امید بیان کرد:در حال حاضر 4 و نیم میلیون دانشجو داریم که حدود 500 هزار نفر از آنها به طور کاملا رایگان در حال تحصیل هستند و افزایش تعداد این دانشجویان در برنامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیست بلکه برنامه اصلی ما افزایش کیفیت است. 

وی در ادامه گفت: متاسفانه در عرض چند سال تعداد زیادی از موسسات ایجاد شده است که باعث شد به کیفیت آموزش عالی لطمه بزنند و نسبت دانشجو به عضو هیئت علمی بهم خورد و درحال حاضر حدود 30 هزار عضو هیئت علمی نیاز داریم که حدود 22 هزار نفر از آنها تامین شده است و حدود 8 هزار عضو هیئت علمی در حال حاضر کم داریم و مشکلی که در این باره وجود دارد این است که مجوز ما برای جذب اساتید حدود 2 هزار نفر در سال است که در نتیجه در پایان برنامه ششم نمی‌توانیم این کمبود اساتید را جبران کنیم و برنامه وزارت علوم این است که همین 15 درصد نیز که به طور کاملا رایگان مشغول به تحصیل هستند نیز بخشی از هزینه خود را پرداخت کنند زیرا در حال حاضر حدود 3 هزار میلیارد تومان کمبود بودجه داریم و منطقی نیست که دانشجویانی که به طور رایگان تحصیل می‌کنند را افزایش دهیم .

امید درباره بهبود وضعیت دانشگاه‌های فنی و حرفه‌ای گفت: از برنامه‌های اصلی وزارت علوم بهبود دانشگاه‌های فنی و حرفه‌ای است زیرا فاصله زیادی بین کارشناسی در صنعت، و تکنسین وجود دارد و برخی از توافقات انجام شده میان وزارت علوم و سازمان فنی و حرفه‌ای و همچنین وزارت آموزش و پرورش تحقق نیافته است و در کارگروه تشکیل شده این اختلافات باید رفع شود. در سال جدید تجهیز این دانشگاه‌ها دراولویت اصلی ما است.

 

معاون اداری مالی وزارت علوم عنوان کرد: در قانون برنامه چهارم توسعه باید 3 درصد از سهم تولید ناخالص دریافت می‌کردیم و در برنامه پنجم توسعه این اعتبارات از 3 درصد به 2 درصد کاهش یافت  و طبق قانون در حال حاضر سهم ما تنها 0.47 درصد است و این نشان می‌دهد که ما طبق برنامه جلو نرفتیم و این میزان باید حداقل 4 برابر می‌شد و اگر مقایسه‌ کوتاهی با کشور ترکیه داشته باشیم می‌فهمیم که علی‌رغم کارهای علمی کمتر و تعداد دانشجویان کمتر این سهم از تولید ناخالص داخلی حدود 1 درصد است.

 وی تصریح کرد: قسمت تاسف بار این است که حتی ما همین 0.47 درصد را  نیز به طور کامل دریافت نکرده‌ایم و تنها 10 درصد از آن در اختیار موسسات پژوهشی و پارکهای علم و فناوری قرار می‌گیرد در حالی که در پایگاه‌های مهم تحقیقاتی که رتبه بندی انجام می‌شود سهم تولید علم ما 60 درصد است و خوشبینانه این است که ما 0.05 درصد از تولید ناخالص داخلی را می‌گیریم و دولت عزم خود را جزم کرده که آن را به یک درصد برساند و این درحالی است که 90 درصد به دستگاه‌های اجرایی دیگر و بخشهای خصوصی می‌رود، در حالی که سهمی در تولید علم ندارد .

 

وی در باره سنجش تولید علم نیز گفت: سنجش پایگاه‌های مهم تعداد انتشارات بین المللی است و در مقیاس‌های انجام شده همین ملاک قرار می‌گیرد و با اختصاص اعتباری که داریم نمی‌توان از موسسات پژوهشی پارکهای علم و فناوری انتظار بالایی داشت.

وی در پاسخ به این سوال که چرا وزارت علوم در جذب اعتبار موفق نیست گفت: این واقعیتی است که ما جایگاه بالایی در تولید علم داریم و این نشان می‌دهد که از این نظر جایگاه ما قابل دفاع است ولی صنعت ما فاصله زیادی با صنعت روز دنیا دارد و پولی که به صنعت داده می‌شود تا به کارهای پژوهشی اختصاص یابد صرف راه دیگری می‌شود و راه مقابله با آن این است که این اعتبارات  مستقیما به وزارت علوم داده شود وگرنه همچنان این مشکل وجود دارد.  

وی در باره امضای قرار داد با بعضی از بانکها در زمینه صدور کارتهای اعتباری گفت: این کارتها برای کمک به دانشجویان صادر شده است و سعی می‌شود که از تسهیلات بانکها در همه امور اعم از رفاهی استفاده شود و برای دانشجویان این امکان فراهم می‌شود که برای شهریه و کارهای تحقیقاتی از این کارتها استفاده کنند و سعی شده است تا دانشجویان دکترا بتوانند وام بگیرند و زمانی که مشغول کار شدند آن را تسویه کنند.