موزه نان در سال 1955 میلادی آغاز به کار کرد و در سال 1960 اولین نمایشگاه دائمی نان در آن افتتاح شد.
موسس اولیه این موزه ویلی ایسلن بود که پس از او پسرش هرمان ایسلن فعالیتهای پدر را ادامه داد. ایسلن و پسرش هر دو در زمینه تولید و فروش مواد اولیه تهیه نان و تجارت آن فعالیت میکردند.
موزه فوق که با هزینه شخصی اداره میشد، در سال 1991 میلادی تحت حمایت موسسه ایسلن درآمد و به سالزیتدل، انباری تاریخی متعلق به 1952 میلادی، در مرکز اولم منتقل شد. موزه نان به تدریج روند توسعه خود را طی کرد. به طوری که در سال 2004 میلادی شمار بازدیدکنندگان آن به یک میلیون نفر رسید.
در سال 2005 میلادی و به مناسبت پنجاهمین سالگرد افتتاح موزه فرهنگ نان، نمایشگاه دائمی دیگری نیز در آن شروع به کار کرد.
در مجموع تعداد اشیای این موزه به 18000 مورد میرسد که 700عدد از آنها در نمایشگاههای دائمی در معرض دید قرار گرفتهاند. این نمایشگاهها در واقع نمادی از اهمیت نان برای بشرند و تغییر و تحول تهیه نان در طول سالهای متوالی و تاریخ فرهنگی و اجتماعی آن را به نمایش گذاشتهاند. البته خود نان جزو اشیای به نمایش درآمده در موزه نیست؛ چرا که موسسان آن همواره معتقد بودهاند که نان محصولی قابل نمایش در موزه نیست بلکه غذایی است که باید هر روز به طور تازه پخت شود.
نمایشگاه طبقه اول «از گندم تا نان» نام دارد و در آن مجسمهها و نقاشیهایی از هنرمندانی از قبیل برگوهل، هکل و پشتاین وجود دارند. اشیای هنری و مدلهای این طبقه روند تکاملی تولید آرد، آسیاب کردن، تهیه خمیر و نیز انواع تنور از عصر حجر تا به امروز را به تصویر کشیدهاند.
«انسان و نان» عنوان نمایشگاه طبقه دوم است که به ضرورت نان برای حیات بشر اشاره میکند. در این بخش به قحطیهای رخ داده در تاریخ بشر به دلایل متفاوت از قبیل شرایط آب و هوایی، جنگ و مهاجرت از دوران مصر باستان تا بازار ناامن غذا در جهان امروزی پرداخته شده است. آثار هنرمندان مختلفی از جورج فلگل، ارنست بارلاخ، ماکس بکمان، پابلو پیکاسو و سالوادور دالی را میتوان در این قسمت مشاهده کرد.
بازدیدکنندگان از موزه نان همچنین امکان آرد کردن گندم با آسیابهای دستی را هم دارند که در نوع خود جاذبهای برای علاقهمندان به شمار میآید.
کتابخانهای تخصصی با بیش از شش هزار جلد کتاب در زمینه نان نیز آرشیوی کامل را برای محققان فراهم کرده است.
گزارش از: زهرا علی اکبرلو
انتهای پیام/