتاه دور می‌شوید. به خصوص اگر رایانه را در طول شب روشن می‌ گذارید، مطمئن شودید که صندوق‌ ها بسته‌ اند تا در غیاب شما، اطلاعات محرمانه‌ تان در دسترس متجاوزان فیزیکی یا هکر های اینترنتی قرار نگیرد.

* صندوق‌ های باز شده را پیش از قرار دادن رایانه در حالت Sleep حتماً ببندید یا اصطلاحاً Disconnect کنید. این موضوع شامل حالت‌ های Suspend یا Hibernation که معمولاً از ویژگی‌ های لپ‌تاپ‌ ها است نیز می‌ شود. البته این حالت‌ ها در برخی رایانه‌ های رومیزی (Desktop) نیز وجود دارد.

* اگر صندوق‌ های رمزگذاری شده را باز کرده‌ اید، پیش از آن که اجازه دهید شخص دیگری از رایانه‌ شما استفاده کند، آن‌ ها را ببندید. خصوصا در ایستگاه‌ های بازرسی در فرودگاه‌ ها یا دیگر مرز های خروجی حتماً به خاطر داشته باشید که همه‌ صندوق‌ ها را از قبل بسته‌ اید و لپ‌تاپ خود را کاملاً خاموش کرده باشید.

* پیش از آن که حافظه‌ USB یا هر گونه ذخیره‌ ساز خارجی دیگری را که متعلق به دوستان یا همکاران شماست، به رایانه خود وصل کنید، حتماً صندوق‌ های باز شده را ببندید.

* اگر صندوق‌ های رمز گذاری شده را روی حافظه‌ USB نگهداری می‌ کنید، باید بدانید که با جدا کردن USB از رایانه، چنان‌ چه صندوقی باز مانده باشد، بلا فاصله بسته نخواهد شد. پس حتی زمانی که عجله دارید، صندوق‌ های باز را ببندید و حافظه‌ی USB یا هر وسیله‌ ی ذخیره‌ ساز خارجی دیگر متصل به رایانه را از آن جدا کنید. ممکن است برای انجام این کار در کمترین زمان، نیاز به کمی تمرین داشته باشید.