به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در کشور ما در سال 94 طبق آمار حدود 5 میلیون گردشگر خارجی وارد کشور شدند و این در حالی است که در مقابل 7 میلیون گردشگر ایرانی از کشور خارج شده‌اند.  این تضاد آمار  گردشگری کشور ما نشان از نوعی کوچک شمردن این صنعت در فضای اقتصادی و صنعتی کشور دارد. 

رضا اباذری رئیس انجمن تورگردانان؛ گردشگری را نوعی ارتباط صلح آمیز و از جنس فرهنگ و هنر می‌داند و می‌گوید: اگر ما بخواهیم گردشگری را در سطح جهانی داشته باشیم باید آن را فراتر شرایط فعلی ببینیم، و به عزمی ملی در این جریان فکر کنیم. گردشگری نوعی ارتباط فرابخشی است که با مسئولیت یک ارگان و چند سازمان به سر منزل مقصود نمی‌رسد.

اباذری تصریح کرد: کشور ما با وجود داشتن جاذبه‌های گردشگری فراوان در این زمینه محصولی ندارد، این محصول از امنیت سرمایه گذاری، ساماندهی حمل و نقل ریلی و هوایی، و مواردی مثل آموزش و پژوهش نیاز دارد.

اباذری حدود آموزش گردشگری در کشور محدود دانست و افزود: آیا  کاسب مغازه، کارمند هتل، راننده تاکسی، شیوه رفتار با گردشگر را می‌داند، همه اینها می‌تواند برای خود تبلیغاتی مستقیم برای رسیدن به جذب گردشگر باشد. 

محمدرضا کارگر مدیر موزه های کل کشور هم نبود امنیت سرمایه را دلیل اصلی کند بودن روند پیشرفت صنعت گردشگری در ابعاد بین المللی می‌داند و  افزود: وقتی هیچ ثباتی در زمینه گردشگری وجود ندارد و سرمایه گذار نمی‌تواند بر سود دهی به عنوان نمونه در هتل سازی در کشور حساب کند، همین اتفاق باعث می‌شود که گردشگری در کشور ما به صنعتی شدن نزدیک نشود و با آن فاصله‌های بسیار داشته باشد.
 
همچنین محمدحسن طالبیان، معاون سازمان میراث فرهنگی؛ پژوهش و آموزش را بسیار در این زمینه موثر می‌‎داند و خاطر نشان کرد: باید نقاط مشترک بین کشورها را شناسایی و بازارها هر کدام از کشورها را جداگانه بررسی کنیم و بشناسیم. برای مثال ما کل خراسان رضوی را و  مسجد گوهرشاد را در حال بررسی داریم که این  خود می‌تواند مرزهای افغانستان و تاجیکستان را هم بگیرد و رابطه‌ای تنگاتنگ گردشگری بین دو کشور ایجاد کند ، اگر این نکات مشترک کشورها را بشناسیم می‌تواند ما را به ابعاد بین المللی گردشگری برساند و به جذب گردشگر بیشتر کمک کند.
 
 
گزارش از بهنام صادقی



انتهای پیام/