به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  "عکاظ " از روزنامه های رسمی عربستان، در راستای شیعه هراسی، مدعی شد که ۶ شبکه دینی ماهواره ای ایرانی که برای کشورهای عربی برنامه پخش می کنند، از قلب تل آویو پخش می شوند و توسط یکی از بزرگ ترین شرکت های ارتباطات اسرائیلی حمایت می شوند.

عکاظ در ادامه ادعاهای خود نوشت: این شبکه ها عبارتند از آل البیت، فدک، الحسین، الانوار، العالمیه و الغدیر که همگی برنامه های خود را از ماهوارۀ آموس و از طریق شرکت "آر.آر.سَت" پخش می کنند.

توسل رسانه های سعودی به دروغ های شاخدار علیه ایران، کار را به جایی رسانده است که از خوانندگان خود انتظار دارند، بدون هرگونه تحقیق، دروغ پردازی های آنان را باور کنند. این در حالی است که همه این شبکه ها دارای صفحه اینترنتی هستند و همۀ آن ها آدرس ماهواره ای خود را بر سایت های خود درج کرده و هیچ یک از این شبکه ها از "ماهوارۀ آموس" برای پخش برنامه های خود استفاده نمی کنند و اساساً هیچ یک از این شبکه ها نه ایرانی هستند نه به زبان فارسی.

تلاشِ این روزنامۀ سعودی برای خدشه دار کردن چهرۀ شبکه های شیعی با انتسابِ دروغینِ آن ها به رژیم صهیونیستی در حالی صورت می گیرد که انور عشقی، ژنرال بازنشستۀ سعودی و از مقامات بانفوذ این کشور، تلاش گسترده ای را برای برقراری روابط آشکار میان عربستان و رژیم صهیونیستی را در دستور کار قرار داده و در رسانه ها، از بنیامین نتانیاهو – قاتل کودکان غزه – به عنوان مردی قدرتمند و باهوش یاد کرده و اعلام کرده است که اگر رژیم صهیونیستی طرح سازش عربستان را بپذیرد، عربستان فوراً در تل آویو سفارت باز خواهد کرد.

این روزنامۀ سعودی در ادامۀ ادعاهای عجیب خود، مدعی شد که این ۶ شبکۀ شیعی، در جهت خدشه دار کردنِ مذهب اهل تسنن، قرآنی متفاوت را تبلیغ می کنند که در میان مردم رواج دارد و با قرآنِ متداول میان سایر کشورهای جهان اسلام، تفاوت دارد.

این ادعاها در حالی مطرح می شود که اکثرِ قرآن های رایج در ایران، به خط عثمان طاها، شهروندِ عربستانی است و حتی در خط و قواعد تجوید هم تفاوتی با دیگر قرآن های جهان ندارد.

پیش از این، رژیم صهیونیستی سعی داشت با رواج پروژه ایران هراسی، به مقابله با پیشرفتِ ایران بپردازد، اما در پی پیروزی دیپلماسی ایرانی در دفاع از برنامۀ هسته ایِ خود، این پروژه شکست خورد.

به نظر می رسد که عربستان سعودی، با درپیش گرفتنِ پروژه ای دستِ دوم، قصد دارد با شمشیرِ چوبینِ شیعه هراسی، کاری، کارستان کند؛ غافل از این که ایرانی ها سال ها پیش زمزمه کرده اند:

ترسم نرسی به کعبه، ای اعرابی
کاین ره که تو می روی به ترکستان است