مجید ملانوروزی: اقدام جمهوری آذربایجان به خاطر کم‌کاری ایرانی‌هاست
مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد با بیان این که هر جایی که شاهنامه چاپ و ثبت شود دلیل بر واگذاری مالکیت معنوی آن نیست، گفت: باید قدر هنر و ادبیات‌مان را بدانیم تا از این قبیل اتفاقات نیفتد.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، «مجید ملانوروزی» درباره‌ی انتشار کتابی که در آن، نگارگری‌های ایرانی به نام جمهوری آذربایجان معرفی شده و توزیع آن در اکسپوی 2015 میلان اظهار کرد: مشترکات فرهنگی ما با کشورهای جمهوری آذربایجان، ترکیه، هند و پاکستان بسیار زیاد است. یعنی اگر کسی بخواهد بخش هنری ایران را رصد کند، وسعت آن به پهنای تمام این جغرافیای پهناور است. به همین دلیل امسال ما نیز در غرفه‌مان از کشورهای جمهوری آذربایجان، افغانستان، پاکستان و هند هنرمند داشتیم.
وی ادامه داد: حتی بسیاری از خطوط فارسی‌مان به خط نستعلیق نوشته شده است، اما زبان آن‌ها ترکی و آذری است. به همین دلیل ممکن است در زمان تیموریان شاهنامه‌هایی به زبان هندی و سانسکریت نوشته شده باشند که تصویرگران آن ایرانی هستند. اما هر جایی که شاهنامه چاپ و ثبت شود، دلیل بر واگذاری مالکیت معنوی آن نیست، زیرا که این مالکیت متعلق به فردوسی و ادبیات هنر ایران است.
مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت ارشاد افزود: وقوع چنین اتفاق‌هایی به کم‌کاری ایرانی‌ها برمی‌گردد، چون ما آثار خود را ثبت نمی‌کنیم. از سویی دیگر ممکن است یکی از دلایل دیگر آن زیاده‌خواهی برخی همسایگان باشد که موضوعی را که مربوط به فرهنگ مادر است، در کشور خودشان ثبت می‌کنند. هر کاری که به شناخت فرهنگ ایرانی کمک کند، توسط منتقدان نادیده گرفته نمی‌شود.
او چاپ شاهنامه توسط جمهوری آذربایجان را موضوعی نگران‌کننده ندانست و گفت: از نظر تخصصی زمانی که شما به پیشینه‌های تاریخی یک اثر نگاه می‌کنید، متوجه می‌شوید هر تکنیک متعلق به چه دوره و چه کشوری است. بنابراین جای نگرانی وجود ندارد.
سرپرست موزه هنرهای معاصر همچنین بیان کرد: بهتر است به جای این که بگوییم کشورهای دیگر از ادبیات و هنر ما استفاده می‌کنند، بگوییم ما از آن‌ها خوب استفاده نمی‌کنیم و اگر می‌خواهیم از این قبیل اتفاقات پیش نیاید، باید قدر ادبیات و هنرمان را بدانیم و آن‌ها را ثبت کنیم.
مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی در بخش دیگری از سخنانش استقبال از هنر ایران را در دوسالانه ونیز خوب ارزیابی کرد و گفت: کسی باور نمی‌کرد هنر ایران به اندازه‌ای ظرفیت دارد که در گفتمان جهانی قابل اعتنا است.
او علت حضور نیافتنش را در نشستی که به مناسبت دوسالانه ونیز برگزار شده بود جلسه‌ای به وزیر ارشاد عنوان کرد و گفت: هر حرکت هنری که در جامعه انجام می‌شود موافقان و منتقدانی دارند. ما برای اولین‌بار برگزارکنندگان نمایشگاه را دعوت کردیم که در انتهای دوسالانه ونیز به منتقدان پاسخ بدهند، زیرا آن‌ها در جریان کامل این دوسالانه بودند و می‌دانستند نوع انتخاب و چینش آثار چگونه بوده است.
سرپرست موزه هنرهای معاصر ادامه داد: این شرایط را فراهم کردیم که منتقدان و علاقه‌مندان در فضای موزه هنرهای معاصر جمع شوند و به سوالات‌شان پاسخ داده شود، اما به دلیل جلسه‌ای با وزیر ارشاد داشتند نتوانستند در آن نشست حضور پیدا کنند.
«ملانوروزی» همچنین دوسالانه ونیز را از چند نظر موفق دانست و گفت: بخش خصوصی برای اولین‌بار ترغیب شد تا از این حرکت حمایت کند و ما نیز به دنبال این بودیم که با توجه به کمبود بودجه و دولتی نشدن کارها، از بخش‌های خصوصی کمک بگیریم که خوشبختانه این اتفاق افتاد.
وی افزود: فضای دوسالانه ونیز بسیار فضای بزرگی بود. در حالی که مشکل این شهر همیشه مشکل فضا و جا بوده است، اما این بار فضای 2000 متری باعث شد حضور هنرمندان بیشتر باشد که موجب رونق نمایشگاه شد.
ملانوروزی با اشاره به بازدید روزانه 200 الی 300 نفر از غرفه هنرهای ایرانی ادامه داد: حضور حداکثری کسانی که از غرفه آثار هنری ایرانی در دوسالانه ونیز دیدن کردند، نشان می‌داد که آن‌ها صرفاً برای دیدن هنر ایرانی آمده‌اند، چرا که ما در مقر اصلی نمایشگاه نبودیم.
او همچنین اظهار کرد: در رابطه با انتخاب و چینش آثار شتابزده و در زمان کمی انجام شد که انتقاداتی هم در این زمینه وجود داشت، اما ما همه نظر منتقدان را رد نمی‌کنیم. با این حال با توجه به بضاعت و شرایط ما و زمان کمی که برای انتخاب آثار در اختیارمان بود بیشتر از این اقتضا نمی‌کرد.
مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی همچنین گفت: باید برای دوره آینده از قبل روی هنرمندانی که می‌توانند کار چیدمانی انجام دهند و با فضای نمایشگاه کار کنند برنامه‌ریزی خوبی کرد.
ملانوروزی در پایان خاطر نشان کرد: امسال برای استفاده از بخش‌های خصوصی فرصت خوبی پیش آمد که امیدوارم در دوره‌های دیگر نیز بانک‌ها، مجموعه‌داران و گالری‌داران نیز ترغیب شوند که در این زمینه کمک کنند، چرا که پای آبرو و اعتبار هنر ایران در میان است و از سویی دیگر نیز برای تمام ارگان‌هایی که در حوزه هنری فعال هستند این اقدامات پیامدهای مفیدی دارد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
