به گزارش خبرنگار
حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ همیشه، در این چند ساله وقتی نام موزه به گوشمان میخورد یاد مکانهای ساکت که در برخی مواقع کسالت آور هم هستند میافتیم، اما موزه ها هم در سال نو رخت نو به تن کردهاند و قرار است در آنها تاریخ هم به امروز سفر کند.
یکی از این موزه ها، موزه ایی است به نام رضا عباسی ،موزه هایی که شامل سه طبقه است و در هر طبقه سفری خواهید داشت به دوران پیش از اسلام ، دوره اسلامی . و نگارگری و خوشنویسی ، اما نکته متفاوت این موزه گنجینه ایی از وسایل زندگی روزمره مردمانی است که قلب تاریخ به امروز می ایند و زندگی عا دی خودشان را با مخاطبان امروز قسمت می کنند .
در دوره پیش از اسلام گسترش تدریجی فنون و تطابق مصالح مادی زندگی روزمره را می توان دید ، برای مثال مفرغ و وسایلی از لوازم زندگی و حتی ارایشی ان دوران ، در این بخش خودنمایی می کنند و به وسایل ارایشی زنان در دوران قاجار هم می رسد ، که در جعبه هایی که رو ی انها نقاشی لاکی روغنی نقش بسته نگهداری می شود . اینها همه در کنار همه ما را به دیداری با زنانی از اعماق تاریخ می برد .
اما در بخش نگارگری موزه رضا عباسی به علم نجوم و طالع بینی هم می توان سفر کرد ، در این بخش کتب و اسنادی از طالع بینی دوران قدیم وجود دارد، اما بر خلاف انچه ما امروز از طالع و فال می شناسیم و بر حسب ماه تولد فال و طالع خود را می خوانیم در این اسناد و کتب ، طالع روزانه و برای هر کس در همان روز نوشته و خوانده می شد .
در این بخش البته برگ هایی از شاهنامه هم وجود دارد ، برگی از شاهنامه دموت که مربوط به قرن هشتم هجری است ، در این تالار چشم نوازی می کند و در ادامه به سیر تحول نقاشی اسلامی و اثار خود رضا عباسی می رسیم، نقاشی هایی که براساس نظریه رضا عباسی در ان دوران یک حرکت جدید در هنر نقاشی بود، به شکلی که نقاشی بود در خدمت جامعه ، در این اثار رضا عباسی از زندگی و سختی جامعه خود نقش و نگار می زند و از هنر مرسوم ان دوران فاصله می گیرد .
موزه رضا عباسی در خیابان شریعی نرسیده به پل سید خندان واقع شده و برای ایام نوروز برنامه های ویژه ایی برای مخاطبان خود از قبیل ورورد اثار جدید به این موزه دارند .
اما یکی دیگر از موزههایی که در بین موزه های تهران در آن اتفاقات جدید افتاده موزه هایی است به نام موزه سینما، موزهای که همه سینمای ایران را از سال تولد سینما 1279 تا امروز در خود جای داده است.
آرامی از کارشناسان موزه سینما در مورد بخش های مختلف این موزه میگوید: این موزه از سال 1373 کار خودش را آغاز کرد و با اهدافی مثل جمع آوری میراث سینمای ایران از ورود سینما در زمان مظفرالدین شاه قاجار تا دریافت جوایز بین المللی و گنجینه فیلمها سینمای ایران به فعالیت ادامه داده است.
آرامی با بیان اینکه این موزه از تالار آبی که شامل عکسها و میراث ورود سینما به ایران آغاز میشود گفت: موزه سینما شامل تالارهایی مثل، نام آران سینما، کودکان و نوجوانان، دفاع مقدس، تالار معاصران که شامل غرفهی جوایز سینمایی از سینماگرانی مثل علی حاتمی، عزت الله انتظامی (آقای بازیگر) است و به بخش هایی مثل تماشاخانه که باز سازی نخستین سالن سینمایی است هم میرسد.
وی در ادامه با اشاره به تالار آبی و وردیه موزه اظهار داشت: این بخش آوانس اونیانس، خالق اولین فیلم صالت (آبی و راوی) و بنیانگذار مدرسه آرتیستی ایران معرفی میکند، تا وسایل عبدالحسین سپنتا (نخستین کارگردان فیلم ناطق) و عکس هایی از تمامی سالنهای سینمای ایران هم میرسد و در ادامه تجهیزات و ادوات سینمایی در سال های دور را هم شامل میشود.
دوربین های 25 میلی متری و ابزار و ادوات صدا برداری هم از دیگر بخشهای این تالار است که علاقمندان سینما میتوانند در این بخش از آن باز دید کنند و با سختی هایی که برای ساخت فیلم، عوامل سینما با آن مواجه بودهاند را ببینند و با آن آشنا شوند.
آرامی در خصوص راه ا ندازی تالار نام آران یاد آور شد: در موزه سینما در تالار نام آوران، فرش قرمز با ماکت همه عوامل سینمای ایران از جمله کارگردانان و بازیگران در فضایی که با ورود به این تالار صدای تشویق و متنی با روشن شدن چراغ شروع به خواندن میکند طراحش شده و فضایی متفاوت را برای بازدید کنندگان از امروز سینمای ایران ایجاد میکند.
در بخش های دیگر موزه سینما، میراث سینمای کودک و نوجوان از عروسکهایی مثل کلاه قرمزی و پسرخاله تا مدرسه موش ها گلنار هم به چشم میخورند و در تالار دفاع مقدس، بخش ویژه ابراهیم حاتمی کیا، کشتی فیلم رستاخیز به کارگردانی احمدرضا درویشی و باز سازی نماهایی از فیلم های دفاع مقدس خود نمایی میکنند.
عمارت موزه سینما در محوطه عمارت قدیمی باغ فردوس که در سال 1316 به دستور علی اصغر حکمت وزیر معارف باز سازی شد، واقع شده و در خیابان ولی عصر بالاتر از پارک وی از ساعت 9 الی 17 میزبان علاقمندان است.
گزارش از بهنام صادقی
انتهای پیام/