بیگدلی کارشناس ورزشی کشورمان در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص مسائل ورزشی پاسخ‌گوی سؤالات شد.

وی ابتدا در خصوص توسعه ورزش در ایران و تفاوت آن با سایر کشورها این چنین گفت: ابتدا باید این گونه صحبت‌هایم را آغاز کنم. زمانی که می‌‌‌خواهیم در یک رشته توسعه‌ای داشته باشیم باید برنامه تئوریک طراحی کنیم.

فیریزمن زمانی که بر روی کار آمد برنامه‌هایی داشت که تا پیش از آن وجود نداشت، از جمله آنها می توان به این نکته اشاره کرد که در گذشته همواره برخی از رشته‌‌ها را مهم و توسعه‌یافته تصور می کردند و برای همه رشته‌ها به یک اندازه ارزش قائل نبودند، به طور مثال رشته مهندسی را توسعه یافته می‌دانستند و به سایر رشته‌ها اهمیت نمی‌دانند، اما از سال 2007 این دیدگاه از میان رفت و دانشگاه‌های بزرگ که تا پیش از آن تنها دارای رشته‌های مهندسی بودند تصمیم گرفتند تا در کنار مهندسی به رشته‌های دیگری نظیر اقتصاد توجه کنند.

بیگدلی افزود: متأسفانه ما آن گونه که باید و شاید عمل نمی‌کنیم و مدل‌های خوبمان را حذف می‌کنیم، زمانی که می‌خواهیم برنامه‌ریزی برای توسعه ورزش در کشور طراحی کنیم باید سیاست های دولت را در نظر بگیریم و براساس آن برنامه‌ریزی مدون و مدرنی را طراحی کنیم.

اگر دقت کنید متوجه می‌شوید کشورهایی که در بعد اقتصاد موفق هستند به همان اندازه هم در ورزش موفق‌اند، اما ما این گونه نبوده‌ایم و اگر موفقیتی هم به دست آورده‌ایم تصادفی بوده است.

بیگدلی در ادامه صحبت‌هایش به موضوعات جالبی از جمله نگرش سنتی در کشورمان اشاره کرد.

وی افزود: ما در ایران حدود 11 هزار بخش‌ ورزشی نظیر هیأت‌ها و... داریم که هیچ توجیه اقتصادی ندارند و فقط راه‌اندازی شده‌اند تا اعداد و ارقام بالا برود.

همچنین باید در نظر گرفت که همین بی‌برنامگی‌ها در کشور ما باعث می‌شود تا زمانی که به المپیک نزدیک می‌شویم تمام تن و بدنمان بلرزد که در پایان سرنوشت ما چیست؟

بیگدلی که دارای مدرک دکترای تربیت بدنی است در ادامه صحبت‌هایش به مشکلات مدیریتی در فداراسیون‌ها و باشگاه‌ها اشاره کرد و گفت: موفق‌ترین رشته‌ هم‌اکنون والیبال است، اما باید این نکته را در نظر گرفت که همین رشته تنها در امر فدراسیون موفق بوده است، نه در بحث تیم‌داری، بسکتبال هم به همین صورت است. متأسفانه در ایران ما نه فدارسیون محور هستیم و نه باشگاه‌محور، در کشور ما همه مسائل را به هم ربط می‌دهند و این در حالی است که در سایر کشورهای موفق این گونه نیست و فدارسیون‌ها به کارهای خودشان مشغول هستند و باشگاه‌ها نیز به انجام کار خود می پردازند، به طور مثال ما در کشورمان در لیگ بسکتبال به یک تیم استراحت می‌دهیم و یا یک تیمی را به وجود می‌آوریم و پس از مدتی آن را منحل می کنیم.

همواره باشگاه‌ها در دنیای حرفه‌ای دارای برنامه استراتژیک هستند. شما نگاه کنید زمانی که بنیتس به رئال آمد چقدر به این باشگاه ضرر وارد شد و باعث شد تا جایگاه رئال افت کند و پایین‌تر از بارسلونا قرار بگیرد.

کارشناس ورزش کشورمان در ادامه و در خصوص موفقیت‌‌های کوتاه مدت باشگاه‌های استانی صحبت‌هایش را این گونه عنوان کرد: سپاهان اصفهان تیمی است که چند سال گذشته بسیار موفق بوده است. دلیل آن هم مشخص است زیرا این تیم یک باشگاه استانی است و اکثر هواداران آن تنها در اصفهان هستند و نه در سراسر ایران، این قضیه برای تیم‌های استقلال و پرسپولیس که تیم‌های کشوری هستند تفاوت دارد زیرا حجم سرمایه‌گذاری‌‌هایشان با توجه به میزان هوادارانشان متناوب است.

وی در ادامه افزود: نباید تیم‌هایی مانند سپاهان و ذوب آهن را با استقلال و پرسپولیس مقایسه کرد زیرا راه‌ها و توان‌های هر کدام متفاوت است.
به طور مثال اگر سپاهان 100 بار دیگر هم این راه را تکرار کند موفق می‌شود زیرا یک تیم استانی است و نه یک تیم کشوری، علاوه بر آن نباید موفقیت‌ را در نتیجه دید بلکه باید توجه کرد و دید که کدام یک از تیم‌ها در بحث اقتصادی موفق‌ترهستند.

بیگدلی در ادامه گفت: باشگاه سپاهان بازیکن ترانسفر زیادی نداشته است و در چند سال گذشته تنها ترانسفر این باشگاه حاج صفی بوده که انتقال وی هم به آسانی صورت نگرفته است.

وی در ادامه گفت: سوء مدیریت در باشگاه های فوتبال کشور ما زیاد است و ما همواره شاهد هزینه‌های اضافی هستیم که از جمله آن‌ها می‌توان به تقبل هزینه 3 هزار هوادار برای تماشای یک مسابقه در شهر دیگر اشاره کرد، همچنین برخی قراردادها در حالی  منعقد می شوند که هیچ تضمینی در اجرای 2 طرف وجود ندارد و به همین دلیل پس از مدتی به سرعت فسخ می‌شود.

کارشناس تربیت بدنی کشورمان در ادامه و در خصوص توانایی‌های فدراسیون فوتبال به عنوان یک بخش خصوصی گفت: فدراسیون فوتبال کشور ما در مجموع یک بخش خصوصی نیست زیرا بسیاری از بخش‌هایی که با فدراسیون همکاری می‌کنند زیرنظر دولت هستند، مانند ورزشگاه‌ها و زمین‌های فوتبال، بنابراین اگر فدارسیون بخواهد عملکرد درستی داشته باشد با تضاد روبرو می شود، به طور مثال اگر دولت زمین‌های ورزشی را از فدراسیون بگیرد بسیاری از تیم‌های ما دیگر نمی‌توانند تمرین کنند.

وی افزود: چارت ورزش ما ایراد دارد، زمانی که یک مسئول بر روی کار می‌آید و پس ار مدتی برکنار می‌شود نمی تواند یک  برنامه جامع را به مرحله اجرا برساند و اگر هم در رأس کار بماند ممکن است به دلیل دانش کم فنی عملکرد مناسبی نداشته باشد.

بیگدلی در ادامه صحبت‌هایش به نبود عزم کافی برای اجرای برنامه‌ها اشاره کرد و گفت: شورای عالی ورزش چندین بار برای حل مشکلات ورزش تشکیل جلسه داده است که تمامی آنها بی فایده بوده است و سوال اینجاست که نقش شورای عالی ورزش چیست؟ و برای توسعه ورزش چه اقدام‌هایی را در دستور کار خود قرار داده است و اگر واقعاً در نظر داریم خصوصی‌سازی را در ورزش انجام دهیم چه اقداماتی در این زمینه باید صورت بگیرد.

وی افزود: به نظر من بهتر است برای روش شدن تکلیف خودمان با سیستم دولتی پیش برویم که مورد نیاز ما باشد و همانند کشورهای چین و روسیه یک سیستم جامع و کامل داشته باشیم، اگر چه چین و روسیه هم در پایان به بخش خصوصی روی آوردند. متأسفانه در فرآیند بین‌المللی بسیار عقب هستیم شاید در بحث‌ ملی با کشورهای اطرافمان تفاوت زیادی نداشته باشیم اما در بخش باشگاهی ضعف بسیار زیادی داریم و در مسائل فکری فاصله زیادی با حریفانمان پیدا کرده‌ایم.
اگر کمی دقت کنید متوجه می‌شوید که ما در دنیای مربیگری یک مربی بین‌المللی خوب در کشورمان نداریم که این مسئله ضعف کشور ما را می رساند باید بگویم که در حال حاضر هیچ از مربیان ایرانی در سطح آسیا و سطح بین‌المللی فعالیت نمی‌کنند.

باید نگاهی به کشور عربستان داشته باشیم چرا که هر ساله بودجه‌ای جداگانه برای توسعه فوتبال تیم‌های ملی و باشگاه‌ها در نظر می گیرد و به همین دلیل تیم‌های باشگاهی این کشور و بازیکنان خارجی آنها از ما بهتر هستند.

کارشناس تربیت بدنی کشورمان در خصوص تفاوت رفتاری میان مدیران ایرانی و خارجی در ورزش گفت: یکی از ورزش هایی که در کشور ما از پتانسیل بالایی برخوردار است بسکتبال خواهد بود و همانطور که می دانید در کشور ما حتی بسکتبال از لحاظ پتانسیل بسیار بالاتر از والیبال قرار دارد اما توجهی که به رشته‌ والیبال می شود ما هیچ وقت به ورزش بسکتبال نداشتیم و دلیل این موضوع تنها بر این اساس است که مدیران ما براساس یک برنامه مدون و مدرن پیش نمی‌روند،

بیگدلی در ادامه صحبت‌هایش در پاسخ به این سؤال که کدام یک از بخش‌ها دولت یا فدارسیون و باشگاه‌ها در وضعیت موجود مقصر هستند اظهار داشت: برخلاف کشورهای همسایه که ارزش زیادی برای زیرساخت‌های ورزش قائل هستند ایران این گونه نیست و نقش اساسی در این موضوع را دولت بر عهده دارد و نباید فدارسیون و باشگاه‌ها را مقصر دانست.

وی در ادامه افزود: تا زمانی که افراد با ادعا وارد عرصه مدیریت ورزش می‌شوند و قول حل مشکلات را می‌دهند اما بعد از مدتی شاهد هستیم که آنها از رأس کار کناره گیری می کنند که این موضوع قابل قبولی در ورزش ما نیست و باید بگویم متأسفانه سیستم مناسبی در نظام باشگاه‌داری و عزل و نصب مدیران وجود ندارد.

همانطور که می بینیم کشورهای همسایه همچون کشورهای حاشیه خلیج فارس، آذربایجان و عراق با برنامه‌ های از پیش تعیین شده به اهداف خود می رسند و باید بگویم با این برنامه ریزی مناسب تیمی مانند عراق بی‌دلیل به المپیک راه نمی‌یابد بلکه این صعود نشان‌دهنده یک برنامه‌ریزی خوب خواهد بود که با توجه به شرایط کنونی این کشور صورت گرفته است.

بیگدلی در ادامه افزود: تیم‌های فوتبال کشور ما به دلیل نداشتن برنامه‌های صحیح و مناسب همواره رقابت‌های آسیایی را از دست می‌دهند و من همواره با این نوع برنامه ریزی نامناسب مخالف حضور فوتبال ایران در رقابت‌های غرب آسیا بوده‌ام و هستم، چرا که تیم ها از لحاظ اقتصادی هیچ توجیهی ندارند. اگر ما در عرصه رقابت‌های شرق آسیا به مصاف رقیبانی چون کره و ژاپن می رفتیم می توانستیم از لحاظ فنی و اقتصادی پیشرفت قابل قبولی را داشته باشیم، اما مدیران ما از حضور در رقابت‌های غرب آسیا و مصاف با حریفانی چون عربستان و قطر تنها به دنبال نتیجه‌گیری هستند و متأسفانه عملکرد مدیران ما در عرصه باشگاه‌داری مربوط به دهه 90 تا اوایل سال 2000 است و هیچ ارتباطی با جدیدترین روش‌های علمی باشگاه‌داری ندارد.

انتهای پیام/