به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان؛ کار خبرنگاری در افغانستان با دشواریهای زیادی همراه است.
نهادهای رسانهای در کشور از ۶۲۵ مورد خشونت و ۵۹ مورد قتل خبر دادهاند.
در سال جاری تهدید ابعاد خطرناکی به خود گرفت.
رویداد چهارشنبه سیاه یکی
از این موارد است. رسانهها تنها با تهدید مخالفان مواجه نمیباشند. نوع و
سطح توقعات نهادهای رسمی و غیررسمی و نیز اعمال فشار حلقات
اثرگذار در قدرت فضا را برای کار رسانهای دشوار کرده است.
برای نمونه
زمانیکه مراسم گرامیداشت یک مقام سیاسی و یا محافل خاص سیاسی از سوی حکومت
و اپوزیسیون برگزار میگردد، توقعها این است که تمام این برنامهها با آب
و تاب بیشتر پوشش و برجسته شود. ما هماکنون شاهد فعالیت چند نوع رسانه
میباشیم که هر کدام از یک زاویه خاص به رویدادها نگاه میکنند.
برای نمونه رسانههای دولتی تمام خبرهای حکومتی را براساس جایگاه افراد در
ساختار حکومت و حالا هم براساس تقسیم قدرت میان رییسجمهور و رییس اجرایی
نشر میکنند.
برای این رسانهها اولویت بازتاب خبرهای دولتی خصوصا قوای
سهگانه میباشد. رسانههای حزبی نیز شمارشان طی سالهای اخیر افزایش
یافته است. این رسانهها به تمام رویدادها از منظر حزبی نگاه میکنند.
تمام ملاقاتها، مهمانیها، سفرها و سخنرانیهای رهبران حزب از این
رسانهها نشر میشود. برنامهها و نشستهایی که به نفع این رهبران باشد نیز
پوشش داده میشود. برای نمونه بارها دیده شده که مهمترین رویداد کشور
سرخط خبر قرار نگرفته، اما ملاقات چند حاجی با رهبر حزب و یا عید مبارکی
خبر اول این نوع رسانهها بوده است.
در این میان کار برای رسانههای مسلکی و مستقل در افغانستان دشوار میباشد.
شمار زیادی انتظار دارند که رسانههای آزاد و مستقل نیز همانند رسانههای
دولتی و حزبی در پوشش خبرها و رویدادها عمل کنند. رسانههای آزاد در
چارچوب قانون اساسی و قانون رسانهها فعالیت کرده و در تلاشاند تا نقش
دقیق و بیطرفانه اطلاعرسانی را انجام دهند.
شماری از پیروان احزاب و رهبران سیاسی انتظار دارند که رسانههای آزاد نیز
با القاب توصیفی و همانند رسانههای حزبی در پوشش خبرهای آنان عمل کنند.
زمانیکه این خواستها از سوی این افراد برآورده نمیشود، با پیشفرضهای
ذهنی که دارند هزاران اتهام و دشنام را نصیب رسانه و خبرنگاران میکنند.
رسانههای آزاد براساس مسلک رسانهای و حرفهای تلاش میکنند تا روی مسایلی
بپردازند که از دید این رسانهها ارزش خبری داشته باشد. برای رسانههای
آزاد خبر مهم است. هیچ وقت قوم، زبان، مذهب و سمت ملاک تهیه یک خبر شده
نمیتواند.
انتظار رسانههای آزاد این است که توقع شهروندان نیز از رسانهها در چارچوب
قانون رسانهها باشد. هر نوع توقع فراتر از این میتواند کار رسانهها را
با چالشها و دشواریهای زیاد مواجه سازد.
انتهای پیام/