به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان: در کلان شهرهایی که آلودگی هوا سر  به فلک می‌کشد، برف و باران نعمتی ارزشمند محسوب می‌شود. به گونه ای که شهروندان کلان شهرها همیشه در انتظار باران هستند، اما ترافیک‌های سنگین، آب گرفتگی معابر، در آب ماندن عابرین پیاده و ... نه تنها زیبایی و لطافت باران را برای شهروندان از بین می‌برد، بلکه آسایش آنان را نیز سلب می‌کند و می‌توان گفت زیر ساخت‌های شهری عمده‌ترین دلیل تلخ کننده شیرینی باران است.

آب گرفتگی شدید خیابان‌ها و معابر یکی از دلایلی است که موجب می‌شود، افراد از اتومبیل‌های شخصی استفاده کنند. البته از ضعف حمل و نقل عمومی که باعث می‌شود شهروندان ساعت‌ها زیر برف و باران در انتظار باشند، نمی‌توان غافل بود و این مورد نیز به تنهایی بر ای بسیاری می‌تواند توجیه خوبی برای استفاده از خودروهای شخصی در این زمان باشد.

این شرایط موجب می‌شود که در روزهای برفی و بارانی شاهد حضور خودروهای تک سرنشین بسیار در سطح شهر باشیم که ترافیک و آلودگی هوا از کمترین عواقب آن است.

محمد، 38 ساله، کارمند، می‌گوید: زمانی که باران می‌بارد، برای این که به موقع به محل کارم برسم، ناچار با اتومبیل شخصی‌ تردد می‌کنم، چون باید ساعت‌ها در زیر برف و باران در انتظار تاکسی بایستم و در نهایت با توجه به این که زمان را از دست داده‌ام مجبور به پرداخت کرایه چندین برابر می‌شوم.

تاکسی‌ها از جمله وسایل حمل و نقل عمومی در سطح شهر هستند که بیشتر مواقع، شهروندان ترجیح می‌دهند با آن‌ تردد کنند، چرا که اکثر اوقات در مترو و اتوبوس جایی برای نشستن نیست و این دلیلی برای پر طرفدار بودن تاکسی‌ها شده است، اما در روزهای بارانی این وسیله عمومی نیز به راحتی در دسترس شهروندان نیست و برخی از رانندگان تاکسی ترجیح می‌دهند مسافران به اصطلاح دربست را جا به جا کنند و این مورد باعث می‌شود، بیشتر افراد، سر گردان در خیابان‌ها بمانند.

تهمینه، 39 ساله، خانه دار، می‌گوید: در روزهای بارانی، تاکسی‌های خالی زیادی از کنارمان می‌گذرند و رانندگان تاکسی لفظ دربست را به کار می‌برند و منتظر پاسخ مثبت مسافرانی امثال من هستند؛ این مورد باعث می‌شود یا از خودروهای شخصی استفاده کنم و یا ساعت‌ها در برف و باران منتظر بمانم.

زمانی که باران می بارد و معابر دچار آب گرفتگی می‌شود برخی رانندگان بدون در نظر گرفتن شرایط عابران پیاده با سرعت از کنار آنها عبور می‌کنند و باعث خیس شدن این افراد می‌شوند.

مینا، 25 ساله، نقاش در این باره می‌گوید: در یک روز بارانی، یک راننده ماشین با بی توجهی به آب گرفتگی خیابان، از کنارم عبور کرد و باعث خیس شدن لباس‌هایم شد و ناچار شدم تمام روز را با لباس‌های خیس و کثیف به کارهایم رسیدگی کنم.

زمانی که حمل و نقل عمومی با مشکل مواجه باشد،گروه زیادی از شهروندان در روزهای بارانی مجبور می شوند برای رفاه حال خود و خانواده‌شان از اتومبیل‌های شخصی استفاده کنند. در نهایت در شهری که گنجایش محدودی برای اتومبیل ها را دارد به یک باره چند برابر خودرو به حرکت در می آید. این ترافیک‌های سنگین علاوه بر این که زمان شهروندان را می‌گیرد، آلودگی هوا و مشکلات روحی و روانی برای آنان به وجود می‌آورد.

شهره، 29 ساله، کارمند، در این باره می‌گوید: یکی از روزهای بارانی چهار ساعت در ترافیک ماندم و خیلی دیر به محل کارم رسیدم. از شدت خستگی و عصبانیت نتوانستم به کارهایم رسیدگی کنم.

ترافیک‌های سنگین روزهای بارانی، باعث دیر رسیدن بسیاری از دانش آموزان و در نتیجه از بین رفتن نظم مدارس نیز می‌شود. در این روزها دانش آموزان و والدین شان ناچار می‌شوند به دلیل اشتباهی که مرتکب نشده‌اند از مسئولین مدرسه عذر خواهی کنند و روزی همراه با عصبانیت را طی کنند.

علی، 48 ساله، کارمند می‌گوید: بیشتر مواقع با دیدن باران برای رساندن فرزندم یکی دو ساعت زودتر به سمت مدرسه حرکت می‌کنم، اما اکثر اوقات دیر می‌رسیم.

هیچ فردی در دنیا نیست که از برکت و نعمت باران بی اطلاع باشد و آن را انکار کند، اما بی برنامگی برخی از مسئولین و همچنین وجود زیر ساخت‌های نامناسب، با خود آب گرفتگی معابر در روزهای بارش را به همراه دارد و ضعف سیستم حمل و نقل عمومی و نظارت ناکافی، تردد شهروندان را سخت تر می کند.این شرایط، روزهای خوب بارانی را با دیر رسیدن به کار، دانشگاه، مدرسه، عصبانیت، خستگی و... به تلخی می‌کشاند؛ آیا زمانی می‌رسد که این مشکلات رفع شوند و همگی شهروندان، باران را با لذت تجربه کنند؟!

انتهای پیام/