وی افزود: جویدن ناخن عادتی است که موجب میشود شخص مبتلا به آن احساس رنج و ناخشنودی کند. کودکان و نوجوانان برای ترک این عادت تلاش فراوانی میکنند ولی غالبا کوشش و تلاش آنها بی نتیجه میماند.
بای تصریح کرد: والدین نباید کودک خود را به دلیل ناخن جویدن به خصوص در جمع سر زنش کنند و بهتر است در مورد عوارض این اختلال، با کودک تنهایی صحبت کنند.
این آسیب شناس در پایان گفت: معمولا کودک زمانی که در محیطهای نا امن قرار میگیرد، دچار اضطراب شده و برای کاهش آن به این عادت متوسل میشود. بسیاری از کودکانی که با این عادت بزرگ میشوند، تا بزرگسالی و حتی سالخوردگی آن را با خود دارند.
انتهای پیام/