وی در ادامه افزود: بازیهای جسمی برای کودک که شامل فعالیتهای فردی و گروهی شده که وسیلهای برای تخلیه هیجانات و انرژی او بوده و نیازمند توان بدنی برای بازی در محیط است.
ازغندی تصریح کرد: بازیهای تقلیدی که بیانگر و شبیهسازی رفتارهای اطرافیان از جمله والدین، خواهر یا برادر بزرگتر بوده که یکی از بزرگترین روشهای آموختن و یادگیری روابط اجتماعی همچنین تقلیدی بر زندگی بزرگترها است که بدین صورت کودک را آماده برای پذیرش نقشهای بزرگتر درآینده خواهد کرد.
این روانشناس کودک در پایان گفت: بازیهای نمایشی که نوعی دیگر از بازیهای تقلیدی بوده که کودک در آن به ابراز احساسات، عواطف و هیجاناتش پرداخته با این تفاوت که در این نوع بازی انتظار خودش را نیز از نقش تقلیدی نشان داده و بوسیله آن، شخصیت درونی کودک بروز پیدا میکند.
انتهای پیام/