به گفته رونالد جنر از موزه تاریخ طبیعی لندن، برای گونه های حلزون مخروطی که ماهی شکار می کنند بهره‌مندی از سمی قدرتمند و تاثیر سریع از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا در غیر این صورت ماهی به راحتی از چنگ شکارچی کندرو خود فرار می کند. برخی حلزون های مخروطی در شکاف سنگ ها و صخره های مرجانی پناه می گیرند و برخی دیگر از آنها خود را در شن دفن می کنند و در انتظار شکار از همه جا بی خبر باقی می مانند.

شکل زیبای صدف حلزون مخروطی نیز همانند یک یادگاری جذاب به نظر می رسد که می تواند غواصان ناآگاه را در معرض خطر نیش این جاندار قرار دهد زیرا حلزون های مخروطی بزرگ دارای سوهانکی هستند که به اندازه کافی برا نفوذ به لباس غواصی بزرگ است.

از لحاظ تاریخی، حدود 65 درصد از افرادی که مورد گزش حلزون مخروطی قرار گرفته اند در صورت عدم درمان به موقع جان خود را از دست می دهند. در حال حاضر، دارویی برای خنثی کردن سم کونوتوکسین این حلزون وجود ندارد. تنها کاری که می توان انجام داد به درمان علائم و تلاش برای زنده نگه داشتن قربانی تا زمان دفع سم محدود می شود.

اگرچه حلزون های مخروطی کند هستند و تنها تعداد اندکی از انسان ها با نیش این حیوان از پای در می آیند اما دلایلی وجود دارد که آن را به عنوان سمی‌ترین حیوان جهان در نظر می گیرند. دوز سم در یک حمله عاملی کلیدی محسوب می شود. برخی جانداران مانند شاه کبری مقدار زیادی سم را از طریق دندان های نیش توخالی خود وارد بدن شکار می کنند. برخی حیوانات دیگر مانند عقرب زرد بیابانی خاورمیانه (DeathStalker) به میزان اندکی سم برای ایجاد آسیبی مشابه نیاز دارند. اما تنها یک دهم از سم حلزون مخروطی می تواند آسیبی مشابه را ایجاد کند.

در شرایطی که حلزون مخروطی حیوانی ترسناک است اما سم آن می تواند از نظر پزشکی مفید باشد. صدها مولفه زهر این حیوان برای انسان بسیار سمی هستند اما یکی از آنها تاثیر فوق العاده ای به عنوان مسکن درد دارد. هنگامی که دانشمندان ساختاری مشابه را در آزمایشگاه کپی کردند دریافتند که هزار برابر قدرتمندتر از مرفین است و همچنین می تواند کمتر اعتیادآور باشد.

انتهای پیام/