به گزارش خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ضربالمثلهای فارسی ریشه در ادبیات عامیانه ایران دارند. ادبیاتی که به گواه تاریخ ادبیات کشورمان، از غنای کمی و کیفی بالایی برخوردار است. چه در عرصه نثر و چه در عرصه نظم.
ضربالمثلهای فارسی را چقدر در مکالمات روزمرهمان به کار میبریم؟ نسل جدید چقدر در کنار تکیهکلامهای امروزی، ضربالمثلها و عبارات کنایهآمیز را به کار میبرند. شاید باید مثل تمامی امور فرهنگی دیگر برای بقای زبان فارسی، ادبیات نظم و نثر کشورمان از سویی رسانهها و از طرفی دیگر خانوادهها آستین بالا بزنند و در اشاعه این ضربالمثلها سهم داشته باشند.
ضربالمثلها بخش با ارزشی از زبان را شکل میدهند که نشاندهنده اعتقادات و ارزشهای یک جامعه و فرهنگ هستند. استفاده بجا از ضربالمثلها باعث زیبایی کلام و درک بهتر پیام از سوی شنونده میشود.
با این وصف در باشگاه ضربالمثل امروز به نقل حکایت کوتاهی از ضربالمثل «خر بیار و باقالی بار کن» میپردازیم.
********************************
در مورد داستان این ضرب المثل میگویند که:
یک كشاورزی باقالی زیادی برداشت كرده بود و كنارش خوابیده بود.
قلدری آمد و بنا كرد به پر كردن خورجینش
كشاورزه بلند شد كه جلوی قلدرو بگیرد كه با هم گلاویز شدند. قلدره یه چاقو برداشت و به كشاورز گفت: من می خواستم فقط خورجینم را پر كنم، حالا كه اینجور شد، می كشمت و همه رو میبرم.
صاحب باقالیا كه دید از پس قلدر برنمیآید، گفت: «حالا كه پای جون در میونه، برو خر بیار و باقالی بار كن».
انتهای پیام/