به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، بامیان از ولایت‌های کمتر توسعه یافته به شمار می‌رود که در طول چندین سال حکومت توجۀ چندان به این ولایت نکرده است و مردم آن همچنان از برنامه‎های توسعۀ حکومت بهره مند نشده‌اند.

مقام‌های محلی ولایت بامیان می‌گویند در حال حاضر نزدیک به پنجاه درصد باشندگان این ولایت زیر خط فقر زندگی می کنند و نیاز به کمک های فوری غذایی دارند.

محمد آصف مبلغ معاون والی بامیان هنگام توزیع کمک های زمستانی به خانواده های فقیر گفت که بسیاری از باشندگان این ولایت از فقر اقتصادی رنج می برند.

اقای مبلغ به خبرگزاری بخدی گفت: "از نقاط مختلف بامیان گزارش های به ما رسیده که شماری از خانواده ها که فقر شدید اقتصادی دامن گیر آنان می باشد به وضعیت بدی به سر می برند که اگر کمکی صورت نگیرد امکان آن می رود که ما شاهد تلف شدن آنان باشیم. "

او می گوید حکومت محلی بامیان برای کار در بخش های مختلف سالانه به ۲۰۰ میلیون دالر بودجه نیاز دارد اما دولت مرکزی نیمی از آن را نیز برای این ولایت در نظر نمی گیرد.

بر اساس آمارهای تخمینی ادارات صحت عامه، احیا و انکشاف دهات و معارف ولایت بامیان این ولایت بیشتر از نیم میلیون جمعیت دارد.

مردم این ولایت می گویند که بیکاری در این ولایت افزایش یافته و فقر اقتصادی با گذشت هر روز بیشتر می شود که این امر سبب شده تا صدها خانواده بی بضاعت در مغاره های تاریخی در اطراف مجسمه های بودا در این ولایت زندگی کنند.

مقام های محلی ولایت بامیان می گویند که در حال حاضر نزدیک به پنجاه درصد باشندگان این ولایت زیر خط فقر زندگی می کنند و نیاز به کمک های فوری غذایی دارند. مقام های محلی ولایت بامیان می گویند که در حال حاضر نزدیک به پنجاه درصد باشندگان این ولایت زیر خط فقر زندگی می کنند و نیاز به کمک های فوری غذایی دارند.

قربان علی نوروزی یکی از باشندگان ولایت بامیان به خبرگزاری بخدی گفت: مردم بامیان در طول حکومت پیشین و کنونی از برنامه های توسعۀ بی بهره مانده اند و دولت توجی به بامیان ندارد.
او می گوید که اگر نظام دموکراسی است و همه مردم یکسان اند پس چرا به وضعیت مردم بامیان رسیدگی نمی شود.

کمتر از یک دلار درآمد در هفته

تنها منبع درآمد مردم بامیان زراعت و مالداری است که آنهم به دلیل هوای سرد و زمین‌های نا مناسب برای زرع، سود زیادی را نصیب آنان نمی کند.

در چند سال گذشته برخی از محصولات زراعتی این ولایت مانند کچالو، عسل و چندین نوع میوه در سالهای اخیر توانسته به بازارهای داخلی و خارجی راه یابند، اما کشاورزان بامیان می گویند که قسمت بیشتر سود این مواد به جیب تاجران می رود.

در همین حال محمد آصف مبلغ معاون والی بامیان کاهش بودجه اختصاص یافته به بامیان، بیکاری و خشکسالی از مهمترین عواملی می‌داند که سبب افزایش فقر در این ولایت شده اند.

به گفته آقای مبلغ، در سال گذشته فقط ۳۴ میلیون دالر از سوی دولت به بامیان اختصاص یافته بود که این مبلغ به هیچ وجه برای پاسخگویی به نیازهای باشندگان این ولایت کافی نیست.

بر اساس معیارهای بین المللی، کسانی که در آمد روزانه شان کمتر از یک دالر باشد، جز افراد فقیری به حساب می آیند که زیر خط فقر زندگی می کنند.

مقام های محلی در بامیان می گویند که بسیاری از خانواده ها در این ولایت در طول یک هفته نمی توانند یک دلار درآمد کسب کنند چه رسد به یک روز.

انتهای پیام/