به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از تبریز؛ مؤلف نسخۀ خطی یاد شده، ابوعلی محمد حاتمی‌بغدادی، متوفی به سال 388 هجری قمری؛ شاعر، کاتب، نقاد و لغوی بغدادی قرن چهارم هجری است. رساله حاتمیۀ پرده‌برداری شدۀ او در واقع مقابلۀ اشعار ابوالطیب متنبی و کلام حکمت‌آمیز حکیم ارسطو است.

در این رساله به وسیلۀ مؤلف حدود 120 بیت متنبی احمد بن الحسین مورد تنقید، وارسی و مقابله قرار گرفته است. ابوعلی محمد حاتمی بغدادی که علوم ادبی و لغت را نزد ابن دُرَید و ابوعمر فرا گرفته؛ رسالۀ فوق‌الذکر را با دقت بسیار تدوین و تألیف کرده است.

مرقع پرده‌برداری شدۀ حاضر که در نوع خود بی‌بدیل و بی‌نظیر است؛ در ده ورق و 19 صفحه در قطع 33.5×22.5 سانتی‌متر تکوین، ترتیب و تذهیب زیبا یافته است.

جلد آن در طی اعصار مرمت و مورد تغییر قرار گرفته است. کاتب نسخۀ خطی، مبارکشاه دمشقی سیوفی، خطاط چیره دست معروف قرن هشتم هجری و شهرۀ آفاق است. او شاگرد مبرز یاقوت المستعصمی (متوفّی به سال 698 هجری) است.

نسخۀ خطی بی‌بدیل پرده‌برداری شده از نفایس کتابخانۀ استاد علامه جعفر سلطان القرّائی است. پرده‌برداری از این اثر یکتا و بی‌نظیر در بیست و هفتمین سالگرد فقدان سلطان نسخه شناسی قرن اتفاق افتاد.

27 دی ماه یادآور خاموشی شمع حیات بزرگ‌ترین نسخه‌شناس قرن علامه جعفر سلطان القرّائی است. آن که سنوات عمر خود را صرف خدمت به علم، هنر، تاریخ، فرهنگ و ادب این آب و خاک نمود.

یکصد و هفتاد و نه عنوان نسخه خطی منحصر به فرد و نفیس خویش را به کتابخانه مجلس اهدا کرد؛ که هر یک در نوع خود بی‌مانند و بی‌نظیرند. تنها توصیف یاد شده در مورد نسخۀ خطی رسالۀ ابوعلی محمّد حاتمی بغدادی، خود نمایانگر غنای معنوی کتابخانۀ اوست.

27 دی 67 شمع حیات او در کتابخانه شخصی خانه‌اش، در جوار کتبی که عمری با او انیس بودند به تاریکی گرائید. خانه‌ای که پدر، جد و برادارن عالم ،فقیه و فاضلش در آن پا به عرصه وجود نهاده و در آن نشو و نما یافته‌اند؛ به خانه «سلطان‌القرایی» شهرت یافته و تاریخ علم، فرهنگ، فقه و ادب دویست سالۀ تبریز را در سینه خود دارد.

این خانه با وجود آن که به همت والای اداره میراث فرهنگی آذربایجان شرقی در خرداد 1386 به شماره 19204 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده و در اسفند ماه 1387 به تملک آن اداره در آمده است؛ اما امروز با گذشت بیست و هفت سال از وفات علامه جعفر سلطان‌القرایی هنوز متعلقات آن تملیک نشده و تعمیراتش نیز پایان نیافته است.