به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان  گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در دنیای مد و مدل گرایی امروزه، برخی از افراد بی مهابا به راه می‌زنند و بدون اینکه چه دنیایی انتظارشان را می کشد گام بر می‌دارند. افرادی که جز هدف و فکرشان چیز دیگری در ذهن ندارند و برای رسیدن به آن تا خالی شدن جیب خود و خانواده شان پیش می روند.

چیزی که امروز بین افراد بخصوص جوانان مد شده‌، جراحی‌های زیبایی است‌، از جراحی گوش و پلک گرفته تا جراحی شکم برای تناسب اندام که چه از لحاظ درمانی و چه از لحاظ زیبایی برخی خانواده ها را به فقر می رساند، چرا که حتی اگر این جراحی‌ها به صورت اجبار و برای درمان باشد هزینه های پیش بینی نشده‌ای را به دنبال دارد که هر خانواده‌ای از عهده آن بر نمی آید. از جراحی‌های زیبایی و برای تفریح و تنوع روزگار که بگذریم‌، جراحی هایی هم هستند که مرگ و زندگی یک انسان را به دنبال دارند و انکارناپذیرند و بیماران در این زمینه به حمایت مالی و مادی بیشتری احتیاج دارند‌، حمایتی که بیمه‌ها بیش از هر نهاد دیگری می توانند داشته باشند و در این امر ایفای نقش کنند‌. اما با وجود این همه سازمان بیمه، چرا هنوز هستند خانواده هایی که از پس هزینه های درمانی جراحی خود بر نمی آیند و پرداخت هزینه‌ها آنها را فقیر و گوشه گیر کرده است؟!

کیوان آرا دانشيار و جامعه شناس پزشكي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان گفت: پیامدهای اقتصادی ناشی از تقاضای القایی برای سیستم سلامت بسیار مهم است. افزایش بار هزینه ها ناشی از القای خدمات غیر ضروری منجر به کاهش سهم پرداختی در سایر بخش‌های سلامت به خصوص بهداشت و پیشگیری می‌شود. افزایش هزینه های درمانی و تشخیصی و به عبارت بهتر هزینه سازی در بخش درمان و تشخیص از پیامدهای چشمگیر تقاضای القایی است. 

کیوان آرا افزود‌: وقتی تقاضا برای خدمات افزایش پیدا کند، به دنبال آن، هزینه ها نیز زیاد می شود که در نهایت بار مالی هزینه ها بر دوش مردم تحمیل می‌شود و سهم پرداخت از جیب افزایش پیدا می کند. حتی ممکن است این موضوع تا هزینه‌های کمرشکن نیز ادامه داشته باشد و بیماران را به زیر خط فقر بکشاند. یکی دیگر از هزینه های غیر ملموسی که بیمار بایستی پرداخت کند، اتلاف زمان و عمر ارزشمند خود در خدمات غیر ضروری است. در این مسیر خانواده های بیماران مجبور می شوند درآمد خود را به هزینه های غیر ضروری سلامت تخصیص دهند. 

دکتر بهزاد رحمانی رئیس انجمن علمی جراحان عمومی ایران گفت: گاه اقتصاد در درمان و هزینه‌های ناشی از عوارض پیش بینی نشده جراحی‌ها ،بیماران را با مشکلات مالی مواجه می ‌سازد. در واقع جراحی یک اقدام هزینه‌بر برای بیماران است. زمانی که بیمار قرار است جراحی انجام دهد با اطلاعاتی که از پزشک دریافت می‌کند مدتی را برای درمان و بهبودی در نظر می‌گیرد و هزینه‌های لازم را برای امرار معاش در این مدت پیش بینی می‌کند اما متاسفانه گاهی برخی مسائل مانند بروز عوارض جراحی موجب افزایش زمان درمان و در نتیجه افزایش هزینه‌های بیماران می‌شود که اصلا قابل پیش بینی نیست.

رئیس انجمن علمی جراحان عمومی ایران، تصریح کرد: برای مثال اگر بیمار در یک بیمارستان خصوصی بستری باشد بروز عوارض بعد از جراحی، هزینه‌های درمان را تا 5 برابر افزایش می‌دهد که با توجه‌ به سطح درآمد مردم می‌توان گفت بسیاری از بیماران در پرداخت چنین هزینه‌های سنگینی دچار مشکل می‌شوند.

وی افزود: همچنین زمانی که فردی جراحی می‌کند و دچار عوارض بعد از جراحی می‌شود نمی‌تواند در جامعه به صورت فعال به حرفه خود ادامه دهد بنابراین این امر بیمار را علاوه بر هزینه‌های درمان و تهیه دارو در مخارج زندگی نیز دچار مشکل می‌کند به گونه‌ای که می‌توان گفت، عوارض جراحی می‌تواند خانواده‌ها را فقیر کند.

مصباحی فلوشیپ جراحی پلاستیک بینی و صورت بیان کرد:  یکی از مشکلات در عمل‌های جراحی این است که اگر جراحی درمانی و جراحی زیبایی بطور همزمان و در یک عمل انجام شود برخی بیمه‌ها آن جنبه درمانی را هم تحت پوشش قرار نمی‌دهند و معتقدند باید جراحی ها به صورت جداگانه انجام و از سوی پزشک کدگذاری شود حتی بیمه هایی هم که این مورد را قبول می کنند رقمی را که نسبت به کل هزینه جراحی برای بیمار در نظر می گیرند آنقدر پایین است که گاهی دیده می شود هزینه تخت بیمارستان و دوره نقاهت را شامل نمی شود و از این نظر بیماران با مشکل مواجه می شوند.

وی افزود: به همین دلیل است که برخی از بیماران از پزشکان تقاضا می کنند که کد جراحی زیبایی را حذف و حتی کد جراحی درمانی را بالاتر از حد انجام شده بنویسند تا هزینه بیشتری را بتوانند از بیمه ها دریافت کنند. در واقع با همین مسائل است که برای کمک به مردم به ویژه کسانی که از توانایی مالی کمتری برخوردار هستند ، میزان تخلف اندکی از پزشکان بالا می رود.

رحمانی با بیان اینکه عوارض پس از جراحی قابل پیش بینی نیست اما می‌تواند بیماران را درگیر هزینه‌های سنگین درمان، تهیه دارو و امرار معاش کند، تصریح کرد: بیمه‌ها برای پرداختی‌های خود محدودیت‌هایی را تعیین کرده‌اند که جبران هزینه‌های بیمار را نمی‌کند ، از این رو سازمان‌های بیمه‌گر باید به عوارض بعد از جراحی توجه بیشتری داشته باشند و محدودیت‌های پوششی خود را کاهش دهند تا بیماران جز درد بیماری به درد دیگری مبتلا نشود.

وی افزود: بیمه‌ها باید بدانند که بیمار نباید به دلیل عارضه‌ای که قابل پیش بینی نیست دچار فقر، عدم سلامتی و مشکلات ناشی از آن شود. گفتنی است اینجا نیاز به سازمان‌های بیمه‌گر کارآمد به خوبی احساس می‌شود.

مصباحی یادآور شد‌: یکسان سازی قیمت‌ها با در نظر گرفتن فاکتورهایی مثل تجربه‌، مهارت جراح و.. در سراسر کشور می تواند قانونی موفق باشد که از تمام تخلفات و دریافت هزینه‌های بیش از عرف برخی جراحان در شهرهای بزرگ جلوگیری کند و از این نظر فشار کمتری روی مردم باشد.

کیوان آرا در پایان خاطر نشان کرد : همچنین در صورتی که وزارت بهداشت‌ و سازمان نظام پزشکی از پتانسیل مناسب انجمن های تخصصی برای بازنگری مجدد کدگذاری‌های جراحی استفاده کنند و به صورت لازم الاجرا به تمامی جراحان و همچنین برای تحت پوشش قرار گرفتن به سازمان های بیمه گر ابلاغ کنند ، بسیاری از مشکلات حل و به تبع آن بسیاری از هزینه‌ها از دوش مردم برداشته می شود.

القای تقاضا باعث بالا رفتن سهم مردم در هزینه‌های درمانی‌، رشد شاخص هزینه‌های تحمل ناپذیر، تحمیل هزینه برای بیماران و در نتیجه کاهش رفاه آنها می‌شود. 

گزارش از محیا معصومی

انتهای پیام/