جنگ چریکی «آقا» در اوایل جنگ
مقاومت، فایده ای ندارد. ماندن در خرمشهر و آبادان، حتی اهواز و اندیمشک هم به معنای خودکشی است! این شهرها را دیگر باید از دست رفته تلقی کنیم. نیروهای دفاعی باید در خرم آباد و روی ارتفاعات زاگرس مستقر شوند...
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،مقاومت، فایده ای ندارد. ماندن در خرمشهر و آبادان، حتی اهواز و اندیمشک هم به معنای خودکشی است! این شهرها را دیگر باید از دست رفته تلقی کنیم. نیروهای دفاعی باید در خرم آباد و روی ارتفاعات زاگرس مستقر شوند...
اینها تفکرات بنی صدر بود که فرماندهی کل قوا را در دست داشت.
با تمام کمبودها و ناجوانمردی های داخلی، نیروهای مدافع، روحیه شان را از دست ندادند. به خصوص که می دیدند نماینده امام، آقا سید علی همراه دکتر مصطفی چمران با گروه های کوچک سه یا چهار نفره، به جنگ چریکی و پارتیزانی با دشمن مهاجم می پردازند.
شهرها خالی نشد. عراق که می خواست چند روزه خوزستان را تصرف کند و خودش را به تهران برساند، چهل- چهل و پنج روز در خرمشهر معطل ماند و حساب کار دستش آمد.
به نقل از سردار شوشتری
منبع:جام نیوز
انتهای پیام/
