به گزارش خبرنگار باشگاه شبانه باشگاه خبرنگاران جوان، نِسپون از 6 سال پیش به دو دلیل آثار توری می‌بافد. دلیل اول اینکه این هنر شعرِ تصویریِ محض است. او معتقد است: در هر بافتن یک تشابه و نوعی از هماهنگی و تناسب وجود دارد، آیا این همان چیزی نیست که همه ما به‌طور غریزی در جست‌وجویش هستیم؟ گاهی این تصاویر و بافت‌ها نمادی از رابطه‌ی صریح و مستقیم میان مردم هستند. هم بافتن و هم نقاشی‌های روی دیوار نیازمند صرف زمان، توجه و صبر هستند؛ ویژگی‌هایی که امروزه کمیاب شده‌اند. بسیاری از تصاویر به‌نوعی زنده‌اند؛ اما پس از چند روز که در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند، کهنه و تصاویر روی دیوارها هم مانند یک گیاه پژمرده می‌شوند.

او درباره انتخاب «تور» به‌عنوان نماد آثارش می‌گوید: در توربافی و تور کدهای زیباشناختی نهفته که در هر فرهنگی هم عمیقاً ریشه دوانده است؛ و در ادامه درباره انتخاب «هنر خیابانی» می‌گوید: چون هنر خیابانی به انسان حس آزادی می‌دهد.

انتهای پیام/