فريدالدين ابو حامد محمد بن ابوبكر ابراهيم بن اسحاق عطار نيشابوري، يكي از شعرا و عارفان نام آور ايران در اواخر قرن ششم و اويل قرن هفتم هجري قمري است.

به گزارش گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از کرمانشاه؛رحیمی زنگنه محقق کرمانشاهی با اشاره به اینکه ولادت این شاعر در سال 537 هجری قمری است گفت: او در قريه كدكن يا شادياخ كه در آن زمان از توابع شهر نيشابور بوده به دنيا آمد. پدرش در شهر شادياخ به شغل عطاري كه همان دارو فروشي بود مشغول بوده است و بعد از وفات پدر، فريدالدين كار پدر را ادامه مي دهد و به شغل عطاري مشغول مي شود. او در اين هنگام نيز طبابت نیز مي کرد.
وی افزود:در مورد وفات او نيز گفته هاي مختلفي بيان شده و برخي از تاريخ نويسان سال وفات او را 627 هجري .ق، دانسته اند و برخي ديگر سال وفات او را 632 و 616 دانسته اند ولي بنا بر تحقيقاتي كه انجام گرفته بيشتر محققان سال وفات او را 627 هجري .ق دانسته اند
رحیمی زنگنه گفت :مقبره عطار از ديكي شهر نيشابور قرار دارد و چون در عهد تيموريان مقبره او خراب شده بود به فرمان امير عليشير نوايي وزير سلطان حسين بايقرا مرمت و تعمير شد.

از آثار شيخ می توان به حيدر نامه، مختار نامه، خسرو نامه، اشتر نامه و مظهر العجايب اشاره کرد که از ميان اين مثنويهاي عرفاني بهترين و شيواترين آنها كه به نام تاج مثنويهاي او به شمار مي آيد منطق الطير است.

انتهای پیام/ج

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.