به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ روزنامه «حریت دیلی نیوز» ترکیه در گزارشی نوشت: خبرگزاری رسمی ایران روز گذشته اعلام کرد نخستین محموله نفت خام این کشور پس از توافق هسته‌ای، به اروپا صادر شد. در شرایط عادی مقامات ترکیه باید از این خبر استقبال می‌کردند. زیرا این مسئله ضرورت ساخت خط لوله راهرو جنوبی را توجیه می‌کند. قرار است پروژه راهرو جنوبی از ترکیه بگذرد و تولیدکنندگان نفت را به خریداران اروپایی متصل کند.

لغو تحریم‌های ایران می‌تواند از بسیاری جهات به نفع ترکیه تمام شود. علاوه بر پروژه‌ای که به آن اشاره شد، این کشور می‌تواند از روابط اقتصادی با تهران نیز سود زیادی کسب کند. بخش خصوصی ترکیه از شرایط بوجود آمده در نتیجه لغو تحریم‌های ایران بسیار استقبال کرده‌ است.

بنابر این گزارش، اما لغو تحریم‌های ایران با استقبال همه بخش‌های ترکیه مواجه نشده است؛ در واقع تعدادی از بخش‌ها چنان سرخورده شده‌اند که به خیال‌پردازی روی آورده‌اند. به طور مثال بخش توریسم این کشور انتظار دارد کمبود گردشگر از آلمان و روسیه را با ایران جبران کند. در حالی که احتمال کاهش سفر ایرانی‌ها به این کشور بسیار کمتر است؛ زیرا ایرانی‌ها پیش از لغو تحریم‌ها برای اخذ ویزای کشور سوم ناچار بودند به ترکیه بروند که در حال حاضر به دلیل گشوده شدن سفارت آن‌ کشورها در تهران دیگر نیازی به انجام این اقدام وجود ندارد.

البته استقبال بخش خصوصی به تنهایی کفایت نمی‌کند و باید با حمایت آنکارا همراه باشد. این در حالی است که ترکیه و ایران به لحاظ سیاسی در خصوص مسئله سوریه در دو سوی متفاوت قرار دارند. ترکیه امیدوار بود بتواند دولت بشار اسد را سرنگون کند. امیدی که به دنبال حملات هوایی روسیه به سوریه و تغییر موازنه قدرت در این کشور، به یأس تبدیل شده است. با این وجود ترکیه به تازگی مواضع نرمتری نسبت به ایران اتخاذ کرده است. این مسئله با توجه به رویکرد اخیر مقامات ترکیه در اجتناب از به کار بردن الفاظ تند نسبت به تهران قابل تشخیص است.

در ادامه این گزارش آمده است: به رغم وجود اختلاف‌نظر درباره سوریه، طرف ایرانی نیز نشان داده است برای بهبود روابط اقتصادی و تجاری با ترکیه تمایل دارد. در صورت تحقق این مسئله، نخستین بار نیست که این دو کشور با وجود اختلافات توانسته‌اند به روابط با یکدیگر ادامه دهند. نمونه اخیر آن حفظ همکاری‌های اقتصادی میان دو طرف، به رغم اختلاف‌نظر در عراق بود. اما آن زمان ترکیه به دلیل وجود تحریم‌های ایران از شرایط نهایت بهره را برد؛ در حالی که اکنون ایران دست بالا را دارد و می‌تواند شرکای تجاری‌اش را انتخاب کند.

البته ادامه این همکاری‌ها تا زمانی ممکن است که ایران و ترکیه روی کاغذ یا به عبارتی به لحاظ نظری اختلاف نظر دارند. حفظ این روابط، در صورت همکاری آنکارا و ریاض برای حضور نظامی در سوریه دشوارتر خواهد بود.

در انتهای این گزارش آمده است: به نظر می‌رسد ایران قصد دارد با وسوسه افزایش روابط اقتصادی، ترکیه را به سمت خود بکشاند. مشخص است که بخش خصوصی این کشور ایران را انتخاب خواهد کرد؛ اما بخش دولتی چطور؟ از آن جا که روابط مالی ترکیه و عربستان بسیار مبهم است، دادن پاسخ به این سؤال چندان آسان نیست. در 8 ماه نخست سال گذشته میلادی، 10.9 میلیارد دلار عاید ترکیه شد؛ از همین رو شاید بتوان گفت تنها مسائل اعتقادی نیست که باعث پیوند نامبارک ترکیه و عربستان شده است.