تولد را معمولا شب می گیرند. غیر از یک سری تولدهای کودکانه که بچه های مهدکودک را دعوت می کنند، باقی جشن های تولد بعد از غروب برگزار می شوند. شایسته است که تولد بعد از شام باشد تا پدر صاحبخانه درنیاید و از 11 شب به آن طرف هم سر و صدایش کم شود که باز پدر صاحبخانه و همسایگان درنیاید! اگر چهارشنبه یا پنجشنبه شب باشد که چه بهتر، چون بچه ها فردایش مدرسه ندارند. جمعه شب اصلا خوب نیست، چون معمای شاه دارد! دوشنبه نود دارد. شنبه رئال بازی دارد. یکشنبه اینترمیلان. سه شنبه هم که اصلا فاز نمی دهد. همان چهارشنبه و پنجشنبه بهتر است.

نکته مهم این است که تولد است، عروسی نیست! همین، خیلی چیزها را خود به خود حل می کند. آقایان به فکر کت شلوار و خانم ها به فکر لباس شب و ماکسی نباشند. یک لباس راحتی که بشود تویش مسخره بازی هم درآورد. اگر برف شادی ریخت رویش ناراحت نشوید. 

خلاصه یک چیزی که حالت اسپرت داشته باشد. حتما قبلش از ضدعرق استفاده کنید، چون معمولا جنب و جوش در چنین مراسمی زیاد است، ممکن است عرق کنید. یک ساعتی هم حرکت کنید که سر موقع برسید. الان، منظورم بعد از شام یعنی هشت و نیم شب، چون هوا زود تاریک می شود. شام هم یک چیز سبک بخورید و راه بیفتید که نه گرسنه تان بشود نه اینکه جای کیک و مخلفاتش را نداشته باشید.

مهم است که به تولد چه کسی می روید. با توجه به بازه سنی، جنسیت و البته نسبتشان با شما کادوها فرق می کند. قطعا کادویی که برای برادرتان می گیرید، باید با کادوی پدرخانم تان فرق داشته باشد. اگر تولد بچه ها می روید، برای باقی بچه های احتمالی هم هدیه های کوچکی بگیرید که مجلس را روی سرشان نگذارند.

 از دادن پول به صورت اسکناس خودداری کنید؛ این یعنی کمترین فکری برای خرید هدیه نکرده اید. حداقل کارت هدیه بدهید یا یک چیزی که به درد آن بنده خدا بخورد. اگر تولد پسربچه می روید، فقط برای خود پسربچه هدیه بگیرید. آخر چه معنی دارد تولد پسرها برای مادرشان پارچ و لیوان کادو می برند؟

اگر می خواهید به تولد کسی بروید و نمی دانید باقی مهمان ها چطور افرادی هستند، حتما قبلش یک آماری بگیرید تا فضا را بشناسید. بعضی تولدها هست که به مجلس عزا بیشتر شبیه است و همه دور تا دور می نشینند، یک نفر شمع را فوت می کند. کادوها را می دهند، کیک می خورند و تمام. در چنین مراسمی اگر شما با کلاه بوقی وارد مجلس شوید، خودتان را مسخره عالم و آدم کرده اید. بعضی تولدها هم هستند که زیادی شادند و شاید شما بتوانید با مجلس همراهی کنید. پس بهتر است نروید. بمانید خانه و سریال کیمیا را تماشا کنید.

یک وقت است جمع دوستانه است و همه همسن و سال. آن وقت می توانید این قدر توی سر و کله هم بزنید تا خسته شوید، اما یک وقت هم هست که توی مراسم بزرگ تر نشسته و پیرمرد و پیرزنی هستند که خیلی اعصاب سر و صدا ندارند. پس بی خیال ولوم 500 ضبط بشوید و آن قدر شلوغ نکنید تا طرف شاکی شود و یک چیزی به تان بگوید.

جلسه نقد آثار تجسمی که نیست. پس خودتان را درگیر شلوغی جمع کنید و حتی شلوغ بازی هم دربیاورید. در پروسه جذاب کادو باز کردن شرکت کنید و با گفتن جمله این مال کیه این ماله کیه و ادامه آن، تمام کینه های خودتان را خالی کنید. نروید یک گوشه کز کنید و به حال شاد و شنگول جماعت تاسف بخورید که چقدر وقتشان را بیهوده می گذرانند. تولد است. کتابخانه که نیست. باید شلوغ کرد.

همین چند ساعت را بی خیال چک کردن آخرین لایک هایتان در اینستاگرام و سرزدن به کانال تلگرام پسران خجسته شوید. حالا مثلا چه اخباری را از دست می دهید و تا الان که از دست نداده اید، کجا را گرفته اید؟ حالا گیرم که سه ساعت دیگر آخرین پست بهنوش بختیاری را دیدید. چه فرقی می کند؟ حالا اصلا توی اتک، پنج تا الماس هم از دست دادید. واقعا مهم است؟ پس موبایلتان را خاموش کنید و از سر و کله زدن با بچه های کوچک لذت ببرید.

تولد است دیگر، بعضی ها عادت دارند در تولد با کفش و دمپایی توی خانه راه بروند. یک وقت ممکن است دستتان را هم لگد کنند. اما خویشتن دار باشید و فقط لبخند بزنید یا مثلا دیر برسید و همه صندلی ها پر باشد و مجبور باشید روی زمین بنشینید، خب بنشینید. نه اینکه تا آخر تولد اخم هایتان توی هم باشد و صاحب مجلس را هم ناراحتی کنید. بعدا که مهمان ها رفتند خودتان را با صندلی ها خفه کنید. اصلا یکی شان را ببرید خانه!

یکی از بزرگ ترین لذت های جشن تولد، همین قسمت عکس گرفتن است. الکی خودتان را لوس نکنید که من هر شب خودم را با کتاب های کافکا باد می زنم. حالا بیایم با شوهرخاله ام عکس بیندازم. توی قاب هم که قرار گرفتید هر ژانگولر بامزه ای اجرا کنید غیر از پدیده منسوخ شده شاخ گذاشتن. آخر چه کیفی می دهد؟ عکس بقیه را هم خراب نکنید. 

برای خنده یک بارش خوب است، اما دومین و سومین بار فقط باعث سبکی خودتان است. خوره هم نباشید. دو تا عکس انداختید بس است. هی اصرار نکنید از من و همسرم و در و دیوار عکس بگیرید کلاس نگذارید که نه و من هر روز با حامد خورشیدی می روم عکاسی برای گاردین و این مسائل. با دوربین VGA موبایل هم که شده، عکس بیندازید. خاطره می شود.

مسئله دیگر در عکاسی، فراموش نکردن بزرگ ترهاست. فقط با همسن هایتان عکس نگیرید. بقیه هم دل دارند. اصلا بعد 150 سال وقتی به عکستان با خاله تان نگاه کنید، کلی کیف می کنید. پس از همه خیلی محترمانه دعوت کنید تا در عکس ها حضور داشته باشند. غیر از کسانی که با آنها شوخی دارید از باقی افراد حاضر عکس های همین الان یهویی نگیرید. شاید طرف انگشتش روی دماغش بود! شاید به هر دلیلی دوست نداشت عکسش را بگیرید اجبار که نیست. از همه عکس می گیرید بعد می گذارید توی اینستاگرام که همین الان یهویی شوهرعمه ام در حال موز خوردن. از فردایش رابطه تان با خانواده عمه قطع می شود!

غیر از عکس، فیلم گرفتن هم خیلی حال می دهد. مخصوصا دیدن فیلم ها بعد از پنج، شش سال یک حس غریب دیگری دارد که باید تجربه اش کنید. اینجا هم همان توصیه ها درباره عکاسی وجود دارد. از کسی بدون هماهنگی فیلم نگیرید و از در و دیوار هم فیلم نگیرید. مستند که نمی سازید فیلم تولد است. باید تویش خود متولد، کیک، شمع، کادوها و مهمان ها باشند. حالا هی بروید از کبریت های سوخته کلوزآپ بگیرید.

بعضی ها هستند که شمع تولد برایشان حیثیتی است و اگر شمع شان را فوت کنید انگار فحش شان داده اید. پس برای شوخی نروید جلو و شمع را فوت نکنید. بگذارید خودش بعد از کلی آرزو کردن و بستن چشم ها و پرکردن لپ ها با ذوق و شوق شمعش را فوت کند. اما اگر ازتان خواستند که همه بیایید تا شمع را فوت کنیم باز تریپ روشنفکری و دکتر بودن برندارید که غیربهداشتی است و کیک را تفی می کند.این همه سال همه کیک تفی خورده اند و هیچی نشده باز هم نمی شود.

اصلا هم لوس نیست. خود ما هم می خوانیم. بیا «تولد تولد تولدت مبارک...» تا آخرش. اصلا قشنگی و بامزگی تولد به همین کلیشه هایش است. اینکه همه این شعر را با هم بخوانند. اتفاقا خیلی کار جالبی است و توی فیلم هم عالی می شود.

حالا که مراسم تقریبا تمام شده و همه مراحل به خوبی و شادی طی شده است، دیگر بی خود دو ساعت ننشینید و مهمانی را کش ندهید. مهمانی ای که ساعت هشت و نیم شروع شود تا همان ساعت 11 کافی است، چون میزبان هم حتما خسته شده و این قدر سر و صدا بوده که بنده خدا می خواهد قبل از خواب نیم ساعت آرامش داشته باشد. پس با یک خداحافظی همه را خوشحال کنید.

میزبان هم هنگام تولد باید کارهایی را انجام دهد

فقط مهمانان نیستند که باید مواردی را رعایت کنند تا تولد هرچه بهتر برگزار شود. میزبان هم می تواند با انجام برخی کارها به بهتر شدن هرچه بیشتر جشن کمک کند.

حالا یا همه پول می گذارند یا اینکه خود میزبان کیک را می خرد. در هر صورت خست به خرج ندهید و کیک به اندازه مناسب بخرید. اصولا برای هر نفر 100 گرم کیک در نظر می گیرند و اگر 20 نفر هستید باید دو کیلو کیک داشته باشید. پس جوری کیک سفارش ندهید که موقع تقسیم کردن به هر نفر یک ورقه کیک برسد. شاید مهمان هایتان شام کمتر خورده اند به امید کیک! حواستان باشد.

بالاخره دو ساعت سر و صدا داشته اید و همسایه های عزیز هم تحمل کرده اند. پس برای آنکه از صبر و حوصله شان تشکر کرده باشید، برای آنها هم کیک ببرید. حالا نه به اندازه همه افراد هر خانه، اما هر خانه یک برش را یادتان نرود. این مورد باید در خرید کیک لحاظ شود.

اگر قرار است تولد بچه ها باشد، بی خود مراسم را طولانی نکنید و پروسه فوت کردن شمع و بریدن کیک را عقب نیندازید. چون تجربه نشان داده بچه ها بعد از ساعت 9 خوابشان می گیرد و بی اعصاب می شوند و قابلیت آن را دارند تا مجلس را نابود کنند. پس تا اخلاقشان خوب است و لبخند به لب دارند، ماجرا را فیصله بدهید.

حتی اگر یک دانه کاغذ رنگی و کشی دارید هم بزنید به دیوار! اصلا تولد بدون تزیین مثل زرشک پلوی بدون زرشک است و معنایی ندارد. برای بهتر شدن تزیینات یک گوشه از خانه را انتخاب کنید و آنجا را به عنوان محل جاری مراسم تزیین کنید تا در فیلم و عکس بهتر شود. وقتی جشن تمام شد، اگر بچه ها بودند بادکنک ها را بین شان تقسیم کنید. هرچند که معمولا بچه ها تا پایان جشن صبر نمی کنند و باید همان وسط کار بی خیال بادکنک ها بشوید.

همان طور که مهمان ها باید خوش اخلاق باشند شما هم باید لبخندتان را تا آخر مجلس حفظ کنید. حالا ممکن است این وسط دو تا استکان چای هم بریزد روی فرش یا مثلا بچه ها روی مبل راه بروند یا اینکه بچه ای به جای یکی، دو تا شکلات بردارد. اگر قرار است با این چیزها بداخلاق شوید، اصلا تولد نگیرید.

شاید برنامه تان این طوری بود که شام هم بدهید. در این مواقع چون معمولا کیک و شیرینی و میوه و شکلات و لبو و ذرت بوداده و این جور هله هوله ها هم هست، یک شام سبک آماده کنید که حتی المقدور نیاز به سفره انداختن هم نداشته باشد. در چنین مواردی یک ساندویچ کوچک خیلی به کارتان می آید.

منبع: مجله همشهری جوان

انتهای پیام/