اما اگر در خیالتان درآمدتان را بیشتر از دوست یا همکارتان بدانید، حتی اگر درآمدتان در واقعیت هم چندان زیاد نباشد حس خوب و رضایت بخشی به سراغتان می آید؛ یعنی کل مقوله اعتماد به نفس شما با خیال و تصوراتتان گره خورده است. حالا اگر با دوستی یا همکاری ارتباط داشته باشید که هم در تصور و هم در واقعیت درآمدش از شما بیشتر است، این ارتباط تبدیل به فیلمی سینمایی با یک معماری بزرگ می شود که معلوم نیست چه بر سر اعتماد به نفس شخصیت های این داستان می آید.

پرده اول، شام آخر

دوست مایه دارتان از شما دعوت می کند که با همدیگر برای صرف شام به یک رستوران بروید، پیشنهاد خوبی است، بهترین لباستان را می پوشید و وقتی دارید زیر اسپری خوشبوکننده دوش می گیرید به این فکر می کنید که حداقل در ظاهرتان جذاب تر از دوست خود به نظر بیایید. اما هزینه رستوران انتخابی دوست شما دقیقا به اندازه نصف حقوق ماهیانه تان است. در رستوران نمی توانید غذا بخورید چون به تنها چیزی که فکر می کنید این است که چگونه از خجالت دوستتان دربیایید. موقع خوردن غذا فکر می کنید غذا خوردن در چنین رستوران گرانی باید متفاوت باشد، برای همین آرام تر از حد معمول غذا می خورید، ته غذایتان را دست نخورده باقی می گذارید و به باقی مانده نوشیدنی تان دقت می کنید که خدای ناکرده تا آخر سر نکشیده باشید. به دوستتان نگاهمی کنید و اینکه چطور او را دفعه بعد میهمان کنید، در ذهنتان تکرار می شود و زیر لب می گویید: «این آخرین باری است که دعوت دوستم را قبول می کنم.»

مرگ یک بار شیون هم یک بار

حالا بیایید به عقب برگردیم؛ در همان لحظه ای که دوست یا همکار مرفه تان شما را به صرف شام دعوت می کند. بدون فکر کردن جواب مثبت ندهید. به دنبال بهانه هایی مثل «من به تازگی رژیم گیاهخواری دارم»، «من از این رستوران خاطره بدی دارم» و یا «امروز اصلا فرصت بیرون رفتن ندارم» نباشد. اگر دوست شما به تازگی شکل گرفته، بهتر است دوستتان را از اوضاع مالی تان مطلع کنید. اگر روی این ارتباط حسابی باز کرده اید و خصوصیات اخلاقی شما و دوستتان به هم نزدیک است، لازم است که از وضعیت کلی زندگی یکدیگر مطلع شوید، البته لازم نیست با فیش حقوق ماهیانه و تعداد اقساطتان، شرایط مالی تان را برای دوستتان مستندسازی کنید. یادتان باشد دوستی شما براساس شخصیت و یکسری تفاهم ها بین شما شکل گرفته و اگر قرار باشد نداشتن برابری شرایط مالی مانع ارتباط این دوستی شود، بهتر است اصلا روی این رابطه حساب باز نکنید. 

در چنین شرایطی از یکی از جملات زیر استفاده کنید: «ممکن است جایی را انتخاب کنیم که با بودجه من هم متناسب باشد؟»، «من رستوران بهتری را می شناسم که با قیمتی پایین تر غذای خیلی خوشمزه ای دارد» و یا «ممنونم که چنین انتخاب خوبی کرده اید، اما حتی اگر شما مرا میهمان کنید باز هم من برای غذا چنین هزینه ای را نمی توانم بپردازم.»

پرده دوم، جشن تولد به سبک شاه پریان

چالش های ارتباط با دوست یا یک فامیل مرفه فقط به رستوران گردی ختم نمی شود. دوست یا همکار مرفه شما در مناسبت های گوناگون مثل تولد، سالگرد ازدواج، ترفیع شغلی و یا بدون مناسبت برایتان هدایای مختلف و در عین حال گران قیمتی خریده است. حالا حتی اگر فرد مرفه موردنظر به دنبال تلافی هم نباشد، در اولین میهمانی که دعوت می شوید این سوال در ذهنتان نقش می بندد: «چه چیزی بخرم که جبران هدایای او باشد؟».

دوست یا همکار شما میهمانی بسیار مجللی برای تولد دخترش ترتیب داده و شما و همسرتان هم دعوت هستید. اگر واقعا توان مالی خرید یک هدیه گران قیمت را نداشته باشید در چنین موقعیتی چه می کنید؟ بهانه می آورید و به میهمانی نمی روید؟ و یا از کسی پول قرض می گیرید تا یک هدیه باارزش بخرید؟ گفتن این جمله خیلی راحت است که هدیه خوب لزوما نباید گران باشد، اما کمی که بیشتر فکر می کنید می بینید هر چیز زیبا و جذابی قیمت بالاتری هم دارد. بگذارید خیالتان را راحت کنیم؛ در چنین شرایطی به دنبال هدیه ای باشید که دوستتان را حسابی تحت تاثیر قرار دهد.

با توجه به شناختی که از دوستتان دارید، با هدیه ای خاص غافلگیرش کنید. مثلا به یک نقاش سفارش کشیدن تصویر دختر دوستتان را بدهید. به دنبال جزییاتی باشید که باعث به هیجان آوردن دوستتان می شود و روی همان موضوعات متمرکز شوید. اگر برای دوست شما پول نوعی ارزش تلقی نشود، حتی هدیه گران قیمت تان نیز نمی تواند او را به وجد بیاورد. شما بدون هدیه گران قیمت هم می توانید نقش خود را در میهمانی دوستتان پررنگ کنید. با کمک در تزیین اتاق و یا چیدمان ظروف روی میز و یا یک ایده بکر و جالب برای کیک تولد می توانید خاص ترین و تاثیرگذارترین فرد میهمانی باشید.

با خودتان روراست باشید

اگر از آن دسته افرادی هستید که به دلیل آبروداری و یا غرور، جرات بیان حقیقت را ندارید و برای برابرشدن با دوستتان مدام خود را درگیر هزینه های فراوانی می کنید، بهتر است اصلا به فکر رفاقت با افرادی که وضع مالی شان از شما بهتر است، نیفتید.

در هنگام ارتباط با افراد مرفه دقت کنید که آنها از کدام دسته اند. برای بعضی از افراد مرفه، پول نوعی ارزش محسوب می شود که ملاک تصمیم گیری و قضاوت آنها نیز برهمین اساس است، اما برای عده ای دیگر پول ارزش نیست و صفات انسانی و پیوندهای عاطفی خوب ملاک ایجاد ارتباط با دیگران درنظر گرفته می شود. تفاوت بین این دو دسته از افراد مرفه را ابتدا درک کرده و سپس دوستتان را انتخاب کنید.

علاوه بر این، اگر برحسب روزگار با فرد مرفهی هم دوست شدید هرگز خود را با او مقایسه نکنید. بدون توجه به وضعیت پوشش، تعداد خانه ها و اتومبیل ها، جواهرات و خرج کردن های هنگفت، درباره دوستتان فکر کنید و براساس ویژگی های مشترکی که شما را با هم پیوند داده، ارتباطتان را محکم کنید. اما یادتان باشد کم پولی با بی پولی خیلی تفاوت دارد. حسادت شما به وضعیت مالی دوستتان تنها باعث بدتر شدن وضعیت روحی تان می شود.

این جمله را همیشه به خاطر داشته باشید که دوستی ها باید منبع الهام و آرامش باشند و اگر قرار باشد در یک ارتباط تنها فشار و تنش را متحمل شوید، دل از آن ارتباط بکنید. سعی کنید همیشه خودتان باشید و با توجه به سبک زندگی تان با دوستان و همکاران مرفه تان برخورد کنید. آن چیزی که شما را در ذهن یک دوست جای می دهد هزینه ای که صرف او می کنید نیست، بلکه تفاوت سبک زندگی شما و دیدگاه شماست.

رابطه دوطرف برحسب میزان درآمد

دکتر امیرحسین جلالی، روانپزشک: آیا دو نفر با سطح مالی متفاوت می توانند ارتباط سازنده ای داشته باشند یا خیر؟ جواب دادن به این سوال کمی سخت است چون نمی توان جواب روشنی به آن داد. اصولا فاکتوری که در روابط تعیین کننده است شخصیت دو طرف و نگاهی است که براساس آن ارتباط شان را شکل داده اند. قبل از اینکه پول یا امکانات مالی تعیین کننده باشند، این شخصیت و ویژگی رفتاری دو طرف است که در ایجاد یک ارتباط اهمیت پیدا می کند.

فردی که امکانات مالی بهتری دارد می تواند بهترین میزبانی را از دوستش انجام دهد و یا بهترین هدیه را بخرد و در مقابل ارائه این امکانات از سمت یک فرد با شرایط مالی نه چندان مناسب، شدنی نیست. اما این موضوعات به خودی خود نمی تواند نقش تعیین کننده در ارتباط فرد داشته باشد، بلکه همان طور که گفتیم نحوه واکنش افراد عامل تعیین کننده است. برای مثال اگر فرد مرفه دارای صفاتی مانند خودشیفتگی یا شخصیت نمایشی باشد، از پول و امکانات مالی خود به عنوان ابزاری برای فخرفروختن و نمایش دادن به دیگران استفاده خواهد کرد یا فردی که امکانات مالی کمتری دارد در برابر تجربه حس شرم آسیب پذیر است؛ یعنی از کمبود مالی خود احساس شرم می کند. این مثال ها نشان می دهد که عوامل شخصیتی، شخصیت دو فرد و انگیزه ای که افراد در برقراری ارتباط با یکدیگر دارند، از خود پول نقش تعیین کننده تری در دوام یک ارتباط دارد.

تفاوت مالی بین افراد مطمئنا در افراد نوعی آسیب پذیری ایجاد می کند اما اگر مشکلات شخصیتی و رفتاری هم بین افراد وجود داشته باشد وضعیت را بدتر می کند و باعث می شود تفاوت مالی افراد را دچار چالش کند.

داستان همکار فرانسوی من

من یک همکار فرانسوی داشتم که به تهران سفر کرده بود و ناگفته نماند یکدیگر را چندان خوب نمی شناختیم. قرار بود با یکدیگر ملاقاتی دوستانه و در عین حال کاری ترتیب دهیم. من براساس رسوم ایرانی قصد داشتم که همکارم را میهمان کنم اما او با توجه به فرهنگ و رسوم مخصوص به کشور خود تصور می کرد باید سهم خود را بپردازد. او با توجه به فرهنگ و شخصیت خودش به من پیشنهاد داد که مکان ارزان قیمتی را برای صحبت انتخاب کنیم. درواقع او خیلی روراست این مساله را با من مطرح کرد چون تصمیم داشت با بودجه محدودی سفر خود را انجام دهد و برای قرار ملاقات هم مبلغ مشخصی را در نظر گرفته بود و یا شاید دلیل دیگری داشت. اما مهم این بود که بدون احساس شرم وضعیت خود را توضیح داد.

بنابراین پول به تنهایی مطرح نیست بلکه موضوع مهم آسیب پذیری های شخصیتی است که افراد در موقعیت های مختلف آن را تجربه می کنند و باعث می شود در یک ارتباط صدمه ببینند.

در ارتباطی که سطح مالی متفاوتی بین افراد وجود دارد برای دوام دوستی باید بین افراد صداقت اقتصادی شان با حدود تعیین شده و مشخصی می توانند هزینه کنند. اگر افراد با یکدیگر صادقانه برخورد نکنند طبیعتا ارتباط دچار مشکلاتی خواهد شد.

آبرو و آبروداری در فرهنگ ایرانی

بدون تردید تفاوت هایی از جنس مالی، به ویژه در فرهنگ ایرانی می تواند باعث ایجاد مشکلات جدی شود چون ما باید یک سری پارامترهای فرهنگی را نیز در نظر بگیریم، مانند آسیب پذیری جدی که افراد در فرهنگ ایرانی نسبت به شرم دارند. ما در جامعه ایرانی با عنصری به نام آبرو و آبروداری طرف هستیم که موضوعی عمومی است.

در فرهنگ ما نگاه دیگران نقش تعیین کننده ای در انتخاب های افراد دارد. برای مثال اگر برای خرید کالایی به یک فروشگاه بروید فروشنده برای تبلیغ کالای خود این جمله را می گوید: «این جنس را هیچ جای دیگر نمی شود پیدا کرد و شما با انتخاب آن بسیار متفاوت خواهید شد.» درواقع این نوع دیدگاه این باور را در افراد به وجود می آورد که باید چیزی را در اختیار داشت که به سبب آن، شرمگین کسی نشد و حفظ آبرو شود.

وقتی عنصر جمع گرایی و آسیب پذیری به شرم در فرهنگ ما وجود داشته باشد، پول عاملی است که این موضوعات را تحت الشعاع خود قرار می دهد. در چنین جامعه ای باید برای گزینش دوست، فردی همطراز خود را انتخاب کرد تا دچار آسیب های احتمالی نشد.

منبع: روزنامه ایران

انتهای پیام/