به گزارش خبرنگار حوزه فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان؛ روزگاری بود که فوتبال اروپا برای مردم ایران حال و هوای خاصی داشت آن زمان ما فوتبال اروپا را به عشق دیدن بازیکنان ایرانی نگاه میکردیم و از تماشای بازی بازیکنانمان در سطح اول فوتبال اروپا لذت میبردیم.
آن زمان روزگاری بود که حداقل نیمی از بازیکنان تیم ملی لژیونرهای اروپایی تشکیل میدادند و نیازی به بازیکنان شاغل در لیگ کشورهای عربی نداشتیم.
آن روزها ما بازیکنان خوبی در لیگ های معتبر داشتیم.
رحمان رضایی در سری آ ایتالیا و در لیگی که بهترین مدافعان جهان را دارد، حدود هفت سال در خط دفاعی تیمهای ایتالیایی بازی کرد. جواد نکونام و مسعود شجاعی در لالیگای اسپانیا بودند، مهدی مهدوی کیا، وحید هاشیمان، فریدون زندی و علی کریمی را هم در تیمهای مطرح بوندس لیگا داشتیم.
کمی به عقبتر هم برویم ما علی دایی، خداداد عزیزی، کریم باقری و ... را در تیمهای مطرح اروپایی داشتیم.
اما بعد از راه نیافتن ایران به جام جهانی 2010 لژیونرهایی که در اروپا داشتیم با بالا رفتن نشان، به ایرن برگشتند و بازیکنان جوان ما هم نتوانستند جایگزین آنها در تیمهای مطرح اروپایی شوند.
کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی برای بالا بردن تجربه بین المللی تیم ملی روی به بازیکنان دورگه شاغل در اروپا آورد. از بین بازیکنان دورگهای که کی روش به تیم ملی دعوت کرد، فقط دژگه و قوچان نژاد تا به حال در تیم ملی دوام آوردهاند و بقیه دیگر به تیم ملی دعوت نمیشوند.
در ابتدا قوچان نژاد و دژاگه عملکرد بسیار خوبی را در تیمهای اروپایی داشتند اما پس از مدتی آنها نیز با افت روبرو شدند و به لیگ کشورهای حوزه خلیج فارس آمدند.البته قوچان نژاد بعد از عدم موقعیت در کویت دوباره به چارلتون بازگشت و هم اکنون در لیگ دسته دو انگلستان بازی میکند.
در حال حاضر ما بازیکنی در تیم یا لیگ معتبر اروپایی نداریم. به جز قوچان نژاد لژیونرهای ملی پوش اروپایی ما جهانبخش، انصاری فرد، حاج صفی، عزت اللهی، حقیقی و آزمون هستند. در بین این بازیکنان بیشترین امید ما به جهانبخش و آزمون است که با توجه به سن و سال کمی که دارند پیشرفت کنند و در تیمهای بزرگتری بازی کنند.
علیرضا جهانبخش در تیم آلکمار هلند بازی میکند و سردار آزمون هم مهاجم رستوف روسیه است. سعید عزت اللهی هم همبازی آزمون در تیم رستوف است که البته تا نیم فصل نمیتواند برای این تیم بازی کند. علیرضا حقیقی دروازه بان روبین کازان روسیه است که او هم یک دروازه بان ذخیره است و معمولا به وی بازی نمیرسد. انصاری فرد و حاج صفی هم در لیگ دسته دو اسپانیا و آلمان بازی میکنند.
درباره دلایل افت لژیونرهای ایرانی دلایل متفاوتی را میتوان بر شمرد.
حمیدرضا صدر عقیده دارد: یکی از دلایل نداشتن لژیونر در تیمهای معتبر اروپایی، نداشتن ستاره در جام جهانی قبلی است. تیم ما در جام جهانی تیمی بی ستاره مبتنی بر کار گروهی بود و هیچ بازیکنی نتوانست با به نمایش گذاشتن تکنیکش ستاره شود.
هومن افاضلی دلیل دیگری را برای افت لژیونرها مطرح میکند. وی عقیده دارد: در فوتبال ما تولید مناسب وجود ندارد و به جای اینکه باشگاهها، بازیکنان مستعد و جوان را معرفی کنند. فدراسیون و تیمهای ملی بازیکنان را انتخاب میکنند و سپس باشگاهها به سراغ آنها می روند و وظایف باشگاهها و فدراسیون جا به جا شده است.
در هر صورت ما مدتی است که در سطح اول اروپا لژیونر نداریم و این افت فوتبال ما را نشان میدهد.
ما در رنکینگ آسیادر رتبه نخست هستیم اما تیمهای پشت سر ما مثل کره جنوبی، ژاپن و استرالیا چند برابر ما بازیکن در اروپا دارند که در تیمهای بزرگ بازی میکنند.
این مشکل باید هر چه زودتر برطرف شود چرا که اصلا زیبنده بهترین تیم آسیا نیست که بازیکن بین المللی و معروف که در فوتبال جهان شناخته شده باشد مثل علی کریمی یا علی دایی در ترکیب خود نداشته باشد.