اسمال که عضو انجمن بین‌المللی مطالعات قرآنی واقع در آتلانتا و نیز مشاور نسخ خطی قرآنی در کتابخانه بادلین است، گفت: نسخه قدیمی قرآن دانشگاه آکسفورد به صورت اتفاقی کشف شد، چون به انتهای یک کتاب دیگر چسبیده بود.

السدر واتسون، همکار اسمال، این نسخه را در حالی یافت که به کتابی در مورد راهنمای خوشنویسی فارسی مربوط به قرن هفدهم چسبیده بود.

اسمال گفت: واتسون به من اجازه انتشار آن را داد.

وی افزود: پژوهشگران نسخه‌های خطی با پیدا کردن نسخه‌های قدیمی دست‌نویس آن‌ها را مطالعه می‌کنند، به بررسی و توصیف جزئیات آن‌ها می‌پردازند و این نسخ را وارد جامعه دانشگاهی می‌کنند تا مورد مطالعه قرار گرفته و ویژگی‌های آن بررسی شود.

به گفته اسمال، این نسخه تازه کشف شده متعلق به اوایل سده دهم میلادی است و تقریبا 800 سال قدیمی‌تر از کتابی است که به آن چسبیده بود.

وی افزود: این قرآن دو ویژگی مهم دارد که آن را منحصر به فرد کرده است. یکی این که تزئین‌های طلایی رنگی دارد که در هیچ نسخه خطی دیگری به این شکل پیدا نشده و دیگر این که به امام جعفر صادق(ع)، ششمین امام شیعیان منسوب شده است.

اسمال گفت: گرچه این نسخه بسیار قدیمی است؛ اما قدیمی‌ترین نسخه قرآن نیست. اینکه قدیمی‌ترین نسخه قرآن کدام است، قابل بحث است، اما قدمت بیشتر آن‌ها به قرن هفتم باز می‌گردد.

وی ادامه داد: نسخه‌هایی مانند این به پژوهشگران کمک می‌کند که اطلاعات بیشتری در مورد تاریخ قرآن به دست آورند.