شیراز؛
نمایشی از شکوه زاگرس در قاب دوربین
مستند سازی که بارها مرگ را تجربه کرده است.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، از شیراز؛ باشگاه خبرنگاران به سراغ یکی از جوانانی رفته که طبیعت و گونه های جانوری در پنج استان کشور؛ کرمان، یزد، کهگیلویه و بویراحمد، بوشهر و فارس را به تصویر کشیده است.
او می گوید: از حس های لطیف مادرانه گرفته تا لحظه های سخت و خشن شکار را در مستند خود به تصویر کشیده است.سین: خودتان را برای ما معرفی کنید؟
جیم: بهنام رضایی متولد اردیبهشت 1362 در شهر شیراز، تهیه کننده، کارگردان و تصویربردار فیلم مستند حیات وحش شکوه زاگرس و دانشجوی رشته دندانپزشکی هستم.
سین: چه چیزی یا چه کسانی باعث علاقه مندی شما به مستندسازی شده اند؟
جیم: در عرصه های مختلف زندگی سعی کردم به صورت مستقل پیش رفته و پیرو ایده های دیگران نباشم، قبل از فیلم سازی در رشته های مختلف ورزشی از جمله کمان، تیراندازی، اهداف پروازی، اتومبیلرانی، شنا، شیرجه و کوهنوردی فعالیت می کردم در مواجهه با طبیعت و محیط بکر سعی کردم آنها را مستند و به تصویر بکشم.از طرفی هنگام فعالیت در رشته های ورزشی تصویربرداری و ادیت هم می کردم و همین باعث شد مساله را به صورت حرفه ای دنبال کنم.
سین: در خصوص مستندی که ساخته اید بگویید؟
جیم: فیلم شکوه زاگرس با رویکردی متفاوت طی 3 سال در پنج استان کشور کرمان، یزد، کهگیلویه وبویراحمد، بوشهر و فارس تصویر برداری شد و سعی در به نمایش درآوردن زیست بومهای بکر و دست نخورده این نواحی را دارد و در این زمینه گونه های مختلف جانوری از پستانداران، پرندگان تا خزندگان در آن با روش های به روز تصویربرداری حیات وحش به نمایش درآمده است.
لحظه های ناب و متضادی که شاید مخاطب را برای هر لحظه به چالش بکشد، از حس های لطیف مادرانه گرفته تا لحظه های سخت و خشن شکار، این مستند برای حضور در جشنواره های بین المللی آماده شده است.
سین: با توجه به اینکه در حوزه محیط زیست فعالیت می کنید آیا برای حیوانات هم فکری کرده اید؟
جیم: با یکی از دوستان برای تاسیس آسایشگاه حیوانات مریض و حادثه دیده تبادل نظر کرده ایم.
سین: در کنار تحصیل، فعالیت های دیگری هم داشتید؟
جیم: از 18 سالگی مستقل زندگی کرده و سعی می کنم به کسی بدهکار نباشم، در کنار تحصیل در رشته دندانسازی فعالیت می کردم، سپس به رشته هنر وارد شدم و در هیئت ها و کمیته های مختلف سمت هایی را داشتم بعد از آن رشته کوهنوردی را به صورت حرفه ای ادامه دادم و قله های دنا و دماوند را صعود کرده ام.
سین: از ارتباط خود با طبیعت بگویید؟
جیم: از همان کودکی به رسانه و ورزش علاقه مند بودم که این مساله باعث نزدیکی بیشتر من به طبیعت شد.
سین: شهرت را دوست دارید؟
جیم: علاقه ای به شهرت ندارم اما همیشه بخاطر ایده هایم خود به خود نمود پیدا می کردم.
سین: بدترین خاطره در زمان مستند سازی؟
جیم: گزیده شدن توسط مار افعی، تنها ماندن در طبیعت به مدت 3 تا 4 روز، دزدیده شدن دوربین های تله ای، شکستن لنز برای بردن آنها به نقاطی که دسترسی با ماشین به آن نقاط امکان پذیر نبود و حس سقوط، هنگام تصویربرداری هوایی جایی که کاری از دست انسان در آسمان برنمی آید نزدیک بود هواپیمای تک موتوره سقوط کند، بالاخره دیدن صحنه های طبیعت پشت لنز دوربین زیباییهای خاص خود را دارد.
سین: بزرگترین آرزویی که داشته اید؟
جیم: من بر اساس شرایط آرزوهایم را تعیین می کنم و تا الان به آرزوهایی که برای خودم ترسیم کرده ام دست یافته ام بعد از رسیدن به یک آرزو، آرزویی دیگر برای خودم ترسیم می کنم.
سین: حرفی مانده که نگفته باشید؟
جیم: با تمام کمی و کاستی ها و مشکلات مالی که وجود داشت به هر حال این فیلم به اتمام رسید و شاید گونه هایی که در این فیلم به تصویر کشیده شد در آینده ای نه چندان دور با گسترش مجامع شهری و صنعتی دیگر قابل رویت نباشند. این گونه مستندها شاید بتواند تفکری متفاوت را برای رویکردی متفاوت رقم بزند که بدون حمایت این کار امکان پذیر نخواهد بود.
سین: برداشتتان از کلمات زیر چیست؟
جیم: خدا: زمان درماندگی آرامش
امید: معنای زندگی
مستند: ثبت لحظه ای برای همیشه
ایران: جاودانه، ماندگار.
گزارش از: مژده عینی
انتهای پیام/پ
