به گزارش خبرنگار کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ فرض كنيد شما به عنوان يك فرد جوان تصميم به ازدواج و شروع يك زندگي جديد با فردي جديد را گرفته ايد.ممكن است اين فرد هم شهري ، هم محله اي و حتي از اقوام شما باشد .به هرحال از هرجا و با هر قوميتي كه باشد  قطعا تفاوتهايي را با يكديگر خواهيد داشت. تفاوت هايي كه ريشه اي عميق در زندگي تان دارند و سالهاست كه پا به پاي شما آمده اند و پرورش يافته اند.

در هر صورت دختر و پسري كه با يكديگر پيوند زناشويي ميبندند به دليل محيط و شرايط خانوادگي اي كه در آن رشد كرده اند و همچنين افرادي كه در تمام طول زندگي چند ساله شان همانند يك الگو در كنارشان بوده اند ،طبيعتا داراي تفاوت هاي بسياري هستند ،اما اين تفاوت ها بسته به نوع و شدتي كه دارند با شروع زندگي خودشان را نشان خواهند داد، حالا اين تبحر و توانايي شماست كه تا چه حد بتوانيد خودتان را با شرايط به وجود آمده وفق بدهيد و به جاي پررنگ كردن و ذره بين گذاشتن روي آنها سعي بر كمتر شدن و بي اثر كردن آن داشته باشيد، همانند بمب هاي ساعتي و خطرناكي كه هركسي قادر به خنثي كردن آن نيست و مهار كردن آن تبحري خاص مي طلبد! 

حميدرضا رحماني روان شناس و مشاور خانواده در گفتگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران جوان در اين خصوص گفت:مهم ترين نكته اي كه طرفين قبل از شروع زندگي مشترك بايد آن را باور داشته باشند "تفاهم"است، كلمه اي هرچند كوچك كه محتواي بسياري را به صورت نهفته در خود جاي داده است. تفاهم به بيان ساده و قابل درك به معني "توانايي تحمل تفاوت ها" است و صد در صد زماني كه زن و مرد به اين شعار پايبند باشند كه "ميتوانيم با تفاوتهاي يكديگر كنار بياييم " مسائل به راحتي حل خواهند شد.

به طور كلي زماني كه در زندگي مشترك صفا و صميميت ، احترام متقابل، همراهي و همدلي و همچنين مهرباني وجود داشته باشد قطعا زندگي شيرين و دلچسب ميشود. گاهي پيش مي آيد كه خانواده نوپا از لحاظ تفاهم و همدلي فقير ميشود ، تا جايي كه كينه و خودخواهي و بحث و جدل هاي بي دليل جاي آن را ميگيرد كه در پي آن زندگي جهنمي ميشود كه هر دونفر را در گرماي خود خواهد سوزاند!

اما وجود تفاهم و همدلي خود به خود باعث افزايش انگيزه در جهت ادامه زندگي مشترك ميشود، آنقدر كه بتوان اختلافات كوچك را ناديده گرفت و از آنها چشم پوشي كرد.

جدا از همه اين ها ظريف ترين نكته اي كه بايد بدانيم اين است كه وجود تفاوت ها تنها به اختلاف نظر در مسائل مادي و يا پيش پا افتاده همچون رنگ لباس و بوي عطر و... معطوف نميشود بلكه طيف گسترده تري دارد.

حميدرضا رحماني اظهار كرد: پيرامون بحث اختلافات زندگي زناشويي يكي موضوع اختلاف سليقه مطرح است و ديگري اختلاف در عقيده! كه به هرحال وابسته به شرايط متعددي است و در كنار تفاهم ها كه قطعا به صورت اكتسابي بوجود آمده است حضور دارند.هر دو طرف وظيفه دارند روحيه گذشت و ايثار را در خودشان تقويت كرده و براي رسيدن به نقاط مشترك بيشتر تمام تلاش خو د را لحاظ نمايند ، علاوه بر آن قدرت خود را در جهت شناختن خصوصيات اخلاقي ، رفتاري و همچنين فردي همسرشان به كار بگيرند. چرا كه تفاهم به معناي توانايي تحمل تفاوت ها است و براي گسترش آن بايد قدرت درك را افزايش داد. 

اختلاف سليقه و همينطور اختلاف در عقيده امريست كه نميتوان از آن چشم پوشي كرد ، چرا كه زن و مرد قبل از اينكه يكديگر را بشناسند خود را شناخته اند و قريب بر سه دهه از زندگيشان را در شرايطي سپري كرده اند كه بر تشكيل روحيه و خصوصيات اخلاقي و رفتاريشان اثر قابل توجهي گذاشته است. چرا كه ممكن است يكي از طرفين در خانواده اي مذهبي رشد كرده  و ديگري در محيطي متفاوت تر و خانواده اي به اصلاح امروزي پرورش يافته باشد كه طبيعتا بسياري از موارد و موضوعات رفتاري و عقيده اي نيز برايش بي مفهوم مانده است!

اين روان شناس در اين باره نيز بيان داشت: تحمل اختلاف در سليقه به مراتب راحت تر است و در اكثر موارد با كنار گذاشتن خودخواهي و اهميت دادن و همچنين احترام گذاشتن به سليقه طرف مقابل برطرف ميشود.اما موضوع اختلاف عقيده موضوعي است كه به راحتي قابل چشم پوشي نيست و طيف گسترده اي دارد، شايد در مراحل اوليه بتوان نسبت به آن بي توجهي كرد اما قطعا در دراز مدت اثر ناهنجار خود را اعمال خواهد كرد.زماني كه يكي از طرفين نسبت به مسائل مذهبي و ديني حساسيت بالايي دارد طبيعتا از همسر آينده خود نيز چنين انتظاري را خواهد داشت ، پس بهتر است زماني كه يك فرد را به عنوان شريك زندگي انتخاب ميكنيم در همان مراحل اوليه شخصيت و عقايد مذهبي و معنوي اش را به خوبي بشناسيم و در صورتي كه مطابق خواسته ها و شرايط ما نبود از تشكيل يك زندگي كه تنها ظاهري فريبنده دارد پيشگيري كنيم.

نكته ديگري كه بيشتر زنان را تحت تاثير قرار ميدهد بي توجهي مردان و به بيان عاميانه تر "بي خيالي" شان نسبت به موارد گوناگون است. كه از نمونه هاي آن ميتوان به سكوت معنادار و آزار دهنده آنها پس از پايان بگو مگوهاي كوچك اشاره كرد.زيرا بسياري از زنان بواسطه روح لطيفشان توقع دارند همسرشان اهميت بيشتري به آنها بدهد و بجاي سكوت و بي محلي كردن به سمت آنها رفته و با زبان نرم سخن بگويد.

رحماني در اين خصوص نيز افزود:  در بسياري از موارد زنان از بي توجهي همسرشان به مسائل پيش آمده شكايت ميكنند، در مقابل مردان نيز از كنجكاوي  هاي زنانه گله دارند كه همين امر موجب بروز اختلاف خواهد شد. اما در اين ميان زنان عصبانيت و ناراحتيشان را بيشتر بروز ميدهند  و براي تخليه روحي خود حتي امكان  دارد با گفتن جملاتي همچون " تو ديگر مثل گذشته بمن علاقه اي نداري" ويا "توجهت بمن خيلي كمتر از قبل شده" اسباب ناراحتي بيشتري را فراهم كنند.

نكته مهم براي برقراري يك ارتباط موفق بين زوجين اين است كه در مواردي هرچند كوتاه خودمان را جاي طرف مقابلمان بگذاريم و به نظرات و خواسته هايش اهميت دهيم.

با همه اين تفاصير ميتوان گفت تقاهم كامل و قطعي كه هيچگونه كم و كاستي در آن نباشد وجود ندارد، علاوه بر آنان احتمال انكه زن و مرد در فكر و سليقه و همچنين ويژگي هاي اخلاقي و روحي خود هيچ تفاوتي نداشته باشند صفر است! چرا كه خلقت هرانسان با انساني ديگر متفاوت است و در ميان ميليار ميليارد انساني كه روي كره زمين زندگي ميكنند هيچ دونفري پيدا نميشوند كه از هر نظر با هم يكسان باشند.

بنابراين انتظار همتا بودن و همفكري و هم سليقگي انتظاري بي جا است.

رحماني در پايان خاطرنشان كرد: تفاهم در مسئله ازدواج وابسته به فهم و درك دو طرفه است ، به طوري طرفين بخود بفهمانند "هرچقدر كه من نسبت به خود آگاهي لازم و كامل دارم بايد به طرف مقابلم هم اين احساس را داشته باشم" ،چرا كه ازدواج يك آميختگي است كه اگر زن و مرد هنر اين آميختگي را به خوبي ياد بگيرند ميتوانند در صدد برخورد و بهبود مشكلات بوجود آمده قدم بزرگي بردارند.

توصيه مشاوران خانواده اين است كه زن و شوهر يكديگر را ياري كنند تا فاصله بين آنها به مرور كم و كمتر شود .اينكه زوجين به رشد فكري و عقيده اي همسرشان كمك كنند تنها پسنديده است بلكه خود به عنوان يك وظيفه تلقي ميشود شايسته است زماني كه يكي از طرفين نسبت به ديگري برتري دارند هردوطرف براي رسيدن به درجه اي يكسان تلاش نمايند.

انتهای پیام/