به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از ارتباطات و اطلاع رسانی سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر،هنر-صنعت سینما به واسطه پر هزینه بودنش همواره نیاز به افرادی کاربلد در مقام تهیه کننده، مدیر تولید و یا مجری طرح دارد تا علاوه بر کنترل هزینه ها به لحاظ کیفی هم بر کلیت کار و نتیجه نهایی احاطه داشته باشند. به همین خاطر هم سینمای جهان اهمیت خاصی برای این شغل قائل شده و به مرور در سینمای ایران هم جایگاه خاصی پیدا کرده است. به خصوص در بیش از سه دهه گذشته که حجم تولیدات سینمای کشورمان بالا رفته و میزان سرمایه در گردش آن به میزان قابل توجهی افزایش پیدا کرده است.
 
یکی از مدیران تولید و تهیه کنندگان به نام سینمای ایران که در سال های دهه ۱۳۶۰ بسیار پرکار بوده و نقش مهمی در پا گرفتن  نهال سینمای کشورمان پس از پیروزی انقلاب داشته، محمد مهدی دادگو است. وی شانزدهم آذرماه ۱۳۲۹ به دنیا آمده و در رشته مدیریت بازرگانی کارشناس و در رشته تجزیه و تحلیل سیستم ها، کارشناسی ارشد را اخذ کرده است. رشته هایی که مستقیما با علم آمار و ریاضی سروکار داشته و نسبت مستقیمی با هنر هفتم ندارد. اما دادگو به واسطه همین تحصیلات نخست وارد اداره بودجه سازمان رادیو و تلویزیون در میانه دهه پنجاه شده و پس از آن هم مدیر ارزشیابی و برآورد بودجه صدا و سیما در سال های پنجاه و نه تا شصت ویک شد. همین تجربیات وی در عین جوانی بسیار به کار سینمای نوپای ایران آمده و دادگو را به بنیاد فارابی رساند. مهم ترین مرکز حمایتی وزارت ارشاد که وظیفه پشتیبانی از تولیدات سینمای ایران را برعهده داشت. دادگو در سال های میانی دهه ۱۳۶۰، یکی از چهره های مهم و تاثیرگذار فارابی بود که کمک های شایان توجهی به سینماگران کشورمان در امر تهیه و تولید کرد. در سال های پایانی دهه یاد شده که جنگ تحمیلی هم به پایان رسیده بود، دادگو خود به عنوان تهیه کننده وارد عرصه سینمای ایران شد. موسسه فیلمسازی کادر فیلم در آن سال ها یکی از مهمترین مراکز تولید سینمای کشورمان به حساب می آمد که فیلم های با ارزش و مهمی همچون:دندان مار، سایه خیال، پرده آخر و بانو را تولید کرد. جالب اینکه اغلب این آثار در جشنواره های بین المللی هم درخشیده و جوایزی را به گنجینه جوایز سینمایی کشورمان اضافه کردند. در این بین دادگو با توجه به تجربه ارزنده اش در این باب، نقشی کلیدی داشته و حتی بخشی از سرمایه تولید آثار یاد شده را از طریق فروش رایت ویدیویی آنها به کشورهای دیگر تامین کرد. برای نمونه می توان به دندان مار ساخته مسعود کیمیایی اشاره کرد که به جشنواره برلین هم راه یافته و توسط شبکه زد دی اف آلمان نیز برای نمایش خریداری شد. آن هم فیلمی از کارگردانی که درک فیلم هایش به واسطه زبان پیچیده و تکیه آن بر مولفه های بومی توسط مخاطبان غیر ایرانی سخت است. دادگو در دهه هفتاد نیز همچنان پرکار ظاهر شده و فیلم هایی همچون:کلاه قرمزی و پسرخاله، برج مینو، بید و باد و ... را تهیه کرد. در کنار اینها دادگو که در ساخت مجموعه ماندگار هزاردستان ساخته زنده یاد علی حاتمی در کنار این کارگردان صاحب سبک بود، دو فیلم مستقل به نام های کمیته مجازات و طهران روزگار نو را از دل این مجموعه بیرون کشیده و روانه اکران کرد. کار با ارزشی که مخاطبان جوان تر سینمارو که خاطره چندانی از پخش هزار دستان نداشتند را با این اثر درخشان آشناتر کرد. در دهه هشتاد دادگو هم به مانند برخی از همنسلان خود در عرصه تهیه کنندگی کم کارتر از گذشته شده و تنها سه فیلم را تولید کرد که از میان آنها تردید ساخته واروز کریم مسیحی بهتر از بقیه از کار درآمد. فیلمی که تولید آن به لحاظ مالی با مشکل مواجه شده و یک بار هم در این مرحله متوقف شده بود، سرانجام با مدیریت دادگو به پایان رسیده و در جشنواره فیلم فجر هم سیمرغ های زیادی شکار کرد.
 
حال سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر در اقدامی شایسته و تحسین برانگیز به تقدیر از سال ها فعالیت پربار مدیر تولید و تهیه کننده ای تاثیرگذار به نام محمد مهدی دادگو همت گماشته تا هم از این طریق مخاطبان عام سینمای ایران را متوجه اهمیت و نقش کلیدی افراد پشت صحنه سینما کرده و هم نشان دهد که جشنواره فیلم فجر هیچگاه یاران قدیمی خود را فراموش نخواهد کرد.



انتهای پیام/